Τι ακριβώς εξυπηρετεί σήμερα η παραμονή της Ελλάδας στο (στρατιωτικό τουλάχιστον σκέλος του) ΝΑΤΟ;

Βασίλης Δημ. Χασιώτης
Υπάρχουν κάποιες αναφορές, των οποίων η συχνή και ταυτόχρονα άσκοπη χρήση, εξασθενίζει ή και εκμηδενίζει το πληροφοριακό ή άλλο μήνυμα που επιδιώκουν να μεταδώσουν. Έτσι, με αφορμή το πρόσφατο «άδειασμα» (επί της ουσίας ένα ακόμα) της Ελλάδας εκ μέρους του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ, στο ζήτημα της επιδιωκόμενης από τη Χώρα μας μεσολάβησης του Οργανισμού του οποίου προΐσταται στην απελευθέρωση των δύο Ελλήνων
αξιωματικών που συνελήφθησαν στα ελληνοτουρκικά σύνορα και κρατούνται στη γείτονα, όταν δήλωνε προ δύο ημερών (13/3) ότι το ΝΑΤΟ δεν προτίθεται να διαμεσολαβήσει μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας για την απελευθέρωσή τους, η δήλωσή του αυτή παρουσιάστηκε, σε μερίδα του ελληνικού Τύπου, με τόνο δραματικό ενώ κάποιους τους εξέπληξε ή και τους σόκαρε! Όμως, παρατηρώ ότι πολύ συχνά «εκπλησσόμαστε» ή «σοκαριζόμαστε» για πράγματα τα οποία θα έπρεπε να μας είναι οικεία λόγω της συχνής τους επανάληψης έστω και στα πλαίσια διαφορετικών τη κάθε φορά αφορμών. Από που και έως που, αυτό που αποτελεί την εγκαθιδρυμένη πραγματικότητα και η απουσία της οποίας μας..... κάνει να «εκπλησσόμαστε» ή «σοκαριζόμαστε», είναι η «αλληλεγγύη» των «εταίρων» μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και των «συμμάχων» μας στο ΝΑΤΟ;
Πόσο έξω από την πραγματικότητα θα βρισκόμουν, αν υποστήριζα, ότι κανονικά θα έπρεπε να μας εκπλήξει ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή, η «ἒργῳ» (διότι εν προκειμένω δεν έχουμε ούτε «λόγῳ») αλληλεγγύη των «εταίρων» και των «συμμάχων» μας; Διερωτώμαι συνεπώς, γιατί αυτή η δραματοποίηση σε δηλώσεις όπως η παραπάνω, ή σε δηλώσεις των «Θεσμών» της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το ίδιο ζήτημα;Διερωτώμαι ακόμα, όχι απλά τι άλλο θα μπορούσαμε να περιμένουμε να ακούσουμε, μα, αν είμαστε στοιχειωδώς ρεαλιστές, θα πρέπει να αναρωτηθούμε και τι άλλο θα μπορούσε να πει ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, με βάση τη θεσμική του ιδιότητα και το ίδιο το Καταστατικό του ΝΑΤΟ, του οποίου τυγχάνει και θεματοφύλακας, και το οποίο Καταστατικό, δεν του επιτρέπει, όντως να διαμεσολαβήσει!Το ΝΑΤΟ, (δεν το μάθαμε ακόμα; ισχύει ως γεγονός από το 1949 που δημιουργήθηκε!), δεν έγινε για να λύνει ειρηνικά διαμάχες μεταξύ των μελών του, ούτε ακόμα και σε περίπτωση πολέμου μεταξύ τους την αποτροπή του οποίου ούτε καν την εντάσσει στους στόχους του. Ως προς αυτό το τελευταίο, ας κρατήσουμε καλή σημείωση για το τι μπορούμε να περιμένουμε από τους «συμμάχους» μας. Το ΝΑΤΟ μπορεί να εκφράζει ευχές και να διατυπώνει ελπίδες για να λύνονται τα όποια προβλήματα μεταξύ των «συμμάχων», αλλά ίσαμε εκεί. Το γιατί ιδρύθηκε το ΝΑΤΟ, το είχε διατυπώσει με γλαφυρότητα ο πρώτος γενικός γραμματέας του, λόρδος Ισμέι, όταν είχε πει ότι σκοπός του ΝΑΤΟ ήταν «να κρατά τους Αμερικανούς μέσα, τους Ρώσους έξω και τους Γερμανούς κάτω».Βέβαια, από τότε έχει περάσει πολύς καιρός : η Σοβιετική Ένωση και το Σύμφωνο της Βαρσοβίας (το «αντι-ΝΑΤΟ» της Ανατολικής Ευρώπης -πλην Γιουγκοσλαβίας) όχι μόνο δεν υπάρχουν, μα όλα τα ιδρυτικά μέλη -πλην Ρωσίας- του Συμφώνου της Βαρσοβίας σήμερα είναι μέλη του ΝΑΤΟ ενώ στο πρόγραμμα του ΝΑΤΟ «Συνεργασία για την Ειρήνη» (στο οποίο έχουν ενταχθεί σχεδόν το σύνολο των κεντροασιατικών και ασιατικών κρατών που αποτελούσαν κάποτε ως ομόσπονδες σοβιετικές δημοκρατίες την πρώην ΕΣΣΔ αλλά και άλλες όπως η Φινλανδία, η Αυστρία, η Σουηδία, η Ελβετία κ.λπ.) μετέχει και η Ρωσία. Και σε ό,τι αφορά τη Γερμανία, αυτή, τουλάχιστον στη διεθνή αλλά και ευρωπαϊκή γεωπολιτική σκακιέρα το ΝΑΤΟ -δηλαδή : οι ΗΠΑ- εξακολουθεί να την «κρατά κάτω» χάρη και στην ανικανότητα της Γερμανίας να υποστηρίξει αποτελεσματικά την ίδια τη φιλοδοξία της να καταστεί η Ηγεμονεύουσα Δύναμη της Ευρώπης, έχοντας καταστεί, αντ’ αυτού, ο Δεσμώτης και ο διαλυτικός παράγων της Ευρώπης. Συνεπώς, για να μη ξεφεύγουμε από το θέμα μας, να το πω ακόμα πιο απλά : Το ΝΑΤΟ, αυτό είναι και είτε μας αρέσει και παραμένουμε σ’ αυτό αποδεχόμενοι αυτό που είναι με ό,τι αυτό σημαίνει, είτε αποχωρούμε! «Take it or leave it!» για να χρησιμοποιήσω μια οικεία έκφραση. Το ΝΑΤΟ δεν πρόκειται να αλλάξει φυσιογνωμία και πολιτική χάρη της Ελλάδας. Αυτό δε το «με ό,τι αυτό σημαίνει» που μόλις παραπάνω σημείωσα, μεταφράζεται ως εξής : Αφού η εθνική κυριαρχία και ακεραιότητα της Ελλάδας από ένα μόνο Κράτος απειλείται, κι αυτό είναι η Τουρκία, διότι οιαδήποτε άλλη απειλή από τους λοιπούς γείτονες θεωρείται απολύτως αντιμετωπίσιμη -εφόσον αποτολμηθεί εκ μέρους τους να καταστεί πράξη- χωρίς να είναι ανάγκη να αιτηθούμε κανενός είδους βοήθεια από τον οποιοδήποτε.Αφού το ΝΑΤΟ δεν πρόκειται σε περίπτωση πολεμικής σύρραξης Τουρκίας και Ελλάδας να επέμβει ούτε υπέρ (ελπίζουμε) της πρώτης ούτε υπέρ της δεύτερης (ως προς εμάς είναι βέβαιη η αποχή του).Αφού ούτως εχόντων των πραγμάτων, το μόνο που συνεπάγεται το ΝΑΤΟ για μας είναι οικονομική επιβάρυνση χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα.Ερωτάται : Τι ακριβώς εξυπηρετεί η παραμονή της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, ή, τουλάχιστον, η παραμονή μας στο στρατιωτικό του σκέλος, ενώ μπορούμε, εφόσον το κρίνουμε εθνικά συμφέρον, να παραμείνουμε στο πολιτικό του σκέλος; Το ερώτημα, ας υπογραμμιστεί, δεν τίθεται σε καμία ιδεολογική βάση, (που θα πήγαινε τη κουβέντα σε πολύ ενδιαφέροντα ζητήματα, όπως π.χ., γιατί σήμερα χρειάζεται το ΝΑΤΟ; ποιούς προστατεύει και από ποιούς και γιατί; κ.λπ.), αλλά σε μια πολύ πιο πρακτική βάση και μια ανάλογη απάντηση αναμένει. Ότι δηλαδή, αν φύγουμε τότε σε περίπτωση πολέμου με τη Τουρκία θα συμβεί τούτη ή η άλλη δυσμενής εξέλιξη που δεν θα συνέβαινε αν είμασταν στο ΝΑΤΟ, θα ζημιωθούμε σε τούτο και το άλλο που δεν θα ζημιωνόμασταν αν δεν αποχωρούσαμε από το ΝΑΤΟ, όχι όμως επί τη βάσει υποθέσεων ως προς το πώς θα έπρεπε να λειτουργεί και τι θα έπρεπε να είναι το ΝΑΤΟ, αλλά στη βάση του πώς πράγματι λειτουργεί και τι πράγματι είναι το ΝΑΤΟ.
Keywords
Τυχαία Θέματα