Ο Όργουελ, οι γιαλαντζί επαναστάσεις και η αλήθεια

Αν θέλουμε να καταλάβουμε τι συμβαίνει, τότε θα πρέπει να πάψει να μας τρομάζει ο όρος «συνομοσιωλογία» και να ανοίξουμε τους ορίζοντες σκέψεις. Γράφει ο Αλκιμος
Παρακολούθησα με μεγάλο ενδιαφέρον το ξέσπασμα του Πάνου Καμένου την περασμένη εβδομάδα στην Βουλή, που ήταν συνέπεια των όσων ακούστηκαν στην «απολογία» του Χάρη Καστανίδη, που αποτέλεσαν στην ουσία την αποκαθήλωση του Κώστα Σημίτη.
Είναι σημαντικό να υπάρχουν σε μια ομάδα δράσης άνθρωποι με τη δυναμική ενός Καμένου, ενός Κρανιδιώτη, ενός Γιανναρά, ενός Λαζαρίδη, ενός Λυγερού, κ.ά., καθώς και μερικών τολμηρών μπλόκερ. Δεν αρκούν όμως μια χούφτα παλληκάρια για να σώσουν  την πατρίδα… Πρέπει και η Πατρίδα να θέλει να σωθεί! Γι αυτό, το ερώτημα είναι: Είναι η Ελλάδα σήμερα μια «Πηνελόπη» που περιμένει καρτερικά τον «Οδυσσέα» ή μήπως έχει ενδώσει στα θέλγητρα των «εραστών» της;Η Ελλάδα είναι ο λαός που την αποτελεί και........πιστεύω, πως θα συμφωνήσει ο αναγνώστης αυτού του κειμένου, πως οι Έλληνες είναι σήμερα –δυστυχώς- ποιο διχασμένοι από ποτέ… Η προσωπική μου γνώμη είναι, πως το πρόβλημά μας δεν είναι οι 300 της Βουλής αλλά η αλλοπρόσαλλη πνευματική και ιδεολογική κατάσταση που επικρατεί στον ελληνικό πληθυσμό. Η ανέχεια και το «στρίμωγμα», λόγω της οικονομικής κρίσης, δεν αποτελούν το ποιο ιδανικό κίνητρο για έναν ευγενή αγώνα, διότι ο αγώνας αυτός θα είναι απλά ένας αγώνας επιβίωσης και όχι απελευθέρωσης, θα βασίζεται στους νόμους της ζούγκλας, και το χειρότερο: θα είναι χειραγωγήσιμος. Ο αγώνας απελευθέρωσης είναι ευγενής και χρειάζεται άλλου είδους θεμέλια και αυτά τα θεμέλια δεν βλέπω να υπάρχουν σήμερα στην ελληνική κοινωνία.
Ένα απλό παράδειγμα: Αν γινόταν σήμερα δημοψήφισμα και δινόταν στο λαό η δυνατότητα να αποφασίσει ανάμεσα στη διακυβέρνηση από Έλληνες πολιτικούς ή την αφομοίωση από την Ομοσπονδιακή Γερμανία –κάτι αντίστοιχο δηλαδή με αυτό που συνέβη με το κράτος της Ανατολικής Γερμανίας- ποιο πιστεύετε πως θα ήταν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος; Επειδή είμαι βέβαιος πως οι επισκέπτες αυτού του μπλοκ είναι ενήμεροι για το πνεύμα που επικρατεί στην ευρύτερη μάζα του ελληνικού κόσμου, πιστεύω πως θα ξέρουν πολύ καλά το τι θα διάλεγε η συντριπτική πλειοψηφία αν βρισκόταν αντιμέτωπη με μια τέτοια επιλογή.Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι υπάρχουν και σήμερα σπουδαίοι Έλληνες, σπουδαία «μυαλά» καθώς και σπουδαία παλικάρια. Άνθρωποι με ικανότητες, με ιδανικά και βαθιά ριζωμένο πατριωτισμό. Όλα δείχνουν όμως, πως αυτοί είναι μια μικρή μειονότητα, που δεν επαρκεί για να πολεμήσει ενάντια στα συμφέροντα ενός διεθνούς κυκλώματος απατεώνων, ενός εγχώριου διεφθαρμένου παρακράτους και μιας αποχαυνωμένης μάζας. Και για όσους ίσως δυσανασχετήσουν με τον τελευταίο χαρακτηρισμό, πληροφορώ, πως δεν αναφέρομαι μόνο στους Έλληνες αλλά στο σημερινό πόπολο διεθνώς.Πρόκειται για ένα φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης, γι αυτό βλέπουμε και οι διάφορες επαναστάσεις να είναι …γιαλαντζί οι δε «επαναστάτες» να είναι τις περισσότερες φορές …μισθοφόροι.Πως