Από τις διαπιστώσεις στη δράση

Κωνσταντίνος Βλαχοδήμος

Από πολύ καιρό τώρα έγκριτοι και σεβαστοί σχολιαστές, αλλά όχι μόνον, κρούουν κώδωνες κινδύνων για την αυξανόμενη τάση αποσύνθεσης της Ελληνικής κοινωνίας και της κατά συνέπιαν επερχόμενης καταστροφής της. Αυτή η προσπάθεια συνεχίζεται με αυξανόμενη ένταση και σημάδια κόρου τελευταία, λόγω των πλείστων ενδείξεων που επιβεβαιώνουν αυτήν την θλιβερή πραγματικότητα καθώς η τάση έχει επιταχυνθεί. Οι περισσότεροι εστιάζονται στις...
κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις μετά την τελευταία μεταπολίτευση του 74 και την δραματική καταβαράθρωση του κράτους κοινωνικού δικαίου στο βωμό ενός μοναδικού Ελληνικής παραγωγής μίγματος πειραματισμών σοσιαλιστικών και νεοφιλελευθέρων ορισμάτων. Και αυτό στις πλάτες μιας σχετικά πολιτικά ανώριμης κοινωνίας με ισχυρότατες οθωμανικές καταβολές που με σύγχρονο επικοινωνιακό σχεδιασμό έχει αποχαυνωθεί και περιπέσει σε κοινωνικό και πολιτικό λήθαργο. Πολλοί παρομοιάζουν την Ελλάδα σαν το τέλειο πειραματόζωο που προετοιμάστηκε τα τελευταία τριάντα χρόνια και τώρα χρησιμοποιείται σαν ανήμπορο πιόνι στην παγκόσμια σκακιέρα στον τιτάνιο πόλεμο ανάμεσα στις κοινωνίες και μικρή ομάδα ανθρώπων με σημαντικό έλεγχο των φυσικών πόρων που καθορίζουν την οικονομική δραστηριότητα και που αρνούνται οποιονδήποτε έλεγχο.

Τέτοιες εκτιμήσεις είναι σεβαστές και χρήσιμες σε σκεπτόμενους πολίτες με τις απαραίτητες γνώσεις να τις παρακολουθήσουν, σπάνια εν τούτοις προχωρούν έστω και λίγο σε προτάσεις και ιδίως πρακτικές προτάσεις που οι αναγνώστες τους θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν για να πλησιάσουν τον απλό πολίτη που είναι το πραγματικό ζητούμενο. Η ενεργοποίηση του πολίτη είναι το μόνο γεγονός που μπορεί να γεννήσει την ελπίδα καθώς χωρίς αυτήν το ταξίδι του έθνους προς την καταστροφή θα συνεχίζεται. Είναι πράγματι σπάνιο να διαβάσει κανείς προτάσεις για δράση και όπου υπάρχουν κινούνται και αυτές στην σφαίρα της υψηλής πολιτικής, δέσμιες στις τεράστιες αδυναμίες του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος και στο δέλεαρ να προτείνουν λύσεις άμεσες. Θα έλεγε κάνεις ότι όλοι αυτοί οι ειδικοί είναι εγκλωβισμένοι στον υπάρχοντα γόρδιο δεσμό όπως και το ακροατήριο τους. Οι γνώμες τους είναι τόσο πολύ μακριά από τον απλό πολίτη, χωρίς καμιά γέφυρα που να προτείνει δράσει στα μέτρα του και που θα συνεισφέρει στην αντιμετώπιση του προβλήματος. Γιατί μόνον από αυτή τη δράση έχει απόλυτη ανάγκη η κοινωνία σήμερα. Τα γεγονότα αυτών των ημερών επιβεβαιώνουν το γεγονός ότι το άτομο περιφέρεται πλέον σε κατάσταση απόγνωσης χωρίς πυξίδα, χωρίς σκοπό, χωρίς ελπίδα, χωρίς όραμα έτοιμο να γίνει θύμα του κάθε τυχάρπαστου.

Πόσο θα άλλαζαν τα πράγματα αν αυτοί που κάνουν τις εκτιμήσεις και που κατά τεκμήριο έχουν γνώση της πραγματικότητας στο χώρο τους, υπερέβαλαν τον επαγγελματικό τους εαυτό και τολμούσαν να κατέβουν ποιο κάτω με απλές και εύληπτες ιδέες για το πώς πρέπει να δράσει ο απλός πολίτης για να χτίσει μια νέα κοινωνία απάνω στα ερείπια της παλιάς που συσσωρεύονται; Να μιλήσει κυρίως στου