Τρίτη και φαρμακερή!

Πολλές φορές όλα είναι θέμα καθαρής τύχης… Ας μιλήσουμε για τον Φινλανδό Τάπιο Ραουταβάρα.

Η τύχη στάθηκε στα νιάτα του στο πλευρό του αλλά πολύ αργότερα τον εγκατέλειψε για τα καλά.

Ο Φινλανδός πρωταθλητής στίβου ταξίδεψε το 1948 στο Λονδίνο όπου θα έπαιρνε μέρος στον ακοντισμό, το πιο δημοφιλές αγώνισμα της πατρίδας του.

Στον μεγάλο τελικό, ξεπέρασε τον εαυτό του, πέτυχε νέο ατομικό ρεκόρ ακριβώς στην τελευταία του βολή με 69.77, επίδοση που του χάρισε το χρυσό μετάλλιο.

Ήταν μία από τις εκπλήξεις της διοργάνωσης.

Αμέσως εμφανίστηκε και η ατυχία.

Μέσα στα

τρελά του πανηγύρια για το χρυσό του μετάλλιο, γλίστρησε, έπεσε στο έδαφος και χτύπησε το κεφάλι του με αποτέλεσμα να μεταφερθεί εσπευσμένα στο νοσοκομείο αναίσθητος.

Επέζησε χάρις στην έγκαιρη μεταφορά του και τις προσπάθειες στρατιωτικών ιατρών που είχαν μεγάλη εμπειρία από τραύματα στη διάρκεια του Β΄ παγκοσμίου πολέμου.

Τα χρόνια που ακολούθησαν, ο Ραουταβάρα ακολούθησε καριέρα ηθοποιού.

Ήταν τολμηρός και πολλές φορές δεν επιθυμούσε την αντικατάσταση του σε επικίνδυνες σκηνές από κασκαντέρ.

Σε ένα γύρισμα, στη πατρίδα του, έπεσε και χτύπησε σοβαρά στο κεφάλι.

Σώθηκε και πάλι τη τελευταία στιγμή.

Σε ηλικία 60 χρονών ο χρυσός Ολυμπιονίκης του ακοντισμού το είχε ρίξει στο τραγούδι.

Τέσσερα χρόνια αργότερα, σε μια φωτογράφηση του, σκόνταψε, έπεσε και χτύπησε το κεφάλι του στην άκρη ενός πεζοδρομίου.

Αυτή τη φορά κανείς δεν κατάφερε να σώσει τον Ραουταβάρα. Έφυγε από τη ζωή με ακαριαίο θάνατο στις 25 Σεπτεμβρίου 1979.