Η αληθινή ιστορία του Σόλιντ

Από τη μέρα που είπα και έγραψα ότι η επιστροφή του Τροντ Σόλιντ μου φαίνεται καλύτερη λύση από τον ερχομό του Εκτόρ Ραούλ Κούπερ βομβαρδίζομαι από μηνύματα και mail  οπαδών του Ολυμπιακού που με καταριούνται και μου γράφουν ότι προτιμούν τον Αναστό, τον Τάκη Λεμονή κτλ. Δεν τους κακίζω.Αφου διευκρινίσω ότι και εγω θα θελα κάποιον άλλο και ότι η προτίμηση μου έχει να κάνει με το δίλλημα «Κούπερ ή Τροντ» θέλω να πω ότι κανείς ποτέ δεν έγραψε την αληθινή ιστορία του Σόλιντ: ο κόσμος δεν έχει ξεχάσει κάποιες εντός έδρας βαριές ήττες στο Τσάμπιονς λιγκ και στην ιδέα της επιστροφής δυσανασχετεί γιατί πιστεύει ότι είδε τι ο Νορβηγός μπορεί να προσφέρει. Θέλω να εξηγήσω τη θέση μου.Ο Τροντ Σόλιντ ήρθε στην Ελλάδα το καλοκαίρι του 2005 έχοντας πίσω του πέντε χρόνια καλής δουλειάς στη Νορβηγία και στο Βέλγιο. Μπορεί σ’ αυτές τις δυο χώρες να μην διεξάγονται τα σημαντικότερα πρωταθλήματα στην Ευρώπη, όμως μόνο ανύπαρκτες ποδοσφαιρικά δεν είναι.Όταν ο Σόλιντ δούλεψε στη Ρόζενμποργκ αυτή ήταν μια αξιοσέβαστη ομάδα που έκανε αρκετές ζημιές στο Τσάμπιοςν λιγκ. Η δε Κλαμπ Μπριζ, στην οποία δούλεψε για τέσσερα χρόνια πριν έρθει στον Ολυμπιακό, είχε μπάτζετ ανάλογο με του πρωταθλητή Ελλάδος και πουλούσε ποδοσφαιριστές σε όλη την Ευρώπη. Ο Σόλιντ είχε καλό βιογραφικό, φιλοδοξίες και κυρίως ιδέες: κανείς όταν ήρθε δεν έθεσε θέμα ικανοτήτων και κανείς δεν είπε ότι είναι «λίγος» για τον Ολυμπιακό – ούτε καν οι αθεράπευτοι νοσταλγοί του Μπάγεβιτς τον οποίο διαδέχτηκε.Το πρόβλημα στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι ο Σόλιντ βρέθηκε στον Ολυμπιακό τις χρονιές που ο Κόκκαλης δήλωνε (αυτάρεσκα) πως η ομάδα έχει στόχο το Τσάμπιονς λιγκ και το κύπελλο UEFA, ενώ τα προς επένδυση χρήματα δεν ήταν πολλά: στο Νορβηγό τα είχαν παρουσιάσει όλα πολύ διαφορετικά στα ραντεβού στην Ελούντα. Την πρώτη χρονιά οι μεταγραφές του Σόλιντ ήταν ο Τουρέ, ο Μπαμπαγκίντα και ο Λέμενς – ο τελευταίος ήρθε γιατί του ζητήθηκε να υποδείξει ένα αναπληρωματικό τερματοφύλακα. Πριν έρθει ο Νορβηγός, ο Ολυμπιακός είχε αποκτήσει τον Κωνσταντίνου, τον ταλαιπωρημένο Καψή, τον Μπουλούτ.Τέλος Αυγούστου, κι ενώ αυτός άλλους περίμενε, του έφεραν τον Ντάνι, που εμφανίστηκε με ένα μπλουζάκι με στάμπα ένα τρίφυλλο. Συνηθισμένος να δουλεύει σε ομάδες που δεν έκαναν ακριβές μεταγραφές, ο Νορβηγός δεν αντέδρασε για το ότι από την πρώτη στιγμή οι όποιες μεταγραφικές υποδείξεις του κατέληξαν στο καλάθι των αχρήστων. Προσπάθησε να φτιάξει μια καινούργια ομάδα με παλιά υλικά κι αυτό εύκολο δεν ήταν: ο Ολυμπιακός ένα χρόνο πριν, με το Μπάγεβιτς, έπαιζε πολύ κλειστά στην Ευρώπη και πόνταρε σχεδόν αποκλειστικά στα κέφια του Ριβάλντο και του Τζόλε στο ελληνικό πρωτάθλημα. Ο Σόλιντ, με τα τετράδια και τα σημειωματάρια γεμάτα σχήματα, ήθελε μια ομάδα που να πρεσάρει και να δημιουργεί παίζοντας οργανωμένα στην επίθεση. Χάρη στην κλάση κυρίως του Τουρέ το ξεκίνημα ήταν εντυπωσιακό.Ο Ολυμπιακός έκανε ένα καταπληκτικό φιλικό με τη Βαλένθια νικώντας 1-3 στο Μεστάγια και σκόρπισε ενθουσιασμό. Ξεκίνησε δε στο πρωτάθλημα με νίκη με 0-