Ο Σφαγέας σε ρόλο Κουρέα

Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου

Για να σε έχω του χεριού μου, σου μαθαίνω τη γλώσσα μου. Έτσι δομούνται τα ισχυρά καθεστώτα. Στην ανίσχυρη πολιτικά, οικονομικά και πλέον κοινωνικά Ελλάδα έχουμε ένα ισχυρό καθεστώς. Δύναμή του είναι η γλώσσα του: ο τρόπος σήμανσης και ερμηνείας των συμβάντων δηλαδή, που έτσι μετατρέπονται συγκυριακά σε γεγονότα.

Αν μιλήσεις τη γλώσσα του καθεστώτος, όσο και αν αντιδράς στο συμβάν (πχ. πάγωμα των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων, μείωση αποδοχών, απολύσεις στο Δημόσιο, επιτάχυνση της θεσμικής απορύθμισης, υποβάθμιση της αξίας της εργασίας στον ιδιωτικό τομέα κλπ, που περιλαμβάνονται στο «πολυνομοσχέδιο», ή ακόμη και σε άλλα πολλά που περιέχονται στο άναρχο συνονθύλευμα αυθαίρετων και καιροσκοπικών ρυθμίσεων του νέου «φορολογικού»), στο τέλος θα υποταχθείς σε αυτό, καθώς το .......
κούρεμα της ζωής σου, θα συνοδευτεί με το κούρεμα του δημόσιου χρέους. Ιδού το πολλά υποσχόμενο γεγονός!

Πρόκειται για την σημειολογική μετατροπή του σφαγέα σε κουρέα, μέσω της γλώσσας που παράγει το καθεστώς της όμορφης χώρας μας. Άλλο πράγμα είναι να ματώνεις βρε αδελφέ στο κούρεμα, καθώς ο μπαρμπέρης σού έκοψε και λίγη επιδερμίδα της κεφαλής μαζί με τις τρίχες και άλλο να νοιώθεις ότι κατατεμαχίζεσαι στον πάγκο του χασάπη, που είχε αυτοπαρουσιαστεί αρχικώς ως ιατρός- εάν ενθυμείσθε!

Ο κουρέας, όπως άλλωστε και ο αισθητικός χειρουργός που αφαιρεί λίπος, επιτελεί έργο μάλλον καλλιτεχνικό, ενώ ο σφαγέας όσο να ‘ναι δεν έχει καλή φήμη στη κοινωνία, αν και συνήθως η «τέχνη» του αναγνωρίζεται ιστορικώς. Τα γεγονότα που προκαλούν οι σφαγείς επιταχύνουν τη νωχελική κίνηση αυτού του περίφημου τροχού της ιστορίας, ο οποίος εξομολογούμαι ότι μου προκαλούσε εφιάλτες όταν ήμουν παιδί. Τώρα πλέον έχω συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι ο τροχός δεν γυρίζει απλώς, αλλά «θερίζει» κανονικώς αν τύχει και βρίσκεσαι στην εξωτερική μεριά του.

Για να βάλουμε όμως τα σημαίνοντα στη θέση τους - μια και για τα σημαινόμενα δεν φέρω καμία απολύτως ευθύνη - θα πρέπει να εννοήσουμε ότι δια να ευδοκιμήσει η Ευρωχρεοκοπία μας θα πρέπει, αντί της βάρβαρης λέξεως «σφαγέας», να χρησιμοποιούμε τη λέξη «κουρέας». Έτσι το Σφαγείο-Βουλή, θα ευωδιάσει με το άρωμα λεβάντας του μπαρμπέρη.

Κάπως έτσι φτιάχνονται με την άτιμη καθεστωτική γλώσσα συνθήκες συμμόρφωσης, δηλαδή υποταγής, όχι σε ομάδες ανθρώπων, όχι σε συμφέροντα, αλλά στην ανάγκη που εμφανίζεται ως αναπόδραστο γεγονός, που θα διασφαλίσει την σωτηρία του καθεστώτος σημειολογικής κυριαρχίας, τελικά. Άμα σωθεί αυτό θα διασωθεί και η διαπλοκή και οι φορείς της, φίλε. Για εσένα δεν γνωρίζω αγαθή ψυχή της διαπλοκής. Εξαρτάται από τη θέση σου στην αλυσίδα παραγωγής νοήματος. Από τον βαθμό της διαπλοκής σου, με άλλα λόγια.

«Άξιοι» στον αγώνα εναντίον του καθεστώτος δεν είναι αυτοί που εναντιώνονται απλώς στα αντιλαϊκά μέτρα του (ή απλώς τα σχολιάζουν και από δω και από εκεί), τα οποία θίγουν σχετικώς τα συμφέροντά τους, αλλά εκείνοι πο