Υπάρχει ελπίδα;

Το καλοκαίρι του 2011 βρίσκει τον Παναθηναϊκό σε μία από τις χειρότερες και δυσκολότερες στιγμές της ιστορίας του. Η ΠΑΕ θυμίζει εταιρεία την οποία έχουν εγκαταλείψει οι ιδιοκτήτες και οδεύει προς διάλυση. Από την άλλη, ο μπασκετικός ΠΑΟ βρίσκεται στην κορυφή της Ελλάδας και της Ευρώπης, ωστόσο, γίνεται φτωχότερος, κυριολεκτικά και μεταφορικά, με την αποχώρηση των αδελφών Γιαννακόπουλων. Συγχρόνως, οι οπαδοί δείχνουν πιο διχασμένοι από ποτέ δημιουργώντας συμπλοκές ακόμα και μέσα στα γήπεδα αντί να εμψυχώνουν την ομάδα. Οι μεν θεωρούν τον Τζίγκερ ακατάλληλο να διοικήσει, οι δε πιστεύουν το αντίθετο.Ο Παναθηναϊκός όμως δεν έχει ανάγκη ανθρώπους αδιάφορους και εγωιστές, αλλά άτομα με πάθος για την ομάδα και όραμα για ακόμα καλύτερο μέλλον, με διάθεση να προσφέρουν και να αγωνιστούν στα εύκολα και στα δύσκολα για την ομάδα της καρδιάς τους.Υπάρχουν όμως τέτοιου είδους άνθρωποι ή είμαστε όλοι σαν τους προαναφερθέντες; Και αν υπάρχουν τότε πρέπει να βγουν αμέσως μπροστά και να βοηθήσουν σπρώχνοντας κι άλλους να πράξουν το ίδιο.Συμπερασματικά, η ανάγκη του ΠΑΟ για πραγματικούς παναθηναϊκούς τούτη τη στιγμή κρίνεται μεγαλύτερη από ποτέ...ΚΥΡΙΑΚΟΣ Κ.