Άρθρο - φωτιά - καταγγελία: "Στο Π.Σ. δεν ευδοκιμούν πολύ εύκολα οι έντιμοι αξιωματικοί."

Γράφει ο Ανδριανός Γκουρμπάτσης*.
Το Πυροσβεστικό Σώμα, που ιδρύθηκε το έτος 1930, είναι Σώμα Ασφαλείας, όπως η ΕΛ.ΑΣ και το Λ.Σ., και ως κύρια αποστολή του έχει ''την ασφάλεια και προστασία της ζωής και περιουσίας των πολιτών και του Κράτους, του φυσικού περιβάλλοντος και ιδίως του δασικού πλούτου της χώρας από τους κινδύνους των πυρκαγιών, θεομηνιών και άλλων καταστροφών''.

Για την τεράστια, πλούσια και...
πολύ σημαντική διαχρονικά προσφορά του προς το κοινωνικό σύνολο, όπως έχει καταδειχθεί επανειλημμένα μέσα από σχετικές έρευνες, το κύρος του το καθιστά πολύ ψηλά (στις πρώτες θέσεις) στη λίστα των θεσμών που εμπιστεύεται ο πολίτης στην Ελλάδα και έχει καταξιωθεί στη συνείδηση των πολιτών.

Βέβαια η καταξίωση του αυτή οφείλεται - μη ξεχνάμε - στο μεγαλύτερο ποσοστό, στην προσφορά του απλού (ήρωα) πυροσβέστη, ο οποίος καθημερινά και όλες τις ώρες του 24ώρου, με όλες τις δυνάμεις τους αποδεδειγμένα ακόμη και με κίνδυνο της ζωής του θυσιάζεται για να προστατεύσει τους συνανθρώπους μας από τις πυρκαγιές, θεομηνίες και άλλες φυσικές καταστροφές. Οι αξιωματικοί και εξ αυτών, ιδίως οι ανώτατοι, - ας μην το ξεχνούν αυτό - αντλούν την όποια αίγλη εκπέμπει στην κοινωνία το Πυροσβεστικό Σώμα, από τις υπηρεσίες και προσφορά του απλού πυροσβέστη.

Στα ψηλά κλιμάκια της ιεραρχίας του Π.Σ, δυστυχώς αναρριχώνται και αναδεικνύονται - φυσικά, όχι με αξιοκρατικά και αντικειμενικά νομοθετημένα κριτήρια - κάθε φορά, κατά κανόνα οι ''ημέτεροι'' και οι ''αρεστοί'' στην εκάστοτε πολιτική και φυσική Ηγεσία αξιωματικοί, οι οποίοι τις περισσότερες φορές, για να προαχθούν, αναδύονται από το βάθη της ιεραρχίας , παραλείποντας σημαντικό αριθμό ικανών και έντιμων αξιωματικών.

Που και που προάγεται και κανένας από τους πλέον ικανούς, αλλά αυτό κατ΄ εξαίρεση και συμπτωματικά.
Είναι αδιαμφισβήτητο διαχρονικά γεγονός, και γνωστό τοις πάσι στο Π.Σ, ότι, όσοι από τους ανώτερους και ανώτατους αξιωματικούς έχουν το θάρρος της γνώμης τους και τολμούν να λένε στην Υπηρεσία ελεύθερα τη γνώμη τους και να διαφωνήσουν για σημαντικά υπηρεσιακά θέματα με την ''γραμμή πλεύσης'' της φυσικής ή πολιτικής Ηγεσίας, και μάλιστα, όταν αυτή δεν κινείται και στο δρόμο της νομιμότητας, και όσοι λένε ευθέως και με τόλμη ''ΟΧΙ'' στην παρανομία και στην εξυπηρέτηση των όποιων συμφερόντων, πλέον δεν έχει υπηρεσιακή τύχη, και δεν μπορεί εύκολα να ''επιβιώσει'' υπηρεσιακά και μάλιστα να ανελιχθεί στην ιεραρχία.

Οι αξιωματικοί αυτοί αποτελούν το ''κόκκινο πανί'' για την Ηγεσία Π.Σ. και φυσικά εμπόδιο στις σκοπιμότητες και για τον λόγο αυτόν θεωρούνται από την Ηγεσία επικίνδυνοι για την υλοποίηση τυχόν άδηλων στόχων και σκοπών και η μόνη διέξοδος για να τους ξεφορτωθεί είναι η αποστρατεία.

Ο εκαστότε Αρχηγός Π.Σ διαχρονικά ήθελε και θέλει θέλει δίπλα του να τον πλαισιώνουν στην Ηγεσία του Σώματος και στο Επιτελείο του Αρχηγείου, αξιωματικούς που δεν θα έχουν διαφορετική από αυτούς άποψη, δεν θα αντιδρούν και θα λένε εύκολα ''ΝΑΙ'' σε