Taki Inoue – Ο χειρότερος οδηγός της Formula 1

Γεννημένος στο Kobe της Ιαπωνίας ως Takachiho Inoue, ο συμπαθέστατος πρώην πιλότος της Formula 1 έχει χαρακτηριστεί ως ο χειρότερος οδηγός που πέρασε ποτέ από την κορυφή των μηχανοκίνητων σπορ. Το καλύτερο όλων είναι ότι ο ίδιος κάνει ότι μπορεί για να κρατήσει αυτόν τον άτυπο τίτλο.

Από σχετικά ευκατάστατη οικογένεια, μιας και ο πατέρας του ασχολιόταν με κουλοχέρηδες, ο Inoue ξεκίνησε την καριέρα του το ’85 στο πρωτάθλημα τουρισμού νέων του Fuji.

Ήταν η πρώτη φορά που πετούσα, η πρώτη φορά που πήγαινα κάπου εκτός χώρας. Όταν σέρβιραν το γεύμα στο αεροπλάνο, τους ρώτησα πόσο κάνει.

Όταν έφτασα στο Λονδίνο, ρώτησα στο αεροδρόμιο που να πάω αν θέλω να γίνω επαγγελματίας οδηγός. Με έστειλαν στο Newmarket, όπου είχε πίστα. Φτάνοντας στο Newmarket, είδα ότι η πίστα ήταν για άλογα, βασικά ήταν ιπποδρόμιο.

Έχοντας βγάλει λοιπόν με το ζόρι της σχολή του Russell, καθώς τα αγγλικά του δεν ήταν ότι το καλύτερο και δεν είχε ποτέ στο παρελθόν οδηγήσει σοβαρό μονοθέσιο, αγωνίζεται το ’88 στην Βρετανική Formula Ford 1600.

Με μια εμπειρία πλέον 25 αγώνων και τα λεφτά του να τελειώνουν, αποφασίζει να γυρίσει στην Ιαπωνία, αφού ο ιδιοκτήτης της David Sears Motorsport για την οποία αγωνιζόταν του είπε ξεκάθαρα:

Τα λεφτά είναι αγώνες. Δεν έχεις λεφτά, δεν τρέχεις σε αγώνες, Δεν υπάρχουν γκρίζες ζώνες ή κρυφά μηνύματα.

Μην έχοντας λοιπόν τα $625.000 που χρειαζόταν για την Βρετανική F3, αγωνίζεται μέχρι το ‘93 στην Ιαπωνική F3. Τα τέσσερα αυτά χρόνια βελτιώνεται συνεχώς, κατακτώντας την 10η θέση το ’92 και την 9η το ’93. Την επόμενη χρονιά καταφέρνει να επιστρέψει στην Ευρώπη και στην F3000, συνεργαζόμενος ξανά με τον Sears και οδηγώντας ένα Reynard 94D Cosworth. Στην ίδια ομάδα αγωνίζεται και ο Vincenzo Sospiri, ο οποίος ήταν και ένας από τους διεκδικητές του τίτλου, σε αντίθεση με τον Inoue που κατάφερε μόλις μια 9η θέση και κανέναν βαθμό.

Σε αυτό το στάδιο της απογοητευτικά μέτριας καριέρας του, ο Inoue κάνει σχέδια για την Formula 1. Συζητάει με πολλές ομάδες που είχαν οικονομικά προβλήματα και πριν το Ιαπωνικό GP μιλάει με Larrousse, Footwork και Lotus. Μην έχοντας καταφέρει να πείσει καμία για την αξία του, δέχεται την πρόταση από την Simtek, που προσφέρει τόσο στον ίδιο όσο και στον Sospiri, την ευκαιρία να οδηγήσουν στις δοκιμές της Βαρκελώνης.

Παρόλο που πολλοί περίμεναν πως ο Sospiri θα έπαιρνε την θέση, το χρήμα μιλάει και πάλι. Έτσι ο Ιάπωνας κάνει το ντεμπούτο του στην Suzuka, με το Simtek S941 Ford. Γνωρίζοντας καλά την πίστα καταφέρνει στις δοκιμές της Παρασκευής, να είναι μόλις 3.4 δευτερόλεπτα πίσω από τον team-mate του David Brabham και 3.1 δευτερόλεπτα πίσω από τον πρωτοεμφανιζόμενο με την, Lotus Mika Salo.

Οι καιρικές συνθήκες της Κυριακής ήταν από τις χειρότερες που είχαν δει ποτέ οδηγοί, με την βροχή να πέφτει τόσο δυνατά, που οι πιλότοι αισθανόντουσαν τις σταγόνες σαν πέτρες. Στον γύρο σχηματισμού ο Inoue χάνει την 5η σχέση του κιβωτίου, αλλά δεν δίνει μεγάλη σημασία, καθώς με τόση βροχή δεν θα την χρησιμοποιούσε ούτως ή άλλως. Στον τρίτο γύρο και καθώς κυνηγάει τον Michele Alboreto στην Minardi, περνάει μια Benetton που είχε κολλήσει στην αμμοπαγίδα και μια Tyrrell που είχε χτυπήσει σε τοίχο και σε κλάσματα δευτερολέπτου καταλήγει και αυτός στον τοίχο, αφού το μονοθέσιό του υδρολίσθησε.

Με ήρωα τον James Hunt, ο Ιάπωνας παραδέχεται:

Τον καιρό εκείνο έπινα όλη την ώρα, την επόμενη μέρα είχα τρελό πονοκέφαλο. Κανένα πρόβλημα. Οι οδηγοί τώρα είναι βαρετοί, σαν ολυμπιονίκες. Καμία προσωπικότητα, μόνο προσποιούμενη επαγγελματικότητα.

Έχοντας χάσει την θέση του στην Simtek, από τον επόμενο κιόλας αγώνα, κάνει συμφωνία με την Footwork Arrows, βάση της οποίας τους δίνει $1.000.000 για να πάρει την θέση και $500.000 τον μήνα, τα οποία πληρώνανε Ιάπωνες χορηγοί που διαφημιζόντουσαν στο μονοθέσιό του. Συνολικά πλήρωσε $4.500.000, δηλώνοντας πως δεν τον άγχωναν καθόλου οι αγώνες, παρά μόνο το πρόγραμμα πληρωμών του. Για να καταφέρει να μαζέψει αυτά τα ποσά, έβρισκε παραθυράκια στους νόμους, ιδρύοντας εταιρίες σε Ιαπωνία και Αμερική και χρησιμοποιώντας λογαριασμούς σε Αγγλία και Ελβετία για να γλιτώνει φορολογίες, δηλώνοντας ο ίδιος κάτοικος του Μονακό.

Πληρώνοντας τόσα πολλά, θα περίμενε κανείς έστω κάποια αποτελέσματα. Αντιθέτως ο Ιάπωνας στο πρώτο GP εγκαταλείπει, με το μονοθέσιό του να έχει πάρει φωτιά. Στο αμέσως επόμενο εγκαταλείπει από δικό του λάθος, στην Imola έχει ατύχημα και στην Ισπανία πάλι φωτιά. Μιλώντας για το πρώτο του GP αναφέρει:

Στον πρώτο μου αγώνα δεν ήξερα τι είναι το pit stop, κανείς δεν μου είχε πει. Το μονοθέσιο τουλάχιστον ήταν εύκολο, χωρίς λεβιέ ταχυτήτων. Αν συνήθιζες τα κεραμικά φρένα, όλα ήταν εύκολα.

900 άλογα, χωρίς ηλεκτρονικά βοηθήματα και με ελάχιστο ταλέντο;

Ναι όλα ήταν εύκολα, γιατί οδηγούσα πολύ πολύ αργά.

Μετά τις πρώτες του αποτυχίες φτάνουμε στο GP του Μονακό. Προσπαθώντας να αφήσει τον γρηγορότερο Frentzen να τον περάσει, ο Inoue χάνει το φρενάρισμα, με αποτέλεσμα να βρεθεί στον παράδρομο με τον κινητήρα σβηστό. Θέλοντας όμως να επιστρέψει στα pit μαζί με το μονοθέσιο, ζητάει να τον ρυμουλκήσουν.

Μην έχοντας ιδέα ο Jean Ragnotti όμως ότι υπήρχε ακόμα αυτοκίνητο στην πίστα, αφού οι ελεύθερες δοκιμές είχαν τελειώσει, βγαίνει για έναν γύρο με το αυτοκίνητο ασφαλείας (Renault Clio). Το αποτέλεσμα ήταν να πέσει πάνω του και να τουμπάρει την Footwork του Inoue, σπάζοντας ταυτόχρονα το κράνος του Ιάπωνα, το οποίο από τύχη είχε ξαναφορέσει για να κρύψει την ντροπή του από τους θεατές. Ξεκινώντας τελευταίος στο GP την επόμενη μέρα, εγκαταλείπει από κιβώτιο.

Μετά από διάφορες εγκαταλείψεις ερχόμαστε στο GP της Ουγγαρίας, όπου για πρώτη φορά είναι μπροστά από τον team mate του. Στον 14ο γύρο, με φωτιά και πάλι να βγαίνει από το μονοθέσιο, σταματάει στην άκρη της πίστας και ψάχνει απεγνωσμένα πυροσβεστήρα. Καταφέρνει να αρπάξει έναν και τρέχοντας πίσω στο μονοθέσιό του, τον χτυπάει το ιατρικό αυτοκίνητο. Με το βίντεο του ατυχήματος να έχει κάνει τον γύρο του κόσμου ο Inoue αναπολεί.

Μπαμ! Κάποιος με χτύπησε δυνατά. Αλλά προσγειώθηκα στα πόδια μου, πολύ καλή, πάρα πολύ καλή προσγείωση. Μου βάζω 9,99.

Το χειρότερο όμως ήταν μετά. Έρχεται ο Charlie (Whiting) και μου λέει πως το ελικόπτερο δεν μπορεί να απογειωθεί για να με πάει στο νοσοκομείο, γιατί θα έπρεπε να διακόψουν το GP, έτσι έπρεπε να περιμένω μια ώρα. Φτάνοντας επιτέλους στο νοσοκομείο, μου ζητάνε πιστωτική. Τι; Γιατί; Δεν την έχω τους λέω, φοράω την αγωνιστική στολή. Άλλη μισή ώρα καθυστέρηση μέχρι να τους πείσω ότι πονούσα. Δεν τους πλήρωσα ποτέ. Για 2 χρόνια μου έστελναν λογαριασμούς.

Βελτιώνοντας αρκετά τους χρόνους του και καταφέρνοντας να πάρει μέχρι και την 8η θέση (έναν γύρο πίσω), βρίσκεται συχνά στα άρθρα των περιοδικών αυτοκινήτων, κυρίως για τον τρόπο που εμπόδιζε τους πρωτοπόρους του πρωταθλήματος στις μεταξύ τους μάχες. Εκμεταλλευόμενος το γεγονός, κερδίζει δημοσιότητα με τις δηλώσεις του για μποϊκοτάρισμα των Γαλλικών κρασιών, διαμαρτυρόμενος για τις πυρηνικές δοκιμές που έκανε η Γαλλία στον Ειρηνικό Ωκεανό.

Στον τελευταίο αγώνα του πρωταθλήματος χτυπάει στον τοίχο καθώς ήταν απασχολημένος με το να κοιτάει τον Schumacher, που τον πλησίαζε γρήγορα, στους καθρέφτες του. Τελικός απολογισμός 12 εγκαταλείψεις σε 17 αγώνες.

Την επόμενη χρονιά συζητάει με την Ligier και την Sauber, αλλά τελικά υπογράφει με την Minardi καλύπτοντας το 25% των εξόδων της ομάδας. Παρότι είναι στην Πορτογαλία για την παρουσίαση της ομάδας και του μονοθεσίου, χάνει έναν από τους χορηγούς του και αποσύρεται, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στον Giancarlo Fisichella να κάνει το ντεμπούτο του.

Μετά την Formula 1 ο Taki Inoue πήρε μέρος σε ελάχιστους αγώνες στην Ιαπωνία, χωρίς να καταφέρει κάτι αξιόλογο, έχοντας κυρίως εγκαταλείψεις. Κατάφερε όμως να ιδρύσει την “International Management Company” μέσω της οποίας βρίσκει χρηματοδότες και εκπροσωπεί οδηγούς αγώνων.

Μιλώντας για την Formula 1, δηλώνει πως ήταν μόνο ένα όνειρο… ένας εφιάλτης από τον οποίο ξύπνησε και τον οποίο θέλει να ξεχάσει. Κάνοντας όμως την αυτοκριτική του λέει:

Καπνίζω πολύ, πίνω πολύ, είμαι ένας τεμπέλης μπ@στ@ρδ0ς.

Τώρα μπορεί κάποιος να τον βρει στο Μονακό, να κάνει την ξεκαρδιστική κριτική του στα διάφορα δρώμενα της Formula 1, μέσω Twitter και Facebook. Δεν κρύβει το γεγονός ότι λατρεύει το ποτό και τα πούρα και παρότι λατρεύει τον τίτλο του χειρότερου οδηγού της Formula 1, αρνείται κατηγορηματικά τον τίτλο του πρώτου οδηγού που πλήρωσε για την θέση του.

Όχι, κάθε οδηγός πληρώνει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Ο Schumacher πλήρωνε, ο Alonso το ίδιο, όλοι. Μπορεί στο τέλος της μέρας να παίρνουν τον μισθό τους, αλλά πόσα δίνει η Santander στην Ferrari; Το ίδιο έκανα κι εγώ, απλά δεν ήμουν αρκετά καλός οδηγός για την F1.

Το χιούμορ του Ιάπωνα είναι κορυφαίο, καθώς βρίσκει πάντα το δικό του ξεχωριστό τρόπο να διακωμωδήσει την κάθε κατάσταση στην Formula 1.

Τελειώνω, με τα δικά του λόγια για τους αναγνώστες του AutoBlog.gr:

Σας ευχαριστώ για το αφιέρωμα στον χειρότερο οδηγό που πέρασε τα τελευταία 20 χρόνια από την Formula 1. Παρόλο που δεν έχω έρθει στην Ελλάδα, ελπίζω σύντομα να το κάνω.

Οι Έλληνες οδηγοί, αρχίζουν να αναγνωρίζονται και να βελτιώνονται και εύχομαι σε λίγο καιρό να έχετε κι εσείς έναν οδηγό στην F1.