Η «άγνωστη» παράμετρος της Οικονομίας

 Γράφει ο Παναγιώτης Βοστινιώτης

Η τραγωδία,  με την σημερινή παγκόσμια οικονομική κρίση, είναι, ότι ψάχνουμε για «εθνική» λύση σε ένα παγκόσμιο πρόβλημα, ξεχωριστή για κάθε χώρα λύση.
  Ακόμη πιο τραγικό είναι ότι  δεν ψάχνουμε τη λύση εκεί που πρέπει,  στον τόπο και το χρόνο  της παραγωγικής διαδικασίας (δηλαδή στις Επιχειρησεις, στα Εργοστάσια κλπ ), εκεί  που  βγαίνουν τα υλικά αγαθά, ο πλούτος της κάθε κοινωνίας αλλά την ψάχνουμε όσο γίνεται πιο μακριά. (σε Χρηματιστήρια, Τράπεζες. και σε παρόμοια «αγαθοεργά» Ιδρύματα, ακόμη και σε Εκκλησίες ).
   Η περίπτωση θυμίζει εκείνο το ανέκδοτο που ένας μεθυσμένος, έψαχνε ένα βράδυ,  να βρει τα κλειδιά του σπιτιού του  όχι εκεί που τα είχε χάσει αλλά κάτω από μια κολόνα φωτισμού, γιατί  εκεί είχε φως.
   Εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να ψάξουμε  τη λύση (λέμε ακόμη μια φορά),  στον τόπο και στο χρόνο (process) της παραγωγικής διαδικασίας.
Ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
   Έχουμε μια επιχείρηση, οποιαδήποτε,  μικρή, μεγάλη, ιδιωτικη, συνεταιριστικη,
εμπορική, βιομηχανική, γεωργική, κτηνοτροφική, οποιασδήποτε........ μορφής επιχείρηση .
   Ας πούμε ότι η επιχείρηση αυτή ξεκινάει την δραστηριότητα της την πρώτη Ιανουαρίου τρέχοντος έτους. Όπως κάθε εχέφρων άνθρωπος έτσι και ο επιχειρηματιας μας, παίρνει χαρτί και πέννα και κάθεται και γράφει:. -Θα χρειαστώ τόσα για ενοίκιο, τόσα για μισθούς, τόσα ασφάλιστρα, τόσα για πρώτες ύλες,  τόσα για εξοπλισμό, μηχανήματα, αυτοκίνητα κλπ.   Οι πάντες  πρέπει να πληρωθούν σε μια  ορισμένη εκ των προτέρων χρονική στιγμή, ένα συγκεκριμένο ποσό. Όλα τα έχει υπολογίσει ο άνθρωπος μας, όλες τις παραμέτρους όπως λέμε εκτός:

ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΜΙΑ

Δεν έχει υπολογίσει εκ των προτέρων πόσα πρέπει να πληρώσει σαν φόρο στο κράτος. Την φορολογική του υποχρέωση δηλαδή.  Σε ένα κράτος που εκ των προτέρων, τού έχει εξασφαλίσει τα πάντα (τον χωροφύλακα, τον παπά, τον γιατρό, τον δάσκαλο, τον δικαστή, τον εφοριακό κλπ)
Αυτήν την σημαντικότατη προς το κράτος  (προς την κοινωνία γενικότερα) υποχρέωση θα την ξεπληρώσει λέει μόνο αν θα έχει κέρδη !!!
Όσο παράλογο κι αν ακούγεται αυτή είναι η πραγματικότητα : Το κράτος προκαταβάλει τις υπηρεσίες του στον επιχειρηματία αλλά θα εισπράξει  για αυτήν την προσφορά την αμοιβή του, δηλαδή  την φορολογία,  μόνο εάν η επιχείρηση θα έχει κέρδη !
 Σκεφτείτε πόσο παράλογο θα ήταν αν  επιχειρηματιας μας έλεγε το ίδιο και στους προμηθευτές του, στις τράπεζες, στους εργαζομένους ότι θα τους πληρώσει μόνο αν έχει κέρδη.
Στην σημερινή, πραγματική οικονομία,  αυτή η σημαντική αυτή παράμετρος , είναι άγνωστη (κάτι σαν  ταμπού ίσως ) και μπορεί να παραμένει άγνωστη όσο οι περιστάσεις το επιβάλλουν η το επιτρέπουν. Αυτή είναι μια από τις  μεγαλύτερες αντιφάσεις της παγκόσμιας οικονομίας. Από εδώ ξεκινούν όλα τα προβλήματα.
 -Γιατί δέχεται το κράτος αυτήν την αντίφαση ?
 Πρώτη βλακώδης απάντηση είναι ότι έτσι το βρήκαμε από τους πατεράδες μας και από τους παππ