Ο Λάκης Γαβαλάς κι όλα εκείνα που άλλαξαν στη ζωή του μέσα στην τελευταία 10ετία.

Από τις διακοπές του με τη Monica Bellucci στο γιοτ των Dolce&Gabanna μέχρι το μικρό κελί του στον Κορυδαλλό. Από το ζενίθ, στο ναδίρ και ξανά προς το φως!

Strike a pose

Και το όνομα αυτού, Απόστολος! Ο οποίος βλέπει το φως 64 χρόνια πριν στον Κορυδαλλό -σατανική καμιά φορά αυτή η ειρωνεία της τύχης- κι έκτοτε αυτή η ίδια η ζωή του επιφυλάσσει αμέτρητες εκπλήξεις. Δόξα, χρήματα, breakfast με τη Mariah Carey στο θρυλικό Chateau Marmont του Los Angeles, ένα οικονομικό Βατερλό κι ένα ζευγάρι χειροπέδες, που μια ωραία πρωία τον οδηγούν στις φυλακές. Η πορεία του Λάκη μοιάζει με σενάριο ταινίας και ο ίδιος θυμάται μαζί μας τα γεγονότα που στιγμάτισαν περισσότερο τα τελευταία 10 χρόνια της. Μπροστά σ’ έναν espresso, στις 10 το πρωί στο Κολωνάκι, λίγα μέτρα μακριά από το σπίτι που ζει τους τελευταίους μήνες.

Παραμένει αμετανόητος λάτρης της πολυτέλειας, αλλά μ’ έναν δικό του τρόπο, που καταφέρνει να μη γίνεται χυδαίος και προκλητικός στις δύσκολες εποχές που διανύουμε. «Η πολυτέλεια σου δίνει το κίνητρο για να ζήσεις και να διεκδικήσεις πράγματα. Αν για παράδειγμα, είχα ένα παιδί θα ήθελα να είναι μηχανικός στη Ferrari και τη Lamborghini, όχι στη Zastava.Υπό αυτήν την έννοια δε θα ήθελα ο κόσμος να είναι μόνο Zastava, θέλω να είναι και Rolls Royce.To luxury δεν πρέπει να πεθάνει, γιατί εξελίσσει την αγορά, γιατί φέρνει μια πειθαρχία. Θέλω να κρατάω την καλή μου Hermès, τη διεκδικώ και μου ανήκει. Γιατί βάζουν το κόκκινο χαλί έξω από το lear jet ενός επισήμου; Έτσι αισθάνομαι κι εγώ. Ένας επισκέπτης που πηγαινοέρχεται στα μυαλά των ανθρώπων, αλλά παραμένει leader. Δεν αποποιούμαι το luxury και θέλω να το γράψεις έτσι ακριβώς μέσα στη συνέντευξη», μου εξηγεί χρησιμοποιώντας τα δικά του επιχειρήματα.

Μέσα σ’ αυτήν τη διαδρομή έχει γνωρίσει κι έχει συνεργαστεί με μεγαθήρια της μόδας, με ανθρώπους-μύθους που πολλές φορές η μόνη εικόνα που έχουμε γι’ αυτούς είναι ένα νεύμα που θα κάνουν στο τέλος του show τους. Ο Λάκης όχι μόνο τους έχει ζήσει, αλλά έχει μια ωραία ιστορία να διηγηθεί για τον καθένα τους. «Τον Galliano για να βγει να χαιρετήσει στα show που υπέγραφε για τον οίκο Dior έπρεπε να τον έχουν βάλει στο οξυγόνο 2 με 3 ώρες πριν. Με στεναχωρούσε η εικόνα ενός ανθρώπου με τέτοια αισθητική κι ευελιξία να στριμώχνεται από ένα αφεντικό, όπως ο Bernald Arnault. Έπρεπε να τον «φτιάχνουν» με διάφορα πράγματα για να μπορέσει ένα πει ένα «ευχαριστώ» στο φινάλε του show. Θυμάμαι, επίσης, ότι η Vivienne Westwood, την οποία λατρεύω, ένα διάστημα διατηρούσε σχέση μ’ έναν πολύ νεότερο άνδρα από αυτήν. Είχαμε πάει, λοιπόν, σ’ ένα club στο Μιλάνο μετά από το show του οίκου Versace και ξαφνικά, εκεί μέσα ο σύντροφός της αρχίζει να της επιτίθεται με χαστούκια και κλωτσιές. Ήταν μια σοκαριστική εικόνα…. Κάποια άλλη φορά, ταξιδεύω στο Λονδίνο και το team του συγχωρεμένου Alexander MacQueen μ’ ενημερώνει ότι έχει ακυρώσει 17 φορές το ραντεβού για τα δόντια του. Πώς είναι δυνατόν ένας άνθρωπος με την δική του αισθητική να μην μπορεί ν αντικρίσει το πρόσωπό του στον καθρέφτη; Δυστυχώς, αυτά τα τεράστια ταλέντα της μόδας είναι τόσο ευάλωτα, που αντί να σε κάνουν να πετάξεις με τη μαγεία που σου δημιουργεί η δουλειά τους, σε προσγειώνουν όταν καταλαβαίνεις πόσο αδύναμοι είναι. Οι άνθρωποι αυτοί δε θέλουν ν’ απολαύσουν τη διασημότητά τους, θέλουν απλά να μείνουν σ’ ένα σχεδιαστήριο και να σχεδιάζουν. Μπορώ, αν θέλεις, να δικαιολογήσω την εξάρτησή τους από τα ναρκωτικά, επειδή ως μεγάλα ταλέντα έχουν κι ένα διαστροφικό μυαλό. Εδώ, τα παίρνουν κάποιες χαζοκοσμικές για να κάνουν την κοσμικούρα τους», σχολιάζει ο Λάκης κάνοντας ένα σύντομο flashback από τις εμπειρίες του στο εξωτερικό.

Bad Luck

Και μετά από όλα αυτά τα prive parties στο Παρίσι και τη Νέα Υόρκη, τις Bentley με τους σοφέρ και τα άλογα με τις σέλες Hermès έρχεται η πτώση. Και η φυλακή που μοιάζει με κακόγουστη φάρσα. Τι πραγματικά συνέβη εκείνη την ημέρα; Κι, όμως, ο Λάκης περιγράφει το περιστατικό με απόλυτη ψυχραιμία. «Έχω μάθει ότι έχω ένταλμα σύλληψης έναν μήνα πριν γίνει το σκηνικό. 20 μέρες μετά, κι ενώ έχω ξεχάσει ότι είμαι καταζητούμενος, πηγαίνω με την παρέα μου να διασκεδάσω σ’ ένα νυχτερινό κέντρο. Με το που επιστρέφω στο σπίτι, πέφτουν πάνω μου τέσσερα άτομα και με πετάνε σ’ ένα αυτοκίνητο. Νομίζω ότι πηγαίνουν να με απαγάγουν, αργότερα, όμως, καταλαβαίνω ότι μιλάμε για άτομα της ΓΑΔΑ, που με παρακολουθούν εδώ και μέρες. Αναρωτιέμαι πραγματικά τι αποκόμισε η Ελλάδα από αυτήν την ιστορία. Συνέλαβε έναν άνθρωπο που είχε τζίρο 100 εκατομμύρια τον χρόνο και απασχολούσε προσωπικό 300 ατόμων», θα πει με θυμό για την περιπέτεια του με τον νόμο.

Έχει μιλήσει ξανά για τις στιγμές του μέσα στις φυλακές Κορυδαλλού, ωστόσο θέλω να μάθω για εκείνη την πρώτη νύχτα πίσω από τα κάγκελα. Ξέσπασε; Έκλαψε; Θύμωσε; «Την πρώτη νύχτα μέσα στη φυλακή αποκοιμήθηκα αμέσως από την κούραση. Οι πρώτοι τρεις μήνες εκεί μέσα ήταν τραγικοί, αισθάνεσαι ταπεινωμένος και ψάχνεις να βρεις γιατί θεωρείσαι ένοχος. Μετά, έπρεπε να κρατήσω αποστάσεις απ’ όλους εκείνους που ήθελαν να με «γλείψουν» μέσα στη φυλακή επειδή είμαι επώνυμος. Ήθελα να κλειστώ στον εαυτό μου και να δίνω την ενέργειά μου μόνο στους δικηγόρους μου. Από ένα σημείο και μετά είχα την αίσθηση ότι παίζω σε μια ταινία κι έπεισα τον εαυτό μου να παίξει αυτόν τον ρόλο όσο καλύτερα γινόταν. Δεν ένιωσα ούτε στιγμή ότι κινδυνεύει η ζωή μου μέσα στον Κορυδαλλό. Έχω τέτοιο βλέμμα που τον στήνω τον άλλον στον τοίχο. Μια μέρα, όμως, που μου έφεραν την εικόνα του Αγίου Γεωργίου μέσα στο εκκλησάκι της φυλακής μ’ έπιασαν τα κλάματα με λυγμούς. Δε θα την ξεχάσω ποτέ αυτήν τη στιγμή. Έζησα, λοιπόν, 15 μήνες μέσα στη φυλακή. Αυτό το ταξίδι δεν ξεπερνιέται ποτέ. Νόμιζα ότι βγαίνοντας θα έβλεπα μια Ελλάδα αλλαγμένη και βελτιωμένη. Αυτό, βέβαια, δε συνέβη ποτέ», εξομολογείται, ενώ επαναλαμβάνει ξανά και ξανά ότι δεν έχει καμία εμπιστοσύνη στους πολιτικούς μας.

The day after tomorrow

Και σήμερα τι γίνεται στη ζωή του Λάκη; Μπορεί ένας άνθρωπος στα 60 και κάτι μ’ εξωπραγματικό βιογραφικό και συνάμα «θητεία» στη φυλακή να ξαναχτίσει το έργο από το μηδέν; Για τον Λάκη όλα είναι πιθανά. «Δεν έχω χάσει το χαμόγελο και την αισιοδοξία μου, παρά το γεγονός πως μου λένε ότι τα μάτια μου έχουν μια θλιμμένη έκφραση. Δε θέλω να το βάλω κάτω. Επειδή δεν έχω δικά μου παιδιά και υποχρεώσεις, διατηρώ την αυτονομία μου κι αυτό μου δίνει ζωή. Έχω βιώσει τα πάντα σ’ αυτό το ταξίδι της ζωής μου. Από τον ήχο του κομπολογιού μέχρι τον ήχο του πιο σπάνιου βιολιού. Από το ακριβό κόκκινο βελούδο μέχρι την κουρελού σ’ έναν οντά. Είμαι πολύ γεμάτος κι έχω γευτεί τα πάντα. Έχω τους μαθητές μου στην σχολή PanSik για τους οποίους είμαι πολύ υπερήφανος, την εκπομπή μου στο Blue Sky, που είναι αυτό που ήθελα να κάνω στην τηλεόραση, και προχωράω μπροστά», μου απαντάει, ενώ ταυτόχρονα μιλάει στον κόσμο που διασχίζει το Κολωνάκι και τον χαιρετά. Στις εγκαταστάσεις-υπερπαραγωγή της εταιρίας του στα Σπάτα έχει ξαναπάει μετά από όσα έγιναν; Και πως ένιωσε άραγε; «Φυσικά έχω πάει και την τελευταία φορά μάλιστα είχαμε τον τρύγο στο αμπέλι. Η ίδια η γη με φωνάζει να γυρίσω πίσω εκεί. Το κτίριο όπως το βλέπεις είναι μια χαρά, του λείπει μόνο η τροφοδοσία του ρεύματος για να πάρει πάλι ψυχή. Δυστυχώς, το κράτος αφήνει αυτήν την περιουσία, η οποία ήταν ελεγμένη από το ίδιο, να ρημάζει. Εγώ είμαι εδώ, μ’ έχουν δεχτεί ξανά και η Louis Vuitton, και η Hermès και οι πάντες και θέλω να πάρω ένα νέο Α.Φ.Μ. για να ξεκινήσω ξανά. Αυτήν τη στιγμή, ωστόσο, δεν μπορώ να ταξιδέψω εκτός Ελλάδος κι έτσι δεν μπορώ να κάνω τις διεθνείς μου συνεργασίες. Με μερικά παιδιά από την ομάδα μου έχω επαφές ακόμη και σήμερα και μου λένε ότι ήμουν πολύ καλός εργοδότης. Παρά το γεγονός ότι όλα τα άτομα του λογιστηρίου μου με εξαπάτησαν οικονομικά, και μιλάω με αποδείξεις που έχουν κατατεθεί στον εισαγγελέα, με τους υπόλοιπους έχω πολύ καλές σχέσεις», λέει με μια μικρή πικρία για το παρελθόν του.

Μπορεί ν’ αναρωτιέται κανείς αν αυτός ο άνθρωπος ρίχνει κλεφτές ματιές στο παρελθόν του, αν αναπολεί όσα έζησε κι αν μοιραία συγκρίνει την Ελλάδα των μνημονίων με την Ελλάδα 10 χρόνια πίσω… «Σιχαίνομαι ν’ ακούω για τα λαμπερά parties που έκανα τότε στο σπίτι μου στη Μύκονο. Κάποιες φορές, ξέρεις, κάνεις κάποια πράγματα επειδή η εποχή σε τραβάει να τα κάνεις. Αν αύριο η κατάσταση στην Ελλάδα φτιάξει, θα έχω πάλι το άγχος αν τα μπουλόνια στην Bentley μου είναι από πλατίνα ή από απλό ατσάλι. Όλα είναι θέμα εποχής. Κάποτε έμενα σε μια βίλα 2.000 τετραγωνικών στην Κηφισιά, τώρα σε ένα διαμέρισμα 80 τ.μ. στο κέντρο της Αθήνας. Και πάει λέγοντας… Σήμερα πιστεύω ότι απλά έχω αλλάξει πλατό στη ζωή μου. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο», δηλώνει με απόλυτη σιγουριά και αυτοπεποίθηση, σε κάτι που δεν μπορείς να του φέρεις αντίρρηση. Ο Λάκης τώρα πρέπει να φύγει. Ένα από τα δύο σκυλιά του θα περπατήσει στην πασαρέλα του Βασίλη Ζούλια κι εκείνος θέλει να τσεκάρει την κάθε λεπτομέρεια με τον εκπαιδευτή του πριν ξεκινήσει το show. Θυμάμαι, κάποιος παλιότερα είχε πει ότι αν δεν υπήρχε ο Λάκης Γαβαλάς στην ελληνική showbiz θα έπρεπε να τον εφεύρουμε. Θεέ μου, πόσο δίκιο είχε!

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΜΗΤΣΟΠΟΥΛΟΣ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΛΑΝΙΔΗΣ
πηγή:glowhttp://www.tvnea.com