Κι όμως, υπάρχει φως...

Οι πρόσφατες εξελίξεις στο μπασκετικό τμήμα του Ολυμπιακού, σίγουρα έχουν δημιουργήσει ένα κλίμα ανησυχίας στις τάξεις των φίλων της ομάδας μας. Το τοπίο σε διοικητικό επίπεδο είναι θολό, ενώ δεδομένη θα πρέπει να θεωρείται η είσοδος σε μία σαφώς πιο σφιχτή οικονομική πολιτική από αυτήν στην οποία είχαμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια. Και όμως, πεποίθησή μου είναι ότι υπάρχουν ακόμα λόγοι αισιοδοξίας, τόσο για τον μπασκετικό Ολυμπιακό, όσο και για το Ελληνικό μπάσκετ γενικότερα. Μπορεί οι αδερφοί Αγγελόπουλοι να σκέφτηκαν ή να σκέφτονται έντονα την αποχώρηση από την ομάδα μας (κατά την ταπεινή μου άποψη πρώτα και κύρια για οικονομικούς λόγους, καθώς μιλάμε για μια άκρως δαπανηρή ενασχόληση), αλλά ίσως να είναι η ευκαιρία να επενδύσουν σε διαφορετικές αθλητικές αξίες σε σχέση με σήμερα, οι οποίες είχαν μπει στην "στην άκρη" τόσο από τις δικές τους σκέψεις, όσο και από τις δικές μας.Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι από το ξεκίνημα της ενασχόλησης τους με τον μπασκετικό Ολυμπιακό, οι αδερφοί Αγγελόπουλοι έχουν ξοδέψει έναν πακτωλό χρημάτων, ώστε η ομάδα μας να γίνει και πάλι ανταγωνιστική και να κερδίσει τον σεβασμό στο ευρωπαϊκό στερέωμα και σε αυτό το κομμάτι κρίνονται ως επιτυχημένοι. Κατάφεραν δηλαδή να κερδίσουν ότι "μπορεί να αγοράσει το χρήμα" με την έλευση μεγάλων ονομάτων στην ομάδα μας.Η ιστορία όμως έχει δείξει ότι για να φτάσεις και να παραμείνεις για κάποιο χρονικό διάστημα στην κορυφή ενός ομαδικού σπορ, χρειάζεται και κάτι παραπάνω από τα χρήματα. Εδώ μπαίνουν στο παιχνίδι οι διαφορετικές αθλητικές αξίες που αναφέρω παραπάνω...Χρειάζεται πλαισίωση του τμήματος από άτομα που γνωρίζουν καλά το μπάσκετ,ώστε η πείρα τους να φέρει κέρδη με την δημιουργία παιχτών ή την ανάδειξη ταλέντων. Χρειάζεται η στήριξη σε έναν προπονητή ο οποίος δεν θα είναι κατάλληλος μόνο για να κοουτσάρει 10 "βαριά" ονόματα,αλλά θα μπορεί να αναδείξει και νέους ελπιδοφόρους παίχτες. Χρειάζεται να βγούμε για λίγο από την λογική του "αγοράζω παίχτες" και να μπούμε στην λογική του "δημιουργώ ομάδα".Θεωρώ τα παραπάνω βασικούς παράγοντες μιας υγιούς λειτουργίας ενός αθλητικού τμήματος. Παράγοντες που ίσως σε έναν βαθμό να είχαμε ξεχάσει,όταν τα εκατομμύρια χόρευαν γύρω από τα κεφάλια μας... Και θεωρώ ότι η "οικονομική κρίση" του Ελληνικού μπάσκετ μπορεί να αποφέρει κάτι καλό, αν οι παράγοντες στραφούν σε μια τέτοια λογική.Εύχομαι οι αδερφοί Αγγελόπουλοι να παραμείνουν στο μπασκετικό τμήμα του Ολυμπιακού τελικά. Χρειάζονται σίγουρα λίγο χρόνο να ελέγξουν την μέχρι στιγμής πορεία τους,να δουν τα θετικά και τα αρνητικά (ίσως να συνειδητοποιήσουν ότι σε κάποιο βαθμό μπήκαν σε μια λογική αλόγιστης σπατάλης) και αφού κάνουν την αυτοκριτική τους, να κάνουν μια νέα αρχή όντας πιο ώριμοι πλέον και πιο σοφοί....StoneColdCrazy