To Κίνημα Zeitgeist

Το κίνημα "Zeitgeist" βασίζεται σε ένα μοντέλο που θα μπορούσε να κάνει πραγματικότητα το όνειρο ολόκληρης της ανθρωπότητας, για δικαιοσύνη, ισότητα, ειρήνη και χαρά. Θα μπορούσε ως πρόταση τρόπου ζωής να εξαλείψει την κοινωνική αδικία και την αναλγησία, κόβοντας μια για πάντα τη ροή ενός συστήματος που εδώ και αιώνες λειτουργεί υπέρ των λίγων -"τάχα εκλεκτών"- και εναντίον του....
συνολικού πληθυσμού της Γης και της φύσης.

Βασικός παράγοντας της ιδέας αυτής, είναι η χρήση των τεχνολογικών γνώσεων που ήδη υπάρχουν, ώστε να στηρίξουν την αυτοματοποιημένη παραγωγή αγαθών και την εκμετάλλευση φυσικών πηγών ενέργειας προωθώντας την αποδέσμευση του ανθρώπου από την σκληρή -και απάνθρωπη πολλές φορές- παραγωγική διαδικασία, αφήνοντας χώρο και χρόνο για την αυτοπραγμάτωση.

H ρευστή κοινωνική αλλαγή μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνον αν πληρούνται δύο περιπτώσεις. Ένα, το ανθρώπινο σύστημα αξιών, το οποίο αποτελείται από τις αντιλήψεις και πεποιθήσεις μας, πρέπει να επικαιροποιηθεί και να αλλάξει μέσω της εκπαίδευσης και της στοχαστικής ενδοσκόπησης. Δύο, το περιβάλλον που περικλείει αυτό το σύστημα αξιών πρέπει να αλλάξει ώστε να μπορεί να υποστηρίξει την νέα παγκόσμια αντίληψη. Η αλληλεπίδραση μεταξύ του κάθε ατομικού συστήματος αξιών και του περιβάλλοντός τους είναι αυτό που επηρεάζει την ανθρώπινη συμπεριφορά.

Για παράδειγμα, στην κουλτούρα μας, "ηθική" είναι στην πραγματικότητα ένας τρόπος διαβάθμισης, αφού το κοινωνικό μας σύστημα προωθεί και επιβραβεύει τον ανταγωνισμό και την ιδιοτέλεια. Αυτή η προοπτική δεν "οδηγεί" μόνο σε μια αποκλίνουσα συμπεριφορά... τη δημιουργεί. Η διαφθορά είναι το πρότυπο στην κοινωνία μας και οι περισσότεροι άνθρωποι δεν το βλέπουν αυτό, δεδομένου ότι η ίδια η κοινωνία υποστηρίζει αυτή τη συμπεριφορά, θεωρώντας την αυτόματα φυσιολογική και σωστή... ή σε κάποιο βαθμό.

Δεδομένης αυτής της κατανόησης, υπάρχει μια πλάνη που έχει προκύψει, όταν ορισμένες ομάδες θεωρούνται διεφθαρμένες και όλοι οι άλλοι είναι σωστοί. Αυτή είναι η πανάρχαια αντίληψη "εμείς και αυτοί" η οποία δεν έχει εμπειρική βάση γιατί, και πάλι, έχει ένα βαθμό αλήθειας.

Για παράδειγμα, υπάρχει ένα μεγάλο κίνημα ανθρώπων που συνεχώς μιλούν για μια "Νέα παγκόσμια τάξη" και μια αντίληψη ότι υπάρχει μια ελίτ ομάδα ανθρώπων που έχουν προσπαθήσει να καταλάβουν τον κόσμο για μεγάλο χρονικό διάστημα και έχουν χειραγωγήσει την κοινωνία με διάφορους τρόπους με σκοπό τη διεκπεραίωση των στόχων τους.

Αυτό φυσικά ισχύει σε κάποιο βαθμό.

ΑΛΛΑ, η αποτυχία της αντίληψης είναι ότι αυτή η "ομάδα" δεν είναι με τίποτα μια ομάδα. Είναι μια τάση.

Αν αφαιρούσαμε όλα τα άτομα από την κορυφή που ασκούν την παγκόσμια ηγεμονία, τότε θα ήταν απλά θέμα χρόνου προτού μια άλλη ομάδα ανθρώπων με τις ίδιες φιλοδοξίες θα έπαιρνε τη θέση τους.

Ως εκ τούτου, δεν είναι τα συγκεκριμένα άτομα ή γκρουπ ατόμων που αποτελούν το πρόβλημα. Στην πραγματικότητα είναι οι όροι επάνω στ