Σκοτώνοντας το παραμύθι που σε κυβερνά…

Του Δημήτρη Α. Γιαννακόπουλου
Πολλές φορές το είπα και δεν το έκανα. Προφανώς έδινα χώροκαι χρόνο στην ελπίδα μήπως και βρεις τη δύναμη να ξεκινήσεις να σκοτώνεις τοπαραμύθι που σε κυβερνά: Να βγεις από τον μύθο που σε συγκροτεί ως κοινωνία,εθνικό ευρωπαϊκό κράτος και υποκείμενο. Να δραπετεύσεις από την τηλεοπτικήαφήγηση και τα διαπλεκόμενα πρωτοσέλιδα, που τις τελευταίες ημέρες οργίασανκυριολεκτικά, συντονισμένα στην παραπληροφόρηση. Να ξεπεράσεις τις σχέσειςεξουσίας της μεταπολίτευσης, που ξεθώριασαν ρεαλιστικά ..........μέσα στην διαβρωτικήανασφάλεια της φαντασιακής «ασφάλειας του ευρώ», η οποία σε χρεοκόπησε ωςκράτος, ως αγορά, ως οικογένεια, ως άτομο.

Το φαντασιακό παλεύει με το πραγματικό και εσύ απίθανε συνεχίζειςνα θεωρείς το παραμύθι ρεαλιστική πραγματικότητα, ενώ την πραγματικότητα κάτισαν ένα κακό όνειρο, σαν εφιάλτη που θα περάσει μόλις ξυπνήσεις! Ψάχνεις τηνρεαλιστική λύση μέσα στο παραμύθι και θυμώνεις μαζί μου που δεν συμμετέχω στην αφήγησητης παραμυθίας σου! Με θεωρείς εγωπαθή καθώς προσεγγίζω το πραγματικό μέσωαφηγήσεων, αντί να καταλάβεις ότι αυτό ακριβώς δείχνει την έλλειψη εγωπάθειας,μια και τονίζω τον υποκειμενικό χαρακτήρα της ερμηνείας, ενώ τον μύθο - που δομώ παράλληλα - δεν στηρίζω σε κάποιας μορφής (οντολογική) αντικειμενικοφάνεια.Δεν υπάρχουν αντικειμενικές οντολογίες και όσοι τις υποδηλώνουν μέσω τηςαφήγησής τους είναι αποπλανημένες υπάρξεις ή αγύρτες και λαϊκιστές – ασχέτως αντο πράττουν συνειδητά ή ασυνείδητα.
Τώρα θα το κάνω. Θα σε αποχαιρετήσει η διαδικτυακή γραφή μουμια και ο δράκος του παραμυθιού έγινε πλέον «σύντροφός» σου. Φίλος ή εχθρός σουδεν έχει σημασία. Δεν μπόρεσες να γεννήσεις ή έστω να συμμετάσχεις στηνπαραγωγή ενός σύγχρονου προοδευτικού μύθου της δημοκρατίας. Δεν μοιάζει νααγαπάς τέτοιους μύθους. Δεν έχεις τα φόντα να αντιλαμβάνεσαι την πολιτική,είσαι πολιτισμικά υπανάπτυκτος με όρους φιλελεύθερης ισότητας. Είσαι δούλοςή/και πελάτης γεμάτος καταναλωτικά συμπλέγματα. Είσαι από τους πιοκακομαθημένους λαούς της Ευρώπης, στο βαθμό που ορίζεις τον εαυτό σου ως λαό,για να καπελώσεις και όσους από τα αδέλφια σου δεν σου μοιάζουν πολιτισμικά. Και ο πολιτισμόςμέσω της αποκρυστάλλωσης πολιτικών σχέσεων εδραιώνεται και αναπαρίσταται.
Αλέξη, λες ψέματα! Τον «σωστό» λαό βρήκαν… για να εφαρμόσουντο πείραμα που την τελευταία διετία περιέγραφα και στο οποίο αναφέρεσαι. Ας μηνπαραμυθιάζουμε τους Έλληνες και ξένους συμπολίτες μας, παραμυθιάζοντας παράλληλατον εαυτό μας! Οι προοδευτικοί, δημοκρατικοί μύθοι δεν κατασκευάζονται μεπαραμύθια και εμπόριο ελπίδας. Στην Ελλάδα υπήρχαν οι κατάλληλες πολιτικές καιπολιτισμικές συνθήκες για να θεμελιωθεί το πρώτο μεταβιομηχανικό προτεκτοράτο.Πώς θα μοιάζει σε λίγο και πώς θα εξελιχθεί αυτή η περιπέτεια κανείς δεν ξέρει:ούτε εγώ ο «σοφός» που μέχρι τώρα γνώριζα – δηλαδή ήξερα να μαθαίνω - και ορθάεκτιμούσα τις εξελίξεις.
Τώρα πια, φίλε, το παραμύθι της «διάσωσης της Ελλάδας»αποκτά δυναμική έξω από το πλαίσιο των παραμέτρων που με άνεση προσέγγι