Θα υπερβούμε την κρίση ψηφίζοντας τα παράγωγα της;

του Μανώλη Κοττάκη

Ωστόσο αυτό που βλέπω να συμβαίνει το τελευταίο διάστημα με την κατάρτιση και στελέχωση των ψηφοδελτίων των κομμάτων με κάνει να ανησυχώότι, αν δεν αντιδράσουμε, θα ζήσουμε το πιο περιθωριακό κονοβούλιο των τελευταίων δεκαετιών.

Oι Έλληνες έχουμε διπλή ευθύνη στις εκλογές που έρχονται, τις κρισιμότερες ίσως από την μεταπολίτευση ίσαμε με σήμερα. Η πρώτη μας ευθύνη είναι να εκλέξουμε κυβέρνηση που θα διασφαλίζει την πορεία της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση . Δεν μπορεί να είναι  μέλλον μας

και προοπτική μας το να γίνουμε Ευρωπαϊκή Κούβα ή Μεσογειακό Σοβιέτ την ώρα που όλες οι χώρες της τέως ανατολικής Ευρώπης έχουν πετάξει στα σκουπίδια της ιστορίας τις σοσιαλιστικές συνταγές.

Η δεύτερη μεγάλη ευθύνη μας είναι η σύνθεση του επόμενου κοινοβουλίου. Εξίσου σημαντική  με την πρώτη.
Έχω και άλλοτε αναφερθεί από αυτήν εδώ την θέση στο ζήτημα της υποαντιπροσώπευσης του κόσμου της αγοράς και του κόσμου της μισθωτής εργασίας στο Κοινοβούλιο. Στην υπεραντιπροσώπευση ορισμένων κοινωνικών ομάδων όπως οι δικηγόροι, οι συνδικαλιστές του δημοσίου τομέα, οι γιατροί, οι καθηγητές, ελίτ που διαχρονικά φρόντιζαν τα συμφέροντα του επαγγελματικού κλάδου τους εις βάρος των πολλών.

Ωστόσο αυτό που βλέπω να συμβαίνει το τελευταίο διάστημα με την κατάρτιση και στελέχωση των ψηφοδελτίων των κομμάτων με κάνει να ανησυχώ ότι, αν δεν αντιδράσουμε, θα ζήσουμε το πιο περιθωριακό κονοβούλιο των τελευταίων δεκαετιών.

Ότι μπροστά του αυτό που έφυγε αλλά και τα προηγούμενα θα μοιάζουν στα μάτια μας με την... Ακαδημία  Αθηνών.
Τι παρατηρούμε άραγε διαβάζοντας καθημερινά ανακοινώσεις για προσχωρήσεις, μετεγγραφές και εντάξεις επωνύμων στα ψηφοδέλτια  μικρών και μεγάλων κομμάτων ?

Να ξεκινήσω από τα πιο απλά: Τα κόμματα έχουν παγιδευθεί σε αυτό που μας κατέστρεψε ως χώρα. Στην λογική της βιτρίνας, της φιγούρας, της εικόνας, της αναγνωρισιμότητας.

Αρπάζουν και εντάσσουν στα ψηφοδέλτια τους ό,τι κινείται και ό,τι πετάει αρκεί να είναι επώνυμο. Τι είδους επώνυμο;  Αδιάφορο. Κάπως έτσι άνθρωποι με  καταξιωμένη επαγελματική διαδρομή, επώνυμοι, που αξίζει να βρίσκονται στο ψηφοδέλτιο ενός πολιτικού κόμματος και να διεκδικούν την ψήφο μας βλέπουν το όνομα τους δίπλα στο όνομα του κάθε αγράμματου, του κάθε ατάλαντου και της κάθε τηλεοπτικής περσόνας.

Διδαχθήκαμε άραγε τίποτε από την περιπέτεια του life style ως χώρα, ως μιντιακό και ως πολιτικό σύστημα;

Καταλάβαμε ότι η ψευτιά και η επιφάνεια, το δήθεν και η μόστρα  δεν βγάζουν πουθενά;  Ή μήπως είμαστε έτοιμοι να επαναλάβουμε τα ίδια λάθη;

Πάμε τώρα στα πιο σκληρά. Τι διαπιστώνει κανείς διαβάζοντας τα ονόματα  των υποψηφίων που ανακοινώνουν τα κόμματα, ειδικά τα μικρά που θέλουν και να μας σώσουν κιόλας;

Λυπάμαι αν γίνομαι σκληρός αλλά θα είναι υποψήφιοι για την Βουλή των Ελλήνων χθεσινές βίζιτες, σιτεμένες κυρίες της «καλής» αθηναϊκής κοινωνίας (ξέρετε ποιάς, για να μην μπερδευόμαστε), παλαιά πρεζάκια