Ναι στις παρελάσεις!

Του Θανάση Νικολαΐδη

ΠΡΟΚΗΡΥΞΕ διαγωνισμό ομορφιάςτο ιδιωτικό κανάλι, το μήνυμα άγγιξε νεανικές ψυχές ηλεκτρίζοντας κοριτσίστικεςκαρδιές και η φαντασία οργίασε. Μετά σύντομο οικογενειακό συμβούλιο και με τοκεφάλι του κοριτσιού γεμάτο όνειρα, έφτασε (με τη μάνα) στο στούντιο. Φόρεσε τομπικίνι της η καλοφτιαγμένη κοπελίτσα, βάφτηκε από μαστόρια του μακιγιάζ καιβγήκε, με τις τακουνάρες της, στη γέφυρα της ομορφιάς. Δυσκολεύονταν στη βάδισημιας και δεν είχε ξαναφορέσει γόβες, αλλά «μπρος στα κάλλη…», κοιτάχτηκανμεταξύ τους τα .........κορίτσια, οι κριτές, από κάτω, σημείωναν. Κι έκαναν χαρούλεςτσιρίζοντας από ενθουσιασμό, όταν η «αφεντικίνα» τα ανακοίνωσε πως έρχεται ηκομμώτρια για να περιποιηθεί τα πέριξ του…αιδοίου τους! Η «παρέλαση» δενενόχλησε, η Πολιτεία καμάρωνε, ο τηλεθεατής ανέχτηκε χειροκροτώντας σιωπηρά καιόλα πήγαν μια χαρά.
ΚΑΤΙ ακούστηκε για τον κ.Λαζόπουλο και τη «σχολή» του. Εκεί «παρελαύνει» μαθητόκοσμος για να τονμπολιάσει στο πνεύμα του ο «σύγχρονος Αριστοφάνης». Οργανωμένα σχολεία γιακάθοδο (είτε άνοδο) στην ιεροτελεστία της εκπομπής που αποπνέει ατιμώρητητηλεοπτική αλητεία. Με πανό «προέλευσης» του σχολείου και με ενθουσιασμένουςχειροκροτητές της «παρέλασης». Και η Πολιτεία; Το κοινό; Οι τηλεθεατές;Προοδευτικοί και αυτοί, μοντέρνοι και «απελευθερωμένοι», εγκρίνουν τον…θεσμό.ΤΑ παραπάνω (δείγματα καιπαραδείγματα) δεν ενόχλησαν τον μέσο έλληνα, ούτε τους κουλτουριαραίους τηςσήμερον. Δεν τον προκάλεσαν να εξεγερθεί κι ούτε του κάνει κρύο ή ζέστη ανπαραμείνουν ή καταργηθούν οι «παρελάσεις». Η παρέλαση τον ενοχλεί! Κομματικά, «ιδεολογικά», πρακτικά. Η μαθητικήπαρέλαση, και η γαλανόλευκη-κόκκινο πανί στα μάτια του. Η αναγνώριση προγονικώναρετών με απόδοση τιμών στους ήρωες του ’21 και στους νεότερους του «ΟΧΙ».ΚΙ αν ο γονιός καμάρωνε(;!)την κόρη του στη «γέφυρα της ομορφιάς» και κάποιες μάνες ονειρεύονταν πλούτηκαι καριέρες για το βλαστάρι τους, είναι αφύσικο, περίεργο και ανήκουστο ναβγάζουν…σπυράκια για τη σημαία μας στα χέρια του/της αριστούχου, αντί πανό μεσυνθήματα και αφορισμούς.ΔΕΝ είναι από παρεξηγημένηεθνικοφροσύνη η επιμονή μας στις παρελάσεις. Είναι ηθική υποχρέωση, σεβασμόςστην παράδοση και λογική. Είναι και…πρόληψη. Γιατί, θα λιγοστέψουν οι«παρελάσεις» στην πασαρέλα και στα καρναβάλια, όταν περισσέψουν οι άλλες. Με τανιάτα περήφανα μπροστά σε γονιούς και κόσμο, τιμώντας τους ήρωες και όχι γιατους επισήμους. (Εδώ, βέβαια, να σημειώσουμε πως κάποιοι ασυντόνιστοι,βαριεστημένοι παρελαύνοντες θυμίζουν πορεία για καφενείο ή για…κρεμάλα, αλλάείναι αυτό μια άλλη ιστορία). ΚΙ αν οι «Σύμμαχοι» δενθέλουν να θυμόμαστε με συνειρμούς στα αίσχη τους σε βάρος μας, εμείς θαεπιμείνουμε ελληνικά. Πριν ξεχάσουμε και ξεχαστούμε, στη χοάνη τουεξευρωπαϊσμού μας και της παγκοσμιοποίησης.