Υποταγή ή Αξιοπρέπεια;

Γερμανός στη Δυτ. Αφρική το 1890Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης
«Ακόμη και υποταγμένοι ή απελπισμένοι διατηρείστε την αξιοπρέπειά σας»
(Μακιαβέλι: Discorsi-Διατριβές)

Στα είκοσι δύο χρόνια που έζησα στη Γερμανία και στα δέκα που εργάστηκα στο γερμανικό δημόσιο, δε μου ζητήθηκε ποτέ να υπογράψω Υπεύθυνη Δήλωση. Δε γνωρίζω επίσης καμία περίπτωση γερμανού φίλου ή γνωστού (και είχα πολλούς) που να του ζητήθηκε κάτι παρόμοιο. Ο όρος «Συμφωνία Κυρίων», “Gentlemen’s Agreement”, στα γερμανικά “Wort als Edelmann“ έχει τις ρίζες του στον κανόνα του Ρωμαϊκού Δικαίου “pacta sunt servanda“ (προφορική συμφωνία που πρέπει να τηρηθεί), που ισχύει μεταξύ δυο ισότιμων μερών-κρατών.
Ακόμη και η Συμφωνία της μοιρασιάς της........ Ευρώπης στη Γιάλτα ανάμεσα στους Ρούζβελτ, Στάλιν και Τσόρτσιλ, ήταν προφορική. Σχεδιάστηκε μεν πάνω σε ένα χαρτί τουαλέτας αλλά μετά κάηκε.
Η απαίτηση, των γερμανών κυρίως, εκτός του Ελληνα πρωθυπουργού, του επισήμου εκπροσώπου της χώρας μας, να υπογράψουν τη δανειακή συμφωνία και οι αρχηγοί των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση, δεν έχει προηγούμενο στην παγκόσμια ιστορία. Τέτοιου είδους δεσμευτικών απαιτήσεων έχουμε μόνο σε περιπτώσεις «παραδόσεως εθνικής κυριαρχίας άνευ όρων». Θυμίζουν τη θέση του γερμανού θεωρητικού του πολέμου του, του Κλαούζεβιτς, που έγραφε πως «πόλεμος είναι μια πράξη βίας, με σκοπό την επιβολή της βούλησης του νικητή άνω στον ηττημένο», όπου ακόμη κι εκεί ο νικητής οφείλει να επιβάλει τη βούλησή του δίχως να επιδιώξει την απόλυτη ταπείνωση του ηττημένου, γιατί κάποτε θα το πληρώσει ακριβότερα. Η δήλωση του Σόϊμπλε πως «δεν θα υπάρξει έκτη δόση δίχως την υπογραφή όλων», μετά από τη δήλωσή του πριν ενάμιση χρόνο «πρώτα τιμωρία και μετά βοήθεια», δείχνει πως πρόθεσή του είναι η ταπείνωσή μας σαν λαού, με το επιχείρημα «για να μην τολμήσουν κι άλλοι λαοί να κάνουν το ίδιο». Οποιος δε γνωρίζει την προτεσταντική νοοτροπία, δεν μπορεί να καταλάβει τον Σόϊμπλε. Για τους προτεστάντες, μετάνοια, εξομολόγηση και συγχώρεση είναι έννοιες άγνωστες. Όπως ο Γιαχβέ της Παλαιάς Διαθήκης, έτσι και ο Προτεστάντης δεν συγχωρούν ποτέ. Οποιος χάσει την εμπιστοσύνη του Προτεστάντη θα υποστεί ότι και ο δούλος του Θεού. Για να εξιλεωθεί, θα πρέπει πρώτα να ταπεινωθεί και η ταπείνωση δεν έχει τέλος. Θα ακολουθήσουν άλλες, ακόμα πιο ταπεινωτικές απαιτήσεις.
Ο μέγας πολιτικός στοχαστής Μακιαβέλι έγραφε πριν 500 χρόνια: «Υπάρχουν δύο τρόποι επίλυσης αντιπαραθέσεων. Ο ένας σύμφωνα με το δίκαιο και ο άλλος σύμφωνα με τη βία. Ο πρώτος χαρακτηρίζει πράξεις μεταξύ ανθρώπων…ο δεύτερος μεταξύ ανθρώπων και ζώων».
Αυτή η απαράδεκτη απαίτηση του Σόϊμπλε, βρίσκει ήδη πολλούς Ελληνες σύμφωνους, με μοναδικό επιχείρημα να πάρουμε τη δόση μας. Μου θυμίζουν του Κοτσαμπάσηηδες της τουρκοκρατίας.
Οι Κοτσαμπάσηδες, οι Μαυροκορδάτοι και κάποιοι υψηλόβαθμοι ιεράρχες της εκκλησίας μας κατά τη διάρκεια των 400 χρόνων σκλαβιάς των νεοελλήνων, στήριξαν τα δικά τους προνόμια και την καλοπέρασή τους ακριβώς