ΕΝΑ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟ ΑΡΘΡΟ ΓΙΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ.​..ΓΙΑ ΤΗ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ...

Γράφει ο Νίκος Κούτρικας
"Και όμως...Υπάρχει ελπίδα" στην εφημερίδα "Δημοκρατία" ό Μανώλης Μαυρομμάτης μεταφέρει όλη του την εμπειρία από το διεθνές σκηνικό τιμώντας την θέση του πρώην Ευρωβουλευτή στης Βρυξέλλες με μερικές διαφορετικές γραμμές που εμπνέουν αισιοδοξία μέσα στο διεθνές αλαλούμ που ζούμε τελευταία...
Παραθέτω ένα απόσπασμα:

"ΜΕ ΜΙΑ ασυνήθιστη κινητικότητα ξεκίνησε ο νέος χρόνος στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο. Το βλέπουμε στα τηλεοπτικά Δελτία και γενικότερα στην .......καθημερινή ειδησιογραφία.
Όπως είναι φυσικό, η ελληνική κρίση και όλα όσα πρόκειται να παρακολουθήσουμε τις προσεχείς ημέρες, εβδομάδες και σίγουρα τους επόμενους μήνες, που αφορούν τον τόπο μας, έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Για το λόγο αυτό ως άλλοι παρατηρητές, θα μεταφερθούμε για λίγο σε δύο γειτονικές χώρες, που έστω και αν δεν έχουν προσφύγει στο ΔΝΤ, αντιμετωπίζουν προβλήματα χρέους και υποχρεωτικών προσαρμογών και μεταρρυθμίσεων. Πρόκειται για την Ιταλία και την Ισπανία.
Με μια διαφορά. Η πρώτη, μετά την παραίτηση Μπερλουσκόνι, προχώρησε σε μια μεταβατική κυβέρνηση τεχνοκρατών, αλλά με την στήριξη της πλειοψηφίας των κομμάτων, Βουλής και Γερουσίας.
Στην περίπτωση της Ισπανίας είχαμε την παραίτηση της Σοσιαλιστικής κυβέρνησης Θαπατέρο, την διεξαγωγή εκλογών τον Νοέμβριο του 2011 και την συντριπτική νίκη του Λαϊκού Κόμματος, με Πρωθυπουργό τον Μαριάνο Ραχόι.
Πρόκειται, με άλλα λόγια, για δύο χώρες ανεπτυγμένες σε όλα τα επίπεδα της οικονομίας, οι οποίες όμως, δεν άντεξαν στη παγκόσμια κρίση και κάτω από την λαϊκή αντίδραση, οι πολιτικοί των κομμάτων αποφάσισαν να προχωρήσουν στην «αλλαγή».
ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ αργότερα για την Ιταλία των τεχνοκρατών και ένα μήνα για την κυβέρνηση Ραχόι, έχει ήδη διαμορφωθεί κλίμα αλλαγών, όπως το απαιτούσαν οι συνθήκες και όπως αποφάσισε ο λαός.
Δεν μπορούμε να μιλήσουμε ακόμα για αποτελέσματα. Ούτε για τελικά συμπεράσματα τα οποία θα έχουν χαρακτήρα εξόδου από την κρίση.
Το βέβαιο είναι ότι, με όσα στοιχεία υπάρχουν και διαθέτουμε καθώς και τις πληροφορίες που φθάνουν από γειτονικές χώρες, σύντομα οι οικονομίες των δύο κρατών θα μπουν σε τροχιά ανάκαμψης.
Βασικοί παράγοντες των αισιόδοξων μηνυμάτων είναι η αποφασιστικότητα των δύο κυβερνήσεων και του πολιτικού συστήματος γενικότερα, να δουν την κρίση ως «αναγκαία υποχρέωσή τους, να αποδεχθούν προτάσεις της αντιπολίτευσης, οι οποίες ως θετικές θα βοηθήσουν στην επίλυση των άμεσων και ορισμένων διαχρονικών προβλημάτων».
Η ΕΛΛΑΔΑ βρίσκεται σε διαφορετικό πεδίο προσέγγισης. Γιατί τα προβλήματα είναι μεγαλύτερα και διαχρονικά. Οι κανόνες του παιχνιδιού διαφορετικοί.
Ο λαός υπομονετικά παρακολουθεί αλλά και υπομένει τα σκληρά μέτρα. Ζει με τον φόβο της καθημερινότητας και σκέπτεται το μέλλον με τον τρόμο της αβεβαιότητας. Με χαμηλό ηθικό και τα βάρη να γίνονται μέρα με τη μέρα δυσβάστακτα, περιμένει με αγωνία να του πούμε «πότε θα έλθει η λύτρωση!»
Κι όμως «Υπάρχει ελπίδα!»
ΤΗΝ ελπίδα που είχαν και χρησιμοποίησαν τόσο η