ΚΑΛΑ ΚΡΑΣΙΑ, ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ! ΚΚΕ: Η τεράστια εμπειρία στην απραξία, στα μικρά και περιορισμένα

Γράφει ο Ονόμαρχος
Παρακολουθούμε τον τελευταίο καιρό τις εξελίξεις οιοποίες έχουν κοστίσει και κοστίζουν πολλά δεινά στον λαό μας, που είναι σεόλους μας γνωστά. Παρακολουθούμε παράλληλα και τις κομματικές συμπεριφορές, τιςπολιτικές κωλοτούμπες και τα «ψηφίζω-δεν ψηφίζω» βουλευτών των κομμάτων της συγκυβέρνησηςκαι των μνημονίων. Κοινό χαρακτηριστικό τους, η έλλειψη πολιτικής επάρκειας, η έλλειψησοβαρότητας, η πολιτική τους μικρότητα. Ακατάλληλοι άνθρωποι, «άχρηστοιιιιιι»(που έλεγε και κάτοικος της............ Ηλείας την περίοδο των πυρκαγιών), ηγέτες «της μιαςπιθαμής» (ή αλλιώς … «της πορδής»), που έκαναν τους καμπόσους όσο υπήρχαν τα τζάμπαλεφτά της ΕΕ, ενώ τώρα που στέρεψαν φάνηκε πόσο ανίδεοι και επικίνδυνοι είναι,περιτριγυρισμένοι από ένα κάρο λαμόγια , γλιφτρόνια και τεμπελόσκυλα, τα περισσότερασιτιζόμενα από τον δημόσιο κορβανά, δηλ. από τους πολίτες. Τόσο σπουδαίοι και «λαοπρόβλητοι»άνθρωποι, με «συνείδηση» αρκετοί εξ αυτών (που την επικαλούνται όταν τους βολεύει,που δεν τη βρίσκεις όμως όταν λογικά θα έπρεπε να την διαθέτουν –δες Σάμαινα,δες πυρκαγιές Ηλείας, δες βιβλία στα σχολεία κλπ.).
Όμως το θέμα μας εδώ δεν είναι αυτό. Το θέμα μας αφοράτο ΚΚΕ. Αφορά αυτό το κόμμα που έχει επιδείξει εντυπωσιακό ηρωισμό στο παρελθόνκαι έχει πιστωθεί με επαίνους για τη σταθερή, καθαρή γραμμή και πολιτική τουστάση. Ηρωισμό που τον οφείλει στην αταλάντευτη πίστη χιλιάδων μελών καιαγωνιστών του, στο ίδιο, στην πολιτική του ορθότητα, στην πατριωτική του στάση.Ένας ηρωισμό απλών ανθρώπων, που τίμησαν και κόσμησαν αυτό το κόμμα με τους αγώνεςκαι τις θυσίες τους, με την προσφορά αίματος και ζωής πολλοί εξ αυτών, μεταλαιπωρίες και βασανισμό, τόσο οι ίδιοι όσο και οι οικογένειες τους.Έχοντας όλα τα παραπάνω υπόψη, νομίζω ευλόγωςαναρωτιέται κανείς: πού βρίσκεται και τι κάνει το ΚΚΕ σήμερα; Η απάντηση είναιμάλλον «παράταιρη». Σήμερα το ΚΚΕ βρίσκεται εγκλωβισμένο σε έναν γυάλινο πύργο,περιτοιχισμένο με μπόλικες αναλύσεις και πολύ μελέτη, με αμετακίνητη καισταθερή την πατούσα τους στο στέρεο έδαφος που λέγεται Περισσός, τελώντας σεδιατεταγμένη κώφωση και τύφλωση (απλό καταρράκτη ελπίζω) απέναντι σε αυτό που γίνεταιέξω, στην κοινωνία, στις γειτονιές, στις οικογένειες. Τι κι αν διαθέτει ένανμεγάλο αριθμό «Κομματικών Οργανώσεων Βάσης», τι και αν διαθέτει το «τελειότερο»εργαλείο ανάλυσης των κοινωνικών-οικονομικών-πολιτικών εξελίξεων (τονΜαρξισμό-Λενινισμό) με πολυμορφωμένο δυναμικό και στελέχη αναμφιβόλου(θεωρητικής) ικανότητας… Το αποτέλεσμα είναι μάλλον αποκαρδιωτικό: μία τρύπαστο νερό! Μπορεί και δύο…Γιατί αυτή η αναποτελεσματικότητα; Γιατί, ενώ οισυνθήκες είναι πρωτοφανείς, εντυπωσιακά επαναστατικές, η κρίση μεγαλώνει, ηαγανάκτηση φτάνει σε πρωτόγνωρα επίπεδα, η χώρα απειλείται ευθέως και άμεσα, οιάνθρωποι (προλετάριοι και μη-δηλ. τα φτωχά στρώματα και όχι μόνον)συνθλίβονται, γενιές ολόκληρες κινδυνεύουν να ευνουχιστούν παραγωγικά, συναισθηματικάκαι ψυχολογικά… γιατί λοιπόν το ΚΚΕ είναι «μακριά και εκτός»; Γιατί, ένα κόμμαμε τέτοια πατριωτική δράση και αγω