To Σοκ του ΠΑΣΟΚ σε περίοδο κατάρρευσης

Του Νίκου Κοτζιά

Η δημοκρατική παράταξη στην Ελλάδα έχει μεγάλη παράδοση. Μια συνέχεια ιστορικής επιρροής. Η επιρροή αυτή άλλοτε ήταν περισσότερο δεξιά και άλλοτε πιο ανοικτή σε αριστερές ιδέες και επιδράσεις. Επί παραδείγματι, η μεταπολεμική δημοκρατική παράταξη έτεινε περισσότερο προς το κέντρο, την υιοθέτηση του αντικομουνισμού και της.....
λογικής των κυρίαρχων δυνάμεων. Για αυτό άφησε χώρο να αναπτυχθεί εκ νέου η Αριστερά και να γίνει η τελευταία, το 1958, αξιωματική αντιπολίτευση. Αντίθετα το μεταχουντικό ΠΑΣΟΚ ανέπτυξε ως αντιπολίτευση μια σταθερή αριστερή φρασεολογία και πρόγραμμα. Ακόμα και το κεντρικό του σύνθημα, «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες», το είχε πάρει από το ΚΚΕ της δεκαετίες του τριάντα και το ΕΑΜ. Με το προφίλ που πρόβαλλε το ΠΑΣΟΚ της περιόδου 1974-1985 κάλυψε μεγάλο μέρος και της αριστερής – λαϊκής παράδοσης. Ταυτόχρονα, πάντρεψε αυτή την παράδοση με τον κυβερνητισμό και έδωσε άμεση προοπτική σε μεγάλα τμήματα του πληθυσμού που βρίσκονταν στο περιθώριο τόσο εξαιτίας του εμφυλίου. όσο και της ασύμμετρης οικονομικής ανάπτυξης καθώς και της συσσώρευσης κοινωνικής αδικίας.

Το ΠΑΣΟΚ μπέρδευε το 74-85 αλλά και με την κατάρρευσή του
Το ΠΑΣΟΚ της πρώτης δεκαετίας από την γέννησή του μπέρδεψε τα κόμματα της ελληνικής αριστεράς, είτε ήταν το ΚΚΕ, είτε η ευρωκομμουνιστική εκδοχή της. Έγινε αντικείμενο τριβών στο εσωτερικό τους, αλλά και συνεχών ταλαντεύσεων, θυμών και έλλειψη κατανόησης του φαινομένου. Τη μία φάση, όπως στις αρχές και στα μέσα της δεκαετίας του ογδόντα, το ΠΑΣΟΚ ανακηρυσσόταν σε δύναμη ακόμα και της αντιιμπεριαλιστικής επανάστασης. Στην επόμενη φάση το ΠΑΣΟΚ ήταν η πηγή του «κακού» που έπρεπε να διαλυθεί, όπως στα τέλη του ογδόντα και στις αρχές του ενενήντα του προηγούμενου αιώνα.Το ΠΑΣΟΚ ανέδειξε εκείνη την περίοδο της αριστερές δημοκρατικές παραδόσεις που υπήρχαν στην Ελλάδα και ανταποκρίθηκε σε πολλαπλά κοινωνικά αιτήματα. Ταυτόχρονα, όμως, προσέγγισε την λογική του συστήματος και οι κορυφές του βρέθηκαν σε σχέσεις εμπλοκής, ακόμα και άμεσης διαπλοκής, με τα στενά συμφέροντα όσων λεηλάτησαν και λεηλατούν την χώρα. Ο ηγετικός πυρήνας του ΠΑΣΟΚ έχασε την επαφή του με τις κοινωνικές δυνάμεις που το στήριξαν και από όπου προήλθε. Πολλά στελέχη του έγιναν σε μεγάλο βαθμό φορείς ενός επαρχιακού κοσμοπολιτισμού. Από θέσεις πατριωτισμού μετακινήθηκαν σε θεωρίες σύμφωνα με τις οποίες το σύγχρονο απαιτεί και παραίτηση από κάθε έννοια πατριωτισμού. Σε αυτό συνέβαλε και το γεγονός ότι πολλά στελέχη του δεν αναδεικνύονταν, πλέον, μέσα από κοινωνικούς αγώνες και ιδεολογικές αντιπαραθέσεις. Επιπλέον, ουδέποτε εργάστηκαν εκτός κρατικού μηχανισμού και κομματικών θέσεων, έγιναν ιερείς των ιδιωτικοποιήσεων, ενώ ταυτόχρονα συνέβαλαν, ιδιαίτερα μέσα στην κρίση που βιώνουμε, στην ιδιοποίηση του κράτους από την διαπλοκή και τους τραπεζίτες. Αρκεί να δει κανείς τα βιογραφικά πολλών υπουργών του ΠΑΣΟΚ και εύκολα θα κάνει την διαπίστωση. Οι ίδιοι με τον καιρό μετατράπηκαν από «επαγγελματίες πολιτικοί» σε επαγ