Οι «αυθόρμητοι» (Β. Κορέα)

Του Θανάση Νικολαΐδη
Η μακρινή Κορέα στο χάρτη, σεδυο κομμάτια και με διαφορετικά (αντίθετα) καθεστώτα. Στο άκουσμά της, το μυαλότου έλληνα πάει στις αρχές της 10ετίας του ’50 και στο μέτωπο. Με τη συμμετοχήελλήνων στρατιωτών (ένα τάγμα), για τα «ιδανικά» του αντικομουνισμού. «Ήρθαμεπάνοπλοι, μη μας φάνε οι κίτρινοι. Σταλμένοι απ’ το (μεγάλο) αφεντικό εδώ στηνάκρη του κόσμου, μη καταλάβουν τον κόσμο μπολσεβίκοι. Και πολεμήσαμε “σανέλληνες”. Με κάποια κουφάρια θαμμένα εκεί ......και κάποιους σακάτηδες με αναπηρικήσύνταξη, εδώ.
ΑΥΤΑ, τότε, και πριν ο κόσμοςπάρει γεύση από συστήματα του νόμου και της τάξης, με τα ηνία σε χέριααξιωματούχων και της νομενκλατούρας. Κι αν κυβερνάει δικτάτορας με τη χλαμύδατου λαϊκού δημοκράτη και την ομάδα τριγύρω του; Κι αν ο «πολυαγαπημένος ηγέτης»(Κιμ Γιονγκ Ιλ) πάθει εγκεφαλικό πριν αποδημήσει; Το (απο)κρύβεις απ’ τιςμάζες, κανένας δεν τολμάει να το γράψει, να το πει (μόνο το ψιθυρίζει) καιπεριμένεις τη φύση να κάνει τη δουλειά της. Κι ύστερα; Ετοιμάζεις μια κηδεία μετα όλα της. Με τις συντεταγμένες μεραρχίες σε «βήμα χηνός», ντουφεκιές για τηνπαράδοση με βλήματα διαμέτρου αναλόγου του διαμετρήματος του τιμωμένου νεκρούκαι…ξαμολάς τις μάζες για θρήνο και οδυρμό.ΕΔΩ είναι η…ουσία και τονόημα. Στους «αυθόρμητους» με κοπετούς και αναφιλητά. Στους διαγκωνιζόμενους μηδεν τους πάρει η κάμερα και δεν τους δει ο εντεταλμένος για την καταγραφή τωναισθημάτων του λαού. Κυράτσες, γέροι και παιδιά να ολοφύρονται, μη δεν τουςπροσέξει ο γείτονας, ο χαφιές, ο χωροφύλακας. «Επενδύουν», μη μείνουν έξω απ’τη λίστα των…ιδεολόγων και υποστηριχτών του καθεστώτος. Θλιβερές στιγμές (καιδεν εννοούμε τον νεκρό πρόεδρό τους) που κάτι απ’ τα «καθ’ ημάς» θυμίζουν,ωστόσο, χούντα ήταν και πέρασε. Εκεί, θα «κυβερνάει» το…ορφανό (που μαςθυμίζει…Μπόμπο κι ας μας το συγχωρήσει), με τους στρατηγούς ξοπίσω του και τηνομενκλατούρα.ΚΑΙ οικονομικά προβλήματαβιώνει η Β. Κορέα (κάποιες χιλιάδες πέθαναν από ασιτία), αλλά το πρόβλημά τουςείναι το θάψιμο των προβλημάτων, με τα φανταχτερά τους σε κηδείες, παρελάσειςκαι γιορτές. Είναι το σύστημα με τον «θεσμοθετημένο» χαφιέ και τον βλοσυρόχωροφύλακα που εξευτελίζουν τον πολίτη, σε ρόλο πενθούντος καραγκιόζη