Ο ραγιαδισμός του μνημονιακού ζεύγους αποθρασύνει το Δ΄ Ράιχ!

Γράφειο Μαγια
Ο ραγιαδισμός της γαλαζοπράσινης παπαδήμιας συγκυβέρνησηςέχει αποθρασύνει το Δ΄Ράιχ. Δεν υπάρχει θέμα γερμανικών πολεμικών αποζημιώσεωναποφαίνεται, αίφνης, το Βερολίνο, που δεν παραλείπει να προσβάλει και ναειρωνευτεί με την αυθάδεια και τον κυνισμό του επικυρίαρχου: «Λυπάται βαθύτατα για την οδύνη των........ θυμάτων»,τουτέστιν για την καταστροφήτων Καλαβρύτων, του Δίστομου, της Κάνδανου κι άλλων 700 χωριών, για τον λιμόπου οδήγησε στον θάνατο από πείνα και κρύο χιλιάδες Ελληνες, για τον χαμό του13% από τον πληθυσμό της χώρας!
Οργισμένη ήταν η απάντηση του Μανώλη Γλέζου: Ταεγκλήματα κατά της ανθρωπότητας δεν παραγράφονται τονίζει, χαρακτηρίζοντας τηνναζιστικής έμπνευσης δήλωση του γερμανικού υπουργείου εξωτερικών ως ανιστόρητη,ψευδή και εξοργιστική. Ανιστόρητη, διότιαγνοεί την απόφαση της 19μελούς Διασυμμαχικής Επιτροπής των Παρισίων του 1946,η οποία καταλόγισε στη Γερμανία ότι, οφείλει να καταβάλλει στην Ελλάδα 7δισεκατομμύρια δολάρια, αγοραστικής αξίας 1938, δηλαδή 108 δισ. ευρώ χωρίς τουςτόκους. Αγνοεί επίσης το αναγκαστικό δάνειο ύψους 3,5 δισ. δολαρίων,αγοραστικής αξίας 1938, δηλαδή 54 δισ. ευρώ.Ψευδής, διότι ηΓερμανία δεν έχει καταβάλει, έναντι αυτών των οφειλών ούτε ένα μάρκο, ούτε μιαδραχμή, ούτε ένα ευρώ στην Ελλάδα, ενώ έχει εξοφλήσει όλες ανεξαιρέτως τιςχώρες με τις οποίες βρέθηκε σε εμπόλεμη κατάσταση. Εξοργιστική, διότιαποφασίζει από μόνη της η Γερμανια ότι, «δεν αποτελεί πλέον θέμα» η καταστροφήτης ελληνικής οικονομίας από τα γερμανικά στρατεύματα και ο θάνατος των Ελλήνωνγια την επιβίωση του γερμανικού λαού.Ο Μανώλης Γλέζος, ο άνθρωπος-σύμβολο της ελληνικήςαντίστασης, προσπάθησε να περισώσει την τιμή και την αξιοπρέπεια της χώρας. Ουσιαστικά,κάλυψε το κενό της απουσίας της κυρίαρχης πολιτικής τάξης, που μοιραία,δουλοπρεπής και ανίκανη, τρέμει την οργή της Μέρκελ. Ερώτημα: Υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις, με το κούτελοκαθαρό απέναντι στους γερμανούς μιζαδόρους, που θα κάνουν σημαία τους τηδιεκδίκηση των πολεμικών επανορθώσεων, γιατί δεν θέλουν να ξεχνάμε και να ξαναζήσουμε τις ίδιες τραγωδίες;