Εκλογικές ιδιαιτερότητες

Αν και δεν έχει αναγγελθεί η τελική ημερομηνία των εκλογών, όλα δείχνουν ότι βρισκόμαστε μόλις λίγα δεκαήμερα πριν από αυτές. Το δίχως άλλο, είμαστε μπροστά στις πιο ιδιαίτερες μεταπολιτευτικές εκλογές, με την έννοια ότι είναι οι πρώτες εκλογές που η κοινωνία δεν περιμένει να κερδίσει κάτι, αλλά να μη χάσει τα ελάχιστα που της έμειναν. Το εκλογικό σώμα προσέρχεται στις κάλπες με σχεδόν μηδενικές ελπίδες, μηδενικές προσδοκίες και ..........σε πλήρη απογοήτευση. Κανένα από τα κόμματα που έχουν λάβει θέση σε αυτήν την εκλογική αναμέτρηση δεν χαίρει εκτιμήσεως και, καθώς όλα δείχνουν, οι ψηφοφόροι καλούνται μέσα σε δραματικές εξελίξεις να εκλέξουν μια νέα κυβέρνηση η οποία θα διαχειριστεί πρωτίστως την απελπισία τους και το επίφοβο μέλλον τους.
Μια ακόμα σημαντική ιδιαιτερότητα αυτής της εκλογικής αναμέτρησης είναι το γεγονός ότι κανένας ψηφοφόρος μετά την απομάκρυνση από την κάλπη δεν θα μπορέσει να δηλώσει άγνοια, να υποστηρίξει ότι παρασύρθηκε, ότι υπήρξε θύμα εκβιασμού ή παραπληροφόρησης. Το διακύβευμα είναι ξεκάθαρο και απόλυτα σαφές σε όλους. Όποιο πρόσωπο ή πολιτικός σχηματισμός ισχυριστεί ότι υπήρξε νόθευση ή εκβιασμός της λαϊκής ψήφου θα είναι υπόλογος για ένα μεγάλο ψεύδος, για μια ακόμα κομματική απάτη σε βάρος του τόπου και των πολιτών. Όλοι οι πολίτες αυτής της χώρας έχασαν πολλά. Άρα είναι απελευθερωμένοι από κομματικές δεσμεύσεις, ιδεολογικές αγκυλώσεις, πελατειακές σχέσεις, περισσότερο από οποιαδήποτε προηγούμενη εκλογική συγκυρία. Επιπλέον, οι πολίτες είναι θυμωμένοι με το πολιτικό σύστημα και τους κομματικούς μηχανισμούς τόσο όσο δεν υπήρξαν ποτέ. Η κάλπη λοιπόν περισσότερο από ποτέ θα αντικαθρεφτίσει στο ακέραιο τη λαϊκή βούληση και τότε η κάθε πολιτική παράταξη θα μπορεί να βγάλει αναπόφευκτα τα δικά της συμπεράσματα. Είναι επίσης περισσότερο από προφανές ότι αυτή η εκλογική αναμέτρηση γίνεται με τους ευνοϊκότερους όρους για τα κόμματα της Αριστεράς. Οι λεγόμενες πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες είναι κομμένες και ραμμένες στα «επαναστατικά» τους πρότυπα. Άρα βρίσκονται μπροστά σε μια ιστορική ευκαιρία να αναμετρηθούν με την αποτελεσματικότητα των πολιτικών τους επιλογών, να πετύχουν τη μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση, να μετατρέψουν τις περιστασιακές ψήφους διαμαρτυρίας, που ενδεχομένως θα λάβουν από τους ψηφοφόρους των μεγάλων κομμάτων, σε πολιτικές πρακτικές, ώστε να τις ενσωματώσουν σε βάθος χρόνου και να μην αποτελέσουν ένα ακόμα συγκυριακό πρόσκαιρο εκλογικό φαινόμενο.Μια ακόμα ιδιαιτερότητα αυτών των εκλογών είναι ότι, ενώ οι εξελίξεις έχουν δρομολογήσει ριζικές ανακατατάξεις με την εμφάνιση πολλών μικρότερων κομμάτων, πράγμα που αξιωματικά δεν σημαίνει και θετική εξέλιξη, το κομματικό σύστημα δεν ανανεώθηκε σε πρόσωπα – γιατί τα πρόσωπα ορίζουν τις πολιτικές. Έτσι, έχουμε τα ίδια πολιτικά πρόσωπα τα οποία πολιτεύτηκαν με συγκεκριμένες πολιτικές αντιλήψεις και ικανότητες, δοκιμασμένα πολλάκις να διεκδικούν άλλοιτο «αναμάρτητο» και άλλοι το «συγγνώμη, μόλις άλλαξα μυαλά». Τόσο ο Σαμαράς όσο και ο νεοεκλεγείς στην ηγεσία το