Πόσο γούσταρα το "διπλό" στην Τούμπα!

Τον Παναθηναϊκό θα τον υποστήριζα μόνο σε μια περίπτωση: Αν ξανάπαιζε φιλικό με τα Ες-Ες. Το διευκρινίζω για να μην προτρέξει το μυαλό κάποιων σε... κρυφοσενάρια, διαβάζοντας τον τίτλο του κειμένου.

Τη νίκη του, όμως, στην Τούμπα... μέλι την ήπια. Οχι, γιατί κέρδισε τον ΠΑΟΚ, αλλά γιατί κέρδισε και τον Ολυμπιακό...

[Είμαι άνθρωπος που στα οπαδικά κοιτάω πρώτα την καμπούρα μου και μετά τους άλλους. "Παίζω" με την ειλικρίνεια,

την ευθύτητα, κι αν χρειαστεί και με την ειρωνεία. Ο,τι εισπράττω, δίνω...]

Γούσταρα, λοιπόν, που πέρασε αέρας από την έδρα του ΠΑΟΚ, γιατί έστειλε μήνυμα στους δικούς μας παίκτες που το έχουν ρίξει στο "σορολόπ", επιλέγοντας παιχνίδια. Είναι κατανοητό να έχει κάποιος μεγαλύτερη διάθεση, όταν παίζει στον φανταχτερό κόσμο του Champions League, αλλά το πρωτάθλημα είναι αυτό που σε στέλνει εκεί.

Δεν χάθηκε τίποτα για τον Ολυμπιακό με την ισοπαλία απέναντι στην ΑΕΚ, την ισοπαλία με τον ΟΦΗ ή τη νίκη του Παναθηναϊκού στη Θεσσαλονίκη, αλλά κοντεύει να χαθεί μια νοοτροπία που είχε ο Ολυμπιακός στα τέλη της δεκαετίας του '90. Που σάρωνε στην Ευρώπη (μέχρι εκεί που μπορούσε), που έπαιρνε περίπατο το πρωτάθλημα και έκανε πλάκα στον Παναθηναϊκό στον τελικό Κυπέλλου με δέκα παίκτες από το 30'.

Αλλες εποχές θα πει κανείς, αλλά για να μην πλατειάζω, η νοοτροπία αυτή έχει πάει περίπατο και έχει δώσει τη θέση της σε μια άλλη που χτίστηκε στη "φιλοσοφία" του Τύπου και την οποία δέχθηκε στους κόλπους του ο Ολυμπιακός, ότι "το φετινό πρωτάθλημα έχει κριθεί πριν καν ξεκινήσει".

Μέχρι να καταλάβουν ότι δεν έχουν κερδίσει τίποτα μέχρι να το κατακτήσουν, εγώ θα γουστάρω όταν θα κερδίζει ο Παναθηναϊκός.

Κι όσο θα τους βλέπω να παίζουν μπάλα με την Ντόρτμουντ ή την Αρσεναλ και να αδιαφορούν με την ΑΕΚ ή τον ΟΦΗ, θα το χαίρομαι ακόμα πιο πολύ.

Tony Montana 7