Italia ancora...

Είναι η πρώτη μεγάλη ποδοσφαιρική διοργάνωση στην οποία βλέπω πολύ κόσμο να εκφράζεται με θαυμασμό για τα επιτεύγματα, αλλά και το ποδόσφαιρο των Ιταλών: μετά τα ματς με την Αγγλία και τη Γερμανία, η Σκουάντρα Ατζούρα έγινε στην Ελλάδα ξαφνικά δημοφιλής απολαμβάνοντας, όχι απλά το σεβασμό, αλλά και το θαυμασμό των ουδέτερων.Πιθανότατα αυτό συνέβη γιατί οι Ιταλοί έπαιξαν πολύ καλά κόντρα στην Αγγλία – ίσως να οφείλεται και στα έντονα αντιγερμανικά συναισθήματα της ελληνικής κοινωνίας τον τελευταίο καιρό. Ίσως πάλι να έχει να κάνει και με το γεγονός ότι αυτό που παρακολουθούμε είναι ο θρίαμβος μιας νορμάλ ομάδας από την οποία απουσιάζουν υπερτιμημένοι αλαζόνες, χαρισματικοί φαφλατάδες, σκληροί αλητάμπουρες και άλλες τέτοιες μορφές που μας έχει δώσει κατά καιρούς το ιταλικό ποδόσφαιρο.Αυτές τις μορφές, τους Τότι και τους Πανούτσι, τους Σιρέα και τους Γκατούζο, μπορεί να τους γούσταραν οι φιλοϊταλοί αλλά ανέκαθεν δεν τους άντεχαν οι υπόλοιποι που ποτέ δεν κατάλαβαν τους λόγους της δημοφιλίας τους. Η Σκουάντρα Ατζούρα (για να χρησιμοποιήσω ένα ανύπαρκτο όρο δικής μου επινόησης) ήταν πάντα μια ομάδα ποδοσφαιροφιλική – πιο πολύ άποψη παρά πραγματικότητα, κάτι σαν το σινεμά των ακατανόητων δημιουργών. Εκεί που οι οπαδοί της έβλεπαν το αριστούργημα, οι πολλοί έβλεπαν κατενάτσιο, διαβολιά, πονηράδα, σκοπιμότητα και υφάκια.Τώρα ύφος είχε μόνο ο Μπαλοτέλι, αλλά στους τρελούς και στους ερωτευμένους ο κόσμος συγχωρεί τα πάντα. Ναι, ετούτη η Ιταλία είναι μάλλον φτωχή σε προσωπικότητες αφού έχει μόνο ένα Ανδρέα Πίρλο και ένα Λουίτζι Μπουφόν έτοιμους για το πάνθεον των μεγάλων της ιστορίας της, αλλά είναι μια ομάδα που αποκάλυψε τις αρετές της, τράβηξε το βλέμμα σου, σου επέβαλε να την κοιτάξεις και μετά σε κέρδισε: είναι μια ωραία γκόμενα από αυτές που αμακιγιάριστες μαζεύουν ήλιο το καλοκαίρι, κρύβονται πίσω από μεγάλα γυαλιά ηλίου, δεν έχουν σούπερ καμπύλες, αλλά αρκεί ένα τους σκέρτσο για να μην μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από πάνω τους ανεξήγητα. Αυτή η Ιταλία έχει ένα μυστήριο καθηλωτικό καλοκαιρινό sex appeal – χωρίς να είναι θεαματική, είναι ερωτεύσιμη και κυρίως (παραδόξως για την φήμη που την ακολουθεί και που αναπαράγεται στις αντροπαρέες) είναι παιγνιδιάρα, αλλά τίμια.Συμπτωματικά ο θρίαμβος των Ιταλών επι των Γερμανών συνέπεσε με τη σύσκεψη των Βρυξελλών κι αυτό μεγάλωσε τις παραμέτρους της ιστορίας. Δεν ξέρω, αν για ένα βράδυ ήμασταν όλοι Ιταλοί, αυτό όμως για το οποίο είμαι βέβαιος είναι ότι αν στην Ευρώπη κυριαρχούσε ο ιταλικός καθολικισμός αντί του γερμανικού προτεσταντισμού θα ήμασταν μάλλον καλύτερα όλοι. Οι Γερμανοί πέραν της δημοσιονομικής πειθαρχίας (για την οποία είναι αξιέπαινοι) δεν έχουν άλλο Θεό να πιστέψουν. Πέρα από τους φόβους τους, το πρόβλημα τους είναι η έλλειψη αισθητικής, η αδυναμία να βρουν ένα life style ανεμελιάς, η ενοχή που νοιώθουν απέναντι στην ύπαρξη της ελαφρότητας. Οι Ιταλοί δεν είναι σπάταλοι, αλλά δεν ζουν μετρώντας τα λεφτά τους.Πιστεύουν στην μικρή επιχείρηση περισσότερο από ό,τι στη βαριά βιομηχανία. Εχουν όμορ