Πόσο σκοτεινός είναι τελικά ο "Σκοτεινός Ιππότης";

O Tάσος Θεοδωρόπουλος αντιμέτωπος με την έκρηξη στο τέλος του κόσμου.

ΤΗΕ DARK ΚNIGHT RISES / O ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΙΠΠΟΤΗΣ: Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Βαθμολογία: 8 / 10

Όταν δεν έχεις άποψη πρέπει να την εφεύρεις. Κι όταν δεν μπορείς να την εφεύρεις, καταφεύγεις σε ήδη διατυπωμένες απόψεις, προκειμένου να κάνεις μια μίξη – τρικυμία στο κρανίο και να προκύψεις με άποψη για

να μη σε πούνε off. Κάτι που συμβαίνει ακόμα περισσότερο σε περιπτώσεις ταινιών όπως το φινάλε της τριλογίας του Μπάτμαν. Κάτι οι πυροβολισμοί στο Ντένβερ, κάτι το ιδιαίτερα πολιτικά φορτισμένο κλίμα για κόμικ μεταφορά όλης της τριλογίας, κάτι που ο Κρίστοφερ Νόλαν είναι με τη βούλα από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες της γενιάς του, ότι μαλακία θες μπορείς να ακούσεις από κει και και πέρα. Με το δίκιο σου θα μου πεις τώρα, «ώπα ρε φίλε, δηλαδή όλοι οι άλλοι παπαρολογούν και ‘συ είσαι ο πεφωτισμένος;» Κάθε άλλο. Πεφωτισμένος σίγουρα δεν είμαι αλλά από την άλλη δεν επιχειρώ και να παπαρολογήσω προκειμένου ντε και καλά να καταλήξω στο ότι «η ταινία λέει αυτό ή το άλλο». Κάθομαι με δέος στη γωνίτσα μου, παραδέχομαι ότι η ταινία και ο Νόλαν θέλουνε να πούνε πολλά (όχι πάντα με την ίδια επιτυχία) και σε αφήνω να διαλέξεις τι μπορεί να είναι αυτά.

Για παράδειγμα, δεν έχω μεγαλύτερη μαλακία, από το να κάτσεις και να πεις ότι πολιτικά η ταινία είναι δεξιόστροφη, επειδή βάζει τους μπάτσους να παίρνουν το πάνω χέρι στην επιβολή της τάξης. Στην τελική ανάλυση ταινία είναι, κάποιος πρέπει να παίξει τον ρόλο του καλού. Ποιος θες να τον παίξει; Ο ψιλικατζής; Η Gotham City του Νόλαν, μέσα και έξω από τον Μπάτμαν του, είναι ένα αναρχικό σύμπαν συνεχούς μετάλλαξης και εκρήξεων. Το καλό μπορεί να γίνει κακό που θα ξαναγίνει κακό που θα συνυπάρξει ενίοτε με το καλό. Η επανάσταση μπορεί να αποδειχτεί μια απολυταρχική - φασιστική χειραγώγηση ανθρώπινων βοοειδών και το χρηματιστήριο ισοδύναμο με τα υπόγεια της κόλασης. Μετά αναποδογυρίζεις την κλεψύδρα και όλα αλλάζουν.

Η Gotham City του Μπάτμαν, απεικονίζει όσο καλύτερα μπορεί να γίνει σε mainstream μπλοκμπαστεριά, μια εποχή χάους και ρευστότητας σε όλα τα επίπεδα. Ο ήρωας του ο ίδιος είναι ένα μαύρο ιπτάμενο χάος αντιφάσεων. Οι κακοί του οι ίδιοι, τόσο ο Τζόκερ, όσο και ο σημερινός, ο Μπέιν, είναι μια αντίφαση σκέτη. Τύραννοι – επαναστάτες – αναρχικοί – φασίστες – σωτήρες – καταστροφέις - χρηματόδουλοι. Μόνο ένας είναι σταθερός στις αντιδράσεις και τις ανάγκες του σε αυτό το σύμπαν και είναι σταθερός με τον πιο αξιοθρήνητο τρόπο γιατί είναι εντελώς άβουλος, η μάζα. Που άγεται και φέρεται σαν να παρακολουθεί δελτίο ειδήσεων πανέτοιμη να πιστέψει σε ακόμα έναν Θεό, έναν θαυματουργό ηγέτη που θα την καθοδηγήσει. Εκεί πυροβολεί ο Νόλαν και το κάνει θαυμαστά.Συνδυάζοντας τον επικό κινηματογράφο με το ποπ κορν και την υψηλή τέχνη με το σύμπαν χάρτινων ηρώων. Την πολιτική με τις σκηνές δράσης. Με ασύλληπτη τέχνη και τεχνική που ακολουθεί κινηματογραφικά με οπερατικό ύφος την απειλητική νουάρ φράση κλειδί όλης της τριλογίας: «Πλησιάζει κατ