Ο ΣΟΥΡΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΛΥΣΙΑΣΠοιος είδε κράτος λιγοστόΣ’ όλη τη γη μοναδικόΕκατό να ξοδεύειΚαι πενήντα να μαζεύει;Να τρέφει όλους τους αργούςΝα χει  επτά πρωθυπουργούς Ταμείο δίχως χρήματαΚαι δόξης τόσα μνήματα; Ναχει ‘’κλητήρες’’ για φρουράΚαι να σε κλέβουν ........φανεράΚι ενώ αυτοί σε κλεβουνεΤον κλέφτη να γυρευουνε.Πόσο επίκαιρος είναι ο αθάνατος Γιώργος Σουρης.Πόση ανάγκη τον έχουμε σ’ αυτούς πια τους αγέλαστους καιρούς.Για να κάνει λίγο τα χείλη μας να μειδιάσουν, όχι από θυμό και αγανάκτηση, όπως τα μάθαμε εδώ και δυο χρόνια, αλλά από τις καυτές αλήθειες που μπορεί να περικλείει ένας στίχος λαϊκού λογοπλάστη, θυμίζοντας μας, πως σ’αυτόν τον ευλογημένο τόπο, η καταραμένη πτυχή της ιστορίας μας, επιμένει συνεχώς να επαναλαμβάνεται.Κάνοντας προφήτη τον όποιον καταγράφει τα τεκταινόμενα της  εποχής του.Όλα λοιπόν αλλάζουν, μόνο η νοοτροπία των διοικούντων παραμένει ίδια, μια νοοτροπία που μαρτυρεί το πάθος του εύκολου πλουτισμού, την αγάπη για την δόξα και μόνο . Την ανάγκη επιβολής δια της εξουσίας …. Και ένα σωρό άλλα συμπλέγματα, που κορωνίδα τους έχουν την ανικανότητα, το ‘’τίποτα’’ που έλεγε κάποτε ο Πάγκαλος, για τον Αβραμόπουλο, κοιτώντας το είδωλο του στον καθρέφτη.Ένα μάτσο τίποτα , η χώρα χρεωμένη , και ο λαός της προδομένος, οι νέοι όλοι στην ανεργία, οι ηλικιωμένοι στην αβεβαιότητα και στην πλήρη εγκατάλειψη, και όλοι οι άλλοι, να βιώνουν την δική τους Βαβέλ, μέσα σένα γκρίζο φόντο, χωρίς προσανατολισμό, χωρίς ελπίδα .Και οι σημερινοί ‘’κλητήρες’’ όπως τους αποκαλεί ο Σουρης, να σπαταλανε για την καλοπέραση τους, εκατό φορές πάνω από αυτά που θα έπρεπε.Το δημόσιο να είναι σ’αυτους τους καιρούς πιο σπάταλο από ποτέ, οι υπουργοί να ξοδεύουν αφειδώς, να χρησιμοποιούν για ψήλου πήδημα τα προεδρικά τζετ για να μην μπουν στο αεροπλάνο της γραμμής, που αυτά είναι που θα έπρεπε να πουληθούν πρώτα, στην προσπάθεια εξοικονόμησης πόρων, και οι Παμπουκο-Νικολάκηδες, να κάνουν την δική τους πολιτική (διάβαζε μπάζα), με ύποπτες διεθνής συναλλαγές ….Ένα κράτος μπάχαλο, μια συμμορία αδιόρθωτων αεριτζήδων, και ένας λαός σαστισμένος, που κυριολεκτικά τα έχει φτύσει ….Θεωρώ πως ακόμα και ο Σουρης εάν ζούσε σήμερα θα αδυνατούσε να περιγράψει αυτά που συμβαίνουν.Θα αδυνατούσε να σατιρίσει στον στίχο του, κάτι που μοιραία θα του έβγαινε σε τραγωδία … και με δάκρυα ,και  με πόνο ψυχής, απλά θα σκιαγραφούσε την οδύνη του και τα μυριάδες αδιέξοδα που θα τον βασάνιζαν.Έτσι όπως τα περιγράφει με την καθημερινότητα του, και ο λαός μας, όλοι εμείς οι λαβωμένοι, οι προδομένοι από την ‘’μαγκιά’ ’των περισσότερων κομμάτων, που μας αδειάζουν, και με τσαμπουκά μας βιάζουν, κρατώντας σφικτά πάνω στη καρωτίδα μας, την λάμα που ονομάζεται ΠΤΩΧΕΥΣΗ. ΠΟΣΟ ΔΙΚΙΟ ΕΧΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΔΑΣΚΑΛΕ ……ΛΥΣΙΑΣ