Ύστατο χρέος ευθύνης : η κυβέρνηση να παραιτηθεί ΣΗΜΕΡΑ…

Γράφει ο Βασίλης Χασιώτης«Η Ελλάδα θα έπρεπε να είναι το Χονγκ Κονγκ, η Σιγκαπούρη, η Ελβετία των Βαλκανίων, αλλά κατάφερε να είναι μια χώρα χρεοκοπημένη, οικονομικά και πολιτικά». Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει ο αρχισυντάκτης του, γνωστός επιχειρηματίας Steve Forbes, περιγράφοντας στο forbes.com, την εμπειρία του, από την πρόσφατη επίσκεψή του στη χώρα μας.www.naftemporiki.gr 11/7/2011Η παρούσα κυβέρνηση έχει κατηγορηθεί από πολλούς –ανάμεσα σ’ αυτούς και από μένα- ότι κυβερνά ΧΩΡΙΣ τη κοινωνική / λαϊκή νομιμοποίηση.Πρόκειται για εκτροπή …Η παρούσα κυβέρνηση εξελέγη νόμιμα, αλλά κυβερνά παράνομα : διότι εξελέγη με άλλο πρόγραμμα και κυβερνά με άλλο.Πρόκειται για κάτι περισσότερο από.........εκτροπή : πρόκειται για Ύβριν…Η παρούσα κυβέρνηση μετατρέπεται έτσι σε άρπαγα της εξουσίας, διότι ΕΠΙ ΠΛΕΟΝ ΤΩΝ ΑΝΩΤΕΡΩ, και μη εκπροσωπώντας πια παρά μια μικρή μειοψηφία, επί τη βάσει των δημοσκοπήσεων, προχωρά στην εφαρμογή μιας πολιτικής που είναι αντίθετη προς τη συντριπτική λαϊκή θέληση, τη στιγμή που ακριβώς επειδή κυβερνά [1] χωρίς λαϊκή νομιμοποίηση και [2] παράνομα, κατά τα ανωτέρω, ΘΑ ΟΦΕΙΛΕ, σε ένδειξη μιας τουλάχιστον κατ’ επίφασιν δημοκρατικής ευαισθησίας, να εφαρμόζει τη πολιτική της με ενισχυμένη πλειοψηφία, ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΠΡΑΞΕ.Ο ελληνικός λαός, συνεπώς, ΤΟΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ, ΔΕΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΚΑΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΒΟΥΛΗ : Διότι η μεν κυβέρνηση δεν διαθέτει τη δεδηλωμένη, η δε Βουλή (δηλαδή η κυβερνητική πλειοψηφία η οποία εξελέγη επί τη βάσει ΑΛΛΩΝ υποσχέσεων) που θα μπορούσε να επαναφέρει την νομιμότητα μη παρέχοντας καμία ψήφο εμπιστοσύνης στην ανωτέρω ανομιμοποίητη κυβέρνηση, την στηρίζει καθιστάμενη έτσι συνοδοιπόρος της με ό,τι αυτό σημαίνει, και κυρίως σημαίνει ότι καθίσταται κι αυτή ανομιμοποίητη, τουλάχιστον ως προς το ζήτημα της στήριξης της κυβέρνησης.Όλα τα ανωτέρω αποτελούν προσωπικές πολιτικές αξιολογήσεις και δεν διεκδικούν κανένα χρίσμα εγκυρότητας. Μπορεί έτσι κάθε ενδιαφερόμενος να μένει ήσυχος ότι σχολιάζεται από έναν «κοινό θνητό», έναν μη «έγκυρο» δημοσιογραφούντα πολίτη, χωρίς όλη εκείνη την απαραίτητη πληροφόρηση και σοφία, που αν τα διέθετε, δηλαδή τα διέθετα, σίγουρα θα έβλεπα το φως το αληθινό…Απευθύνομαι όμως –γι’ ακόμα μια φορά- στη κυβερνητική πλειοψηφία της Βουλής. Στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ.Για να διευκολύνω τη «συζήτηση» θα παραβλέψω όσα έχω καταλογίσει με προηγούμενα άρθρα μου εις βάρος ΕΚΕΙΝΩΝ των (κυβερνητικών) βουλευτών, που ψήφισαν εναντίον της συνείδησής τους υπακούοντας στην αθλιότητα –η οποία βεβαίως δεν αφορά μόνο αυτούς- που ακούει στο όνομα «κομματική πειθαρχία», ένα κατάμουτρο και δημόσιο φτύσιμο του ίδιου του Συντάγματος που ΕΠΙΤΑΣΣΕΙ την κατά συνείδηση ψήφο.Διότι έχω την αίσθηση, ότι η συνείδηση αυτή δεν επιτράπηκε να αναδυθεί, αν και ήταν χρέος των κατόχων των συνειδήσεων αυτών, να την αναδείξουν αυτοβούλως…Λίγο πριν τη ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου, ομοίως με άρθρα μου είχα επισημάνει ΕΙΔΙΚΩΣ στη κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή την ευθύνη της κατά τη κρί