Lidl : "Οι πωλήτριες-ταμίες είναι για κλωτσιές"

Super Market Lidl της οδού Χαροκόπου Καλλιθέα
Κύριοι

Είμαι ένας πελάτης-καταναλωτής και κατοικώ 30 μέτρα μακριά από το Super Market Lidl επί της οδού Χαροκόπου Καλλιθέα.

Πολύ κοντά στην περιοχή αυτή υπάρχουν και άλλα Super Market όπως, Σκλαβενίτης, Bazaar, Βασιλόπουλος, Γαλαξίας, και στα 200-300 μέτρα Μαρινόπουλος όπου θέλοντας και μη κάνω τις συγκρίσεις μου.

Κατά τη γνώμη μου είστε το χειρότερο όλων, το πονηρότερο επιθετικότερο και....
πολύ προκλητικό.

Οι πωλήτριες-ταμίες είναι για κλωτσιές. Εκτελούν ρομποτική εργασία άχρωμες και αγέλαστες. Περνούν τα προϊόντα από το Scanner όταν είναι στα ταμεία και μετά κρύβονται. Δεν είναι ευγενικές, δεν είναι εξυπηρετικές, και δεν βοηθούν στην τοποθέτηση των τροφίμων στις σακούλες όπως κάνουν οι άλλες πωλήτριες-ταμίες σε πολλά Super Market. Π.χ. Σκλαβενίτης, Bazzar, κ.λ.π.

Προφανώς αυτή η πολιτική δίνεται από την κεφαλή, δηλαδή από τα κεντρικά (εσάς).

Σας αναφέρω ένα πρόσφατο γεγονός που έχει ως εξής: Επί δύο εβδομάδες δεν υπήρχαν μπύρες ατομικές (μικρά μπουκαλάκια σε συσκευασία των 24άρων σε χάρτινο κιβώτιο. Μπαίνοντας για προμήθεια άλλου προϊόντος ανακάλυψα ότι υπήρχαν δύο κιβώτια. Το μεν ένα κιβώτιο είχε κάποια μπουκάλια σπασμένα και διασκορπισμένο το υλικό τους στο δάπεδο, το δε άλλο κιβώτιο είχε ανοιχθεί και έλλειπαν 3 μπουκαλάκια από το εσωτερικό του. Σκέφτηκα δεν πειράζει ας το πάρω κι έτσι παρά την δυσκολία μεταφοράς του στο ταμείο, γιατί το κιβώτιο ήταν μερικώς σκισμένο. Όταν ήλθε η σειρά μου ζήτησα από την ταμία να μου φέρουν μια κολλητική ταινία για να το συγκολλήσω. Η απάντηση ήταν ξερή δεν έχουμε.

Τους ανέφερα ότι τμήμα της εργασίας τους είναι ότι όταν η συσκευασία σχιστεί, οφείλουν εφ’ όσον σέβονται τον εργοδότη τους και τους καταναλωτές-αγοραστές να το διορθώσουν, κολλήσουν, ή συσκευάσουν, για να είναι εύκολη η αγορά του και η μεταφορά του από τον καταναλωτή. Η συγκεκριμένη κυρία σημειωτέων μάσαγε την τσίχλα της, τα χέρια της ήταν γεμάτα βραχιόλια-μπιχλιμπίδια και δαχτυλίδια, και η συμπεριφορά της ήταν σαν να ήταν μοντέλο σε πασαρέλα. Τα δε προϊόντα που πέρναγε από το ένα χέρι στο άλλο τα έπιανε με τα ακροδάκτυλά της προσέχοντας να μην λερώσει τα νύχια της. Αυτές οι συμπεριφορές είναι πέρα για πέρα από κάθε λογική, και απορώ καλά και εδώ ακόμα δεν υπάρχουν ελεγκτική μηχανισμοί?

Μην ξεχνάτε κύριοι και λάβετέ το υπ’ όψιν σας ότι όλες οι αυτοκρατορίες έπεσαν σιγά σιγά.

Ένα φαινόμενο είναι ότι περισσότερο από συχνά αλλάζεται τις θέσεις όλων των τροφίμων του καταστήματος, και ενώ μπαίνεις για να αγοράσεις κάτι που ξέχασες, και ξέρεις που είναι από προηγούμενη επίσκεψη, ψάχνεις κανένα μισάωρο μην μπορώντας να βρεις κάποιον πωλητή που κρύβεται να τον ρωτήσεις για κάποιο τρόφιμο. Και όταν τελικά φτάνεις στο ταμείο πρέπει να περιμένεις στην ουρά πίσω από καμιά 15νταριά πελάτες, γιατί οι ταμίες εμφανίζονται μετά από διαμαρτυρίες. Δηλαδή για να πάρεις καφέ ή ζάχαρις μπορεί να