Αιγαίο – Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος ξεπουλήματος

Ολοκληρώνεται στις μέρες μας το ξεπούλημα του Αιγαίου και ποιος ξέρει τι άλλο έχει σειρά που αφορά την εθνική κυριαρχία και τα σύνορα της πατρίδας μας. Ήδη αποκαλύφθηκε η...
υποχώρηση της κυβέρνησης στις νατο-τουρκικές απαιτήσεις και αποδέχθηκε να παραχωρήσει την εκ περιτροπής διοίκηση του Συμμαχικού Αεροπορικού Υποστρατηγείου της Λάρισας και σε τούρκο ανώτατο αξιωματικό.Η ανύπαρκτη και οσφυοκάμπτουσα εξωτερική πολιτική των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. όλα αυτά τα χρόνια της μεταπολιτευτικής περιόδου έδωσε γη και ύδωρ, βήμα προς βήμα, από τον Οκτώβρη του 1980 (με την επανένταξη της Ελλάδας στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ) έως και σήμερα..Ας θυμηθούμε ότι οι πιέσεις για την κατάργηση των ορίων επιχειρησιακής ευθύνης ξεκίνησαν με αφορμή την επανένταξη της χώρας μας στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ:Τον Οκτώβρη του 1980 με την γνωστή «συμφωνία Ρότζερς», η Ελλάδα επανεντάχτηκε στην ουσία χωρίς σύνορα γιατί η Τουρκία απειλούσε με ¨βέτο¨ και δεν δεχόταν την επανένταξη αυτή στην προ της αποχώρησης του 1974 κατάσταση.Τον Δεκέμβρη του 1992 η κατάσταση αυτή αλλάζει μορφή με την κατάργηση (στα πλαίσια του ΝΑΤΟ), των ορίων περιοχών ευθύνης και το Αιγαίο παραμένει για τους Νατοϊκούς «γκρίζα» θάλασσα. Εδώ αρχίζει και η «νομιμοποίηση» του νέου καθεστώτος της περιορισμένης εθνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο. Τον Ιούνη του 1993 στην σύνοδο του ΝΑΤΟ (στον Αστέρα της Βουλιαγμένης) ο σχεδιασμός αυτός κινείται στο ίδιο πνεύμα όπου αναφέρεται για πρώτη φορά η τουρκική απαίτηση για συνδιοίκηση στο Αιγαίο, με παθητική από την πλευρά της Ελληνικής κυβέρνησης (Βαρβιτσιώτης). Ανάμεσα στα άλλα εισάγεται για πρώτη φορά και η ιδέα για δημιουργία Κέντρων Συνδυασμένων Αεροπορικών Επιχειρήσεων Σε Λάρισα και Σμύρνη Τον Ιούλη του 1997 με την Συμφωνία της Μαδρίτης (Σημίτης – Ντεμιρέλ) και μετά τα τετελεσμένα γεγονότα που δημιουργήθηκαν στα Ιμια, η Ελλάδα αναγνωρίζει και τα «ζωτικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα» της Τουρκίας στο Αιγαίο. Μέχρι τότε το μόνο σημείο τριβής επίσημα ήταν το ζήτημα της υφαλοκρυπίδας και μόνον αυτό. Από την αναγνώριση αυτή αρχίζει το παιχνίδι και οι απαιτήσεις της Τουρκίας επί των «γκρίζων ζωνών». Τον Απρίλη του 1999 στην σύνοδο της Ουάσιγκτον παράλληλα με την επικύρωση της νέας δομής του ΝΑΤΟ προβλέπεται και η πλήρης κατάργηση των εθνικών ορίων επιχειρησιακής ευθύνης των κρατών μελών και καθιερώνεται ο ενιαίος αμυντικός χώρος στα πλαίσια των ορίων της συμμαχίας. Τον Σεπτέμβρη του 1999 (21-22 Σεπτέμβρη) στην σύνοδο υπουργών Άμυνας στο Τορόντο του Καναδά συζητήθηκαν «τεχνικά θέματα» με βάση της διεκδικήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο δηλαδή την δημιουργία δύο Νατοϊκών υποστρατηγείων στην Λάρισα και Σμύρνη μεθοδεύοντας την διχοτόμηση του Αιγαίου με ελληνοτουρκική συγκυριαρχία και υπό την επικυριαρχία των Αμερικανών. Οι απαράδεκτες προτάσεις αφορούν διχοτόμηση με άξονα περίπου τον 25ο μεσημβρινό δίνοντας έτσι την αρμοδιότητα άσκησης αυτού του ελέγχου στην Τουρκία για μια περιοχή που περιλαμβάνει τα ελληνικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου όπως και διαδρόμους επικοινωνίας