Χειρότερη διαιτησία, καλύτερη (ποδοσφαιρική) κουλτούρα

Η χρονιά "κλείνει" με διαιτητική γκρίνια στην Αγγλία και όχι στην Ελλάδα, όπου αυτό είναι το χόμπι μας -είτε είμαστε οπαδοί κάποιας ομάδας, είτε δημοσιογράφοι, είτε... δημοσιογράφοι - οπαδοί.

Οσοι δεν έχετε δει τι έδωσε ο Γουέμπ στο Σάντερλαντ - Εβερτον, επισκεφτείτε το πρώτο θέμα του Sport και δείτε το σχετικό video -με την επίμαχη φάση στο 1.30.

Υποθέτω πως συμφωνούμε όλοι, ακόμα και οι οπαδοί της συμπαθέστατης

Εβερτον, ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση πέναλτι.

Το παράδοξο για εμάς, τους Ελληνες εννοώ, είναι ότι ακόμα κι ο Μόγιες, ο κόουτς της Εβερτον, έβαλε τα γέλια στη συνέντευξη Τύπου, όταν κλήθηκε να απαντήσει στην ερώτηση "ήταν πέναλτι, μίστερ;".

Δεν μπορώ να φέρω στο μυαλό μου πολλούς (σ.σ.: μερικούς... φέρνω) προπονητές που θητεύουν ή έχουν θητεύσει στην Ελλάδα, οι οποίοι θα έβγαιναν φόρα παρτίδα και θα έλεγαν ότι η απόφαση του διαιτητή ήταν αστεία κι ενώ η ομάδα τους έχει ευνοηθεί και ουσιαστικά από τη συγκεκριμένη φάση είχε βαθμολογικό κέρδος.

Είναι δεδομένο ότι στην Ελλάδα υπάρχουν και θα υπάρξουν οι αντίστοιχοι... Γουέμπ, όπως επίσης εισπράττω ως δεδομένο ότι σε τέτοιου είδους αποφάσεις, ειδικότερα αν γίνουν υπέρ ή σε βάρος κάποιας εκ των "μεγάλων" ομάδων, θα έχουμε τις γνωστές ανακοινώσεις ή... ακόμα χειρότερα τις "διαρροές από τους κύκλους των ΠΑΕ".

Παντού γίνονται λάθη.
Το θέμα είναι πώς τα ερμηνεύει ο καθένας και τι διάσταση δίνει...

Στην Αγγλία, οι μόνοι που για κάμποσες μέρες θα καταριούνται τον Γουέμπ (ή τον κάθε Γουέμπ) θα είναι οι παίκτες του στοιχήματος, οι οποίοι στην προκειμένη περίπτωση είχαν ποντάρει υπέρ της Σάντερλαντ.

Σε αντίστοιχη περίπτωση στην Ελλάδα, οι εφημερίδες -της μίας ή της άλλης... παράταξης- θα είχαν βγάλει τις... μαϊμούδες!

Χρόνια πολλά και καλά σε όλους και χωρίς... μαϊμούδες.