Συγκυβέρνηση…φανταστική

Του Θανάση Νικολαΐδη
ΤΟ τέλος των ιδεολογιών; Τις«έφαγε» η παγκοσμιοποίηση της αμερικανοκρατίας, με τους κομουνιστές θαμμένουςστα χαλάσματα του «Τείχους». Κι από καπιταλισμό; Μπήκε στη ζωή φτωχών καιπλούσιων κι όποιος προλάβει. Και, βέβαια, κάτι θα γεννηθεί απ’ τα χαλάσματα,αλλά θα περιμένουμε. Μέχρι να εξαντληθούν οι (ανανεούμενες) ΝΑΤΟικές βόμβες καιτα σχέδια των φωριαμών του Πενταγώνου. Κι αν κάτι καινούριο γεννηθεί, θα’ ναιαπό «μέσα», με την προϋπόθεση του χρόνου και.......... στα πλαίσια της εξέλιξης.
ΩΣ τότε, η ανθρωπότητααναπνέει…αμερικανικά και μη μπαίνεις στον κόπο να δίνεις χαμένες μάχες μεσηκωμένα σφυροδρέπανα που σκούριασαν από εγκληματικά σου λάθη και παραλείψεις.Ούτε με πανό στον Παρθενώνα και μπλόκα σε λιμάνια, ούτε με γιαουρτώματα καιογκανίσματα μεμονωμένων. Και, βέβαια, σε επίπεδο κομματικό και κυβερνητικό,είναι φυσικό αν όχι επιβαλλόμενο, να συνεργαστείς με τον αντίπαλο που τονήθελες «εχθρό» για να κάνεις τη δουλειά σου με κοκορομαχίες, οπαδούς και στοβάθος προνόμια και μακροημέρευση των πολιτικών. ΑΣ τους φανταστούμε, λοιπόν,συνεργαζόμενους, μετεκλογικά, στη μικρή Ελλάδα των μεγάλων ιδεών. Και δενεννοούμε τους δυο «μεγάλους» που συρρικνώθηκαν δραματικά. Εννοούμε τοδιευρυμένο φάσμα πολιτικών, κοινοβουλευτικά εκπροσωπουμένων, που θα καλύπτειακραίους και μεσαίους, με αποχρώσεις που θα διαχέουν τις εμμονές σε παραδοσιακάκόμματα και παρωχημένες ιδεολογίες. ΕΝΑ τέτοιο, λοιπόν(φανταστικό;) (παν)Κόμμα με κομματάρχες, βουλευτές και οπαδούς που δεν θα’ χανπια λόγους να κρύψουν και να κουκουλώσουν, θα ένωναν τις ιδέες και τις δυνάμειςτους. Με το λεγόμενο πολιτικό κόστος να μη τους ενοχοποιεί ετεροβαρώς και τησυναίνεση κοινή τους «ιδεολογία» και πρακτική. Θα κατέθεταν (οι σημερινοίαντίπαλοι) τις ιδέες τους σε τράπεζα κοινή και θα ‘βγαινε συνισταμένη. Με τα«καλά» ενός εκάστου κόμματος και αρχηγού, που σήμερα λειτουργούν μεμονωμένα καιαναποτελεσματικά. ΝΑ φανταστούμε, λοιπόν, πως«περνάει» του κ. Καρατζαφέρη η άποψη για λαθρομετανάστες και για τηνεγκληματικότητα. Τη συζητούν, τη ρετουσάρουν και γίνεται νόμος. Το ίδιο με τονκ. Σαμαρά που υπόσχεται να ξεσκεπάσει τους κουκουλοφόρους. Κι αν ο κ. Βενιζέλοςπροτείνει μέτρα κατά των φοροκλεφτών; Εδώ, βέβαια…σταματάμε. Γιατί; Γιατίόποιος βρεθεί να «μαντρώσει» το ΚΚΕ σε μια τέτοια (φανταστική) συγκυβέρνηση, πάειγια…Όσκαρ. (Δεν διανύουμε ’89 για να συνεργαστεί με τον διάβολο) και θαπαραμείνει «εκτός». Με τα όνειρα και την προσδοκία του για διψήφια εκλογικάνούμερα.