Ο Ν. Βαλαωρίτης στον ΑΘΗΝΑ984

Με στόχο την προβολή του σύγχρονου Ελληνικού πολιτισμού και την έναρξη ενός ποιητικού διαλόγου με αφορμή την κρίση, το Διεθνές Φεστιβάλ ποίησης της Αθήνας πραγματοποιείται από τις 23 έως και τις 29 Σεπτεμβρίου, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στο Πολιτιστικό Κέντρο Μελίνα, στην Τεχνόπολη, στην Πλατεία Κουμουνδούρου και σε άλλους χώρους της πρωτεύουσας. Συμμετέχουν κορυφαίες προσωπικότητες της ποίησης και της διανόησης, ανάμεσά τους , ο Τίτος Πατρίκιος, ο Γιώργος Χρονάς, η Κική Δημουλά, ο Χουάν Κάρλος Μέστρε και ο Νάνος Βαλαωρίτης.

Ο μεγαλύτερος εν ζωή Έλληνας ποιητής, Νάνος Βαλαωρίτης, μίλησε στις 12/9 στον «ΑΘΗΝΑ 9.84» και στη Βάνα Λυκομήτρου.

Αναφέρθηκε στο ρόλο της ποίησης στη σημερινή δύσκολη συγκυρία, αλλά και σε θέματα της τρέχουσας επικαιρότητας, όπως η έξαρση του φαινομένου του φασισμού, η κρίση στην παιδεία κλπ. Μεταξύ άλλων, είπε:

«Η ποιητική έκφραση έχει μια επαναστατικότητα που -στον καιρό που περνάμε-, ταιριάζει απόλυτα. Δεν πρέπει να είναι μόνο οικονομικά και πολιτικά τα θέματα. Πρέπει να είναι και συναισθηματικά, πνευματικά και η επανάσταση της γλώσσας είναι ανάμεσα σε αυτά. Τώρα βέβαια δεν λέω ότι κάθε ποίηση αντιπροσωπεύει ακριβώς αυτό, αλλά θα έπρεπε. Σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να οδεύουμε, ώστε να έχουμε μιαν αιχμή μέσα στον κόσμο που ταλαιπωρείται σήμερα και να μην γράφονται ποιήματα απλώς ενδοσκοπικά, ναρκισσιστικά, για τα βάσανα του ατόμου. Πρέπει να έχουν μια αντικειμενικότητα και μια σύμπραξη με το περιβάλλον έμμεσα, με συνεχείς αναφορές σε γεγονότα επεισόδια κ.λπ».

Δημοσιογράφος: Η ποίηση μπορεί να μεταφέρει ιδέες στον κόσμο, έτσι ώστε να κινητοποιηθεί, να διεκδικήσει;

Ν. Βαλαωρίτης: «Βεβαίως. Βοηθάει να αντέξει ο άνθρωπος αυτές τις πιέσεις οι οποίες μας περιτριγυρίζουν. Να αντέξει, δηλαδή, την απελπισία αυτής της κατάστασης. Αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό, γίνεται έμμεσα και βοηθάει στη μείωση της συναισθηματικής, πολύ καταθλιπτικής παρούσας κατάστασης».

Δημοσιογράφος: Τι είναι αυτό που μας οδήγησε σε αυτό το τέλμα;

Ν. Βαλαωρίτης: «Αυτό είναι ένα ερώτημα με πολλές συνιστώσες, μια από τις οποίες είναι ασφαλώς, η κακώς προγραμματισμένη Ευρώπη. Η Ευρώπη η οποία δεν υπολόγισε ότι υπάρχουν διαφορετικές οικονομίες και ότι δεν μπορεί ένα κοινό συνάλλαγμα να λύσει το πρόβλημα. Από την άλλη ευθύνεται η αλαζονεία μιας κεντρικής εξουσίας, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση στις Βρυξέλλες, η οποία ήθελε να κατευθύνει και την παραγωγή ακόμα, αλλά όχι με τις συνθήκες της κάθε χώρας. Πολύ μεγάλο λάθος... Επιπλέον, η απραξία και η αδυναμία αντιμετώπισης αυτής της κατάστασης από τους πολιτικούς μας, οι οποίοι ονειρεύονταν... Χρησιμοποίησαν για άλλους σκοπούς λεφτά, τα οποία προορίζονταν για την ανάπτυξη και η ανάπτυξη δεν επετεύχθη. Όλα αυτά μαζί δημιούργησαν το αδιέξοδο -το οποίο σήμερα εμφανίζεται τρομακτικό- και δημιούργησαν τρόπους ακόμα και ρατσιστικούς, αλλά και πολιτιστικής καταδίωξης. Αυτά είναι απαράδεκτα σε μιαν Ευρώπη, η οποία θεωρείται ότι ιδρύθηκε με σκοπό την αλληλεγγύη και όχι τις εσωτερικές μάχες».

Δημοσιογράφος: Ποια η γνώμη σας για την έξαρση του φαινομένου του φασισμού;

Ν. Βαλαωρίτης: «Αυτό είναι το αποτέλεσμα των πιέσεων και των συνθηκών που οδηγούν τους ανθρώπους σε λύσεις φανταστικές. Το μόρφωμα που έχουμε εμείς εδώ, η Χρυσή Αυγή, είναι ένα βουντού.. Δεν έχει σχέση με πολιτικό κόμμα. Απλώς μιμούνται όλα τα σύμβολα και τις συμπεριφορές των άλλοτε σφαγέων μας, ώστε να πάρουν τη μαγική τους δύναμη... Δηλαδή, βλακείες... Πώς είναι δυνατόν να είναι πατριώτες, άνθρωποι οι οποίοι μιμούνται καθ όλα τους Γερμανούς ναζί της κατοχής; Αυτό είναι μια τρέλα, την οποία οι ψηφοφόροι δεν την σκέφτηκαν, όταν ψήφιζαν αυτούς τους ηλίθιους».

* Για τον αναβρασμό στην Παιδεία:

«Η παιδεία πρέπει να κρατηθεί ψηλά. Εάν συρρικνώνεται κάθε φορά που κάνουμε οικονομία, δεν θα έχουμε πια παιδεία. Όχι εκπαίδευση, παιδεία και αυτό κάτι πολύ πάρα πάνω. Θέλουν να καταργήσουν τα αρχαία... Πόσες φορές έχουν προσπαθήσει να τα καταργήσουν; Είναι το υπόβαθρο του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Πώς είναι δυνατόν να το καταργήσουμε αυτό; Επίσης, το να διώχνεις σήμερα κόσμο από την παιδεία είναι εύκολη λύση. Πάντοτε, οι τέχνες και η παιδεία είναι τα πρώτα θύματα των οικονομιών... Ήδη η παιδεία μας έχει ελλείψεις. Να δημιουργήσουμε περισσότερες; Όχι. Είμαι υπέρ της απεργίας. Δεν γίνεται να διώχνονται 1.500 εκπαιδευτικοί έτσι ξαφνικά, από το πουθενά».

«ΑΘΗΝΑ 9.84» - ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ