Πέτρος Λαγούτης: "Με τρομάζουν οι πολλές ώρες γυρισμάτων του καθημερινού"

Ο γνωστός ηθοποιός μιλάει αποκλειστικά στο Tvnea και στον Αλέξανδρο Κούρτη για τις δύο θεατρικές παραστάσεις που πρωταγωνιστεί, την μεγάλη πίεση που δέχθηκε από τα media για την προσωπική του ζωή ενώ δίνει πολλές λεπτομέρειες για τη νέα καθημερινή σειρά του ΑΝΤ1 που θα ξεκινήσει στα μέσα Γενάρη!

- Αρχικά Πέτρο θέλω να μου μιλήσεις για το "Υπο το μηδέν" στο Θέατρο ΠΚ όπου βρισκόμαστε και για τον δικό σου ρόλο μέσα στο έργο; Πρόκειται για ένα έργο βραβευμένο το 2009 με το βραβείο κοινού στη Βαλένθια του Άμπελ Θαμόρα, ένας πολύ νέος και αξιόλογος άνθρωπος, που μας έκανε την τιμή να είναι εδώ στην πρεμιέρα πριν ένα μήνα. Ένα πολύ σύγχρονο και αρκετά ρεαλιστικό έργο. Σάββατο βράδυ γίνεται μία ληστεία σε ένα κρεοπωλείο, οι ληστές πετάνε τους δύο υπαλλήλους -εμένα και τον Ν.Λουκιανό- στο ψυγείο και μέσα εκεί αρχίζει να ξετυλίγεται όλο του κουβάρι της ζωής τους πάντα με το ενδεχόμενο του επικείμενου θανάτου. Μπροστά σε αυτή τη μοναδική συνθήκη παρότι η πραγματική θερμοκρασία είναι "υπό το μηδέν"  μέσα τους αρχίζουν να βράζουν όλα και έρχονται κοντά στις βαθύτερες αλήθειες τους.

- Εσύ στην καθημερινότητα σου έχεις βρεθεί σε καταστάσεις που θα μου τις χαρακτήριζεις "υπο το μηδέν"; Σίγουρα όταν μιλάμε για υπό το μηδέν όχι μποστά στην συνθήκη του θανάτου αλλά μπροστά σε πολύ δύσκολες καταστάσεις ναι έχω βρεθεί. Σε καταστάσεις που μου δημιούργησαν δηλαδή τεράστιο άγχος, φόβο ή μία βαθύτερη αγωνία...

- Παράλληλα βέβαια πρωταγωνιστείς Τετάρτη με Κυριακή και στην πολύ επιτυχημένη παράσταση "Ο παππούς έχει πίεση" της Δήμητρας Παπαδοπούλου και συνεργάζεσαι με τον σπουδαίο Κώστα Βουτσά. Χαίρομαι πάρα πολύ καταρχήν που γνώρισα καλύτερα και δουλέψαμε με την Δήμητρα που πήρε ένα έργο που είχε γράψε πριν από 15 χρόνια και είχε παιχτεί με μεγάλη επιτυχία τότε και το έφερε στο σήμερα. Είναι ένα τελείως διαφορετικό είδος θεάτρου για μένα γιατί δεν είχα ξανακάνει μία "εμπορική" κωμωδία, είναι μεγάλο μάθημα και χαίρομαι που το ζω. Στην παράσταση είμαι ο αναρχικός της παρέας Χάρης και μέσω αυτής γνωρίστηκα και με τον Κώστα Βουτσά που για όλους μας είναι ένας ζωντανός θρύλος -αν και ο ίδιος δεν θέλει να τον λέμε έτσι- και μεγαλώσαμε βλέποντας τις ταινίες του. Είναι πραγματικά ένας πάνγλυκος άνθρωπος, φοβερός επαγγελματίας που λατρεύει ακόμα αυτό που κάνει και ζει για την δουλειά του. Πραγματικό υπόδειγμα ανθρώπου σε όλα του.

- Επειδή οφείλω να ομολογήσω ότι σου χω μία ιδιαίτερη αδυναμία και ξέρεις ότι σε παρακολουθώ πολύ θεατρικά, βλέπω ότι δοκιμάζεσαι συνεχώς σε διαφορετικά μεταξύ τους πράγματα στην κωμωδία όσο και στο δράμα. Που νιώθεις εσύ καλύτερα Πέτρο; Η αλήθεια είναι Αλέξανδρε ότι από την σχολή και έπειτα η πορεία με πήγε πολύ περισσότερο στο δράμα, αν και πάντα πίστευα πως μπορώ να κάνω και κωμωδία μιας και είναι κάτι που μου αρέσει κιόλας. Θέλω να μπορώ να κάνω τα πάντα και για μένα ένας καλός ηθοποιός πρέπει να μπορεί να κάνει τα πάντα. Στο θέατρο νιώθω πραγματικά ότι τα πράγματα μου έχουν πάει πολύ καλά αν και φυσικά τίπο