Ο Α. Ρουπακιώτης στον ΑΘΗΝΑ984

Ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης, Αντώνης Ρουπακιώτης, μίλησε στις 30/9 στον «ΑΘΗΝΑ 9.84» και την Νόνη Καραγιάννη.

Μεταξύ άλλων, είπε:

«Παρά το γεγονός ότι θα μπορούσε να προσέδιδε ιδιαίτερη ευχαρίστηση η γνώμη της πλειοψηφίας ότι δικαιώθηκα, προσωπικά δεν θέλω να δικαιωθώ. Όταν χάνονται ανθρώπινες ζωές, όταν κινδυνεύουν ανθρώπινες ζωές, όταν απειλείται η ηρεμία της ελληνικής κοινωνίας, όταν σέρνεται ένα κομμάτι αυτής σε επιλογές νεοφασιστικού ή νεοναζιστικού χαρακτήρα, τότε ουδείς δικαιούται να δηλώνει δικαιωμένος. Ο καθένας κάνει την προσπάθειά του, διότι αυτό είναι το χρέος του. Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών αναδεικνύουν δύο ζητήματα. Το πρώτο είναι ότι όταν η πολιτική θέλει, το κράτος μπορεί. Αρκεί να θέλει η πολιτική...
Η δημοκρατία δεν αναζητεί ούτε έναν υπουργό με μεγάλο διασκελισμό, ούτε έναν εισαγγελέα που να δίνει λύση με το μαχαίρι και έναν αστυνόμο πρωταγωνιστή σε αμερικανικές ταινίες. Η δημοκρατία απαιτεί να υπάρχει κάθε φορά το κατάλληλο πολιτικό πλαίσιο, μέσα στο οποίο να λειτουργούν οι θεσμοί του κράτους. Το κατάλληλο πολιτικό πλαίσιο -παρότι έγιναν άπειρες προσπάθειες και αρκετές έφεραν αποτέλεσμα, ενώ άλλες όχι με ευθύνη άλλων-, δημιουργήθηκε για τους εξής τρεις λόγους. Αφενός, διότι χάθηκαν ανθρώπινες ζωές. Μη λησμονούμε τον Πακιστανό και ο Έλληνας, αυτός ο λεβέντης -και το τονίζω λεβέντης-, ο Παύλος Φύσσας, στο Κερατσίνι, αυτές είναι τομές στη λειτουργία της δημοκρατίας. Είναι αιμάσσουσα η δημοκρατία και αυτό το αίμα δεν μας επιτρέπει να μιλάμε ούτε για δικαίωση, ούτε να μπαίνουμε σε μικροπολιτικές αντιπαραθέσεις. Να καταγράψουμε ως θετικές τις ενέργειες του υπουργείου Δημόσιας Τάξης, που θεσμικά και πολιτικά ήταν αρμόδιο, καθώς και των εισαγγελέων και αστυνομικών. Εγώ έχω ευρυχωρία σκέψης και αναγνώρισης. Στο μέτρο δε, που λόγω των θεσμών και της πολιτικής του ιδιότητας έχει το οργανωτικό σχήμα του υπουργείου Δικαιοσύνης και αυτό συνέδραμε.
Γιατί όμως συνέβησαν όλα αυτά και υπήρξε αυτή η κινητοποίηση; Διότι υπήρξε θάνατος, υπήρξε αίμα, η ελληνική κοινωνία απαιτούσε πλέον από την κυβέρνηση να δώσει λύση. Αναλαμβάνοντας από 1/1/2014 την προεδρία της Ε.Ε., η απαίτηση από πλευράς Ευρωπαίων ήταν "τελειώστε άμεσα με τη Χρυσή Αυγή, πώς αλλιώς θα αναλάβετε την προεδρία;"».

Δημοσιογράφος: Ακούμε ότι η κυβέρνηση προτίθεται να φέρει μία νομοθετική ρύθμιση, ώστε ακόμη και αν παραιτηθούν όλοι οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής, να μην υπάρξει αναπλήρωση μέσω επαναληπτικών εκλογών. Εκτιμάτε ότι μπορεί να έχει βάση αυτή η ρύθμιση;

Α. Ρουπακιώτης: «Είναι αλήθεια ότι αυτά που συνέβησαν ήταν πρωτοφανή. Μέσα σε μία νύχτα να συλληφθούν βουλευτές, ο αρχηγός κόμματος της Χρυσής Αυγής, του νεοφασιστικού, νεοναζιστικού κόμματος, που έχει εγκληματικούς σχηματισμούς μέσα στο πεδίο δράσης του. Άρα, οι νομικές προσεγγίσεις είναι ποικίλες. Δώστε μου όμως τη δυνατότητα να πω, ότι μάλλον δεν θα είμαστε κοντά στο Σύνταγμα, αν επιλέξουμε να αποκλείσουμε με νομοθετική ρύθμιση αναπληρωματικές εκλογές, αν παραιτηθούν οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής. Εγώ προβλέπω ότι αν το πράξουν, θα είναι η πλέον αστόχαστη ενέργειά τους, αλλά εκείνοι ξέρουν το πολιτικό τους συμφέρον, δεν θα τους καθοδηγήσω εγώ. Αν υποθέσουμε λοιπόν ότι παραιτηθούν, νομίζω ότι οι αναπληρωματικές εκλογές είναι εναρμονισμένες με τη συνταγματική τάξη. Και οποιαδήποτε άλλη σκέψη, νομίζω ότι θα μας απομακρύνει από το χρέος τήρησης του Συντάγματος».

Δημοσιογράφος: Το κομμάτι αυτό που αφορά ένα κόμμα το οποίο λειτουργεί -όπως λέει το πόρισμα του κ. Βουρλιώτη-, ως εγκληματική οργάνωση, παρέχει το δικαίωμα, τη δυνατότητα ενδεχομένως στον κοινό νομοθέτη, να θέσει εκτός νόμου τη Χρυσή Αυγή ή να μην της δώσει τη δυνατότητα συμμετοχής σε επόμενη εκλογική αναμέτρηση, όποτε και αν αυτή προκύψει;

Α. Ρουπακιώτης: «Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχει η δυνατότητα να τεθεί εκτός νόμου συνολικά ένα κόμμα, με βάση -επαναλαμβάνω-, τις ρυθμίσεις του Συντάγματος. Κατά συνέπεια, η οποιαδήποτε νομοθετική ρύθμιση δεν μπορεί να υπερβεί τις συνταγματικές προβλέψεις, μέχρι σήμερα. Τι είναι μόνο δυνατόν; Εάν εντοπίζονται εγκληματικές πράξεις που αφορούν βουλευτές, τον αρχηγό, τον υπαρχηγό, στελέχη, μέλη της Χρυσής Αυγής, αυτές και μόνον οι εγκληματικές πράξεις, αξιολογούμενες από τις υπεύθυνες εισαγγελικές αρχές, να οδηγήσουν είτε στο να αποσταλεί στη Βουλή για συγκεκριμένα αδικήματα το αίτημα άρσης της ασυλίας τους και στη συνέχεια να δικαστούν στα ποινικά δικαστήρια ή αν πρόκειται για αυτόφωρα κακουργήματα, μπορούν να συλληφθούν. Γιατί πιστεύω ότι οι εισαγγελικές αρχές δεν ενήργησαν υπό την πίεση εντυπωσιασμού, αντιθέτως -γνωρίζοντας και τους ανθρώπους που χειρίζονται αυτά-, πιστεύω με υπευθυνότητα διαμόρφωσαν εκείνο το δικανικό πλαίσιο, το διαδικαστικό ακριβέστερα, από το οποίο προκύπτει ότι μέσα στη Χρυσή Αυγή υπήρχαν ομάδες που είχαν μία σταθερή συνοχή και διέπραξαν και εγκλήματα τα οποία θεωρούνται αυτόφωρα, με την έννοια της διάρκειας που είχαν, όταν τελούνταν... Τώρα, σε επικείμενες εκλογές, εάν το αρμόδιο όργανο του Αρείου Πάγου, αξιολογήσει τα νέα αυτά στοιχεία και κυρίως ένα καταστατικό το οποίο ήρθε στη δημοσιότητα τώρα τελευταία και λέγεται ότι δεν το είχε υπόψη της, άρα δεν αποτελεί υπαινιγμό σε βάρος εκείνων των αρεοπαγιτών που είχαν αξιολογήσει την δήλωση του κόμματος της Χρυσής Αυγής στις προγενέστερες εκλογικές αναμετρήσεις...».

Δημοσιογράφος: Αποτελεί όμως παράλειψη, έτσι δεν είναι;

Α. Ρουπακιώτης: «Εάν συνεκτιμηθεί θα έλεγα ότι θα μπορούσε να αναζητηθεί. Εάν συνεκτιμηθεί ότι από τις δράσεις της Χρυσής Αυγής, που πρόκειται όχι απλώς για κόμμα που αμφισβητεί θεσμούς, αλλά που θα τους ανατρέψει σε περίπτωση που έρθει στην εξουσία, νομίζω ότι αυτό είναι ένα επαρκές πεδίο έρευνας από το αρμόδιο όργανο του Αρείου πάγου, προκειμένου να μην επιτραπεί στο συγκεκριμένο κόμμα να συμμετάσχει στις εκλογές».

Δημοσιογράφος: Άρα αποτελεί ένα νομικό εργαλείο;

Α. Ρουπακιώτης: «Ναι... Τι αποδείχτηκε μέχρι τώρα; Ότι έχουμε ένα ισχυρό νομικό πλαίσιο, άρα δεν χρειαζόταν προσθήκη νόμων και διατάξεων. Ακόμη, ότι ήταν ένα ιδεολόγημα επικίνδυνο για την ίδια τη δημοκρατία να λέμε -δυστυχώς αυτό το υπερασπίστηκαν διαφορετικές πλευρές, εντελώς διαφορετικές του πολιτικού φάσματος-, ότι κινδυνεύει η Δημοκρατία από τη δράση της Χρυσής Αυγής. Δηλαδή να θεωρούμε ότι το κράτος με τους θεσμούς, τα πολιτικά κόμματα, το κοινοβούλιο -έστω με αυτή τη μειωμένη αξιοπιστία λόγω της συμπεριφοράς αρκετών μελών του-, είναι πιο αδύναμο από μία εγκληματική οργάνωση. Φαινόμαστε να αποδεχόμαστε δηλαδή ότι δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά μία εγκληματική οργάνωση. Συνεπώς, το κράτος, το κοινοβούλιο και ο λαός έχουν τη δυνατότητα να πολεμήσουν το όποιο κόμμα μέσα στο πολιτικό πλαίσιο του οποίου δρουν οι εγκληματικές οργανώσεις. Τέλος, οφείλουν τα πολιτικά κόμματα να συγκλίνουν, αντί να μετρούν, "με συμφέρει τώρα να πολεμήσω τη Χρυσή Αυγή ή θέλω να φέρω πίσω τους ψηφοφόρους που μου πήρε;". Γι αυτό και δεν υπήρχε βούληση να προωθηθεί το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο...
Χρειάζεται αυτή η συνευθύνη, ότι εδώ αντιμετωπίζουμε έναν νεοφασιστικό, νεοναζιστικό κίνδυνο, που δεν ανατρέπει το πολίτευμα, αλλά μας στερεί από δύο επιλογές που έχουν γίνει. Να περιορίσουμε τη βία στο κοινοβούλιο, στην κοινωνία, στον λόγο και πολύ περισσότερο στα έργα, τις πράξεις μας. Επιπλέον, να σταματήσουμε την καταστροφική για τη δημοκρατία ψευτοθεωρία των δύο άκρων. Δηλαδή τώρα, που φαίνεται να εκμηδενίζεται το ένα άκρο, πάμε να εκμηδενίσουμε πολιτικά το άλλο; Η κοινωνία δρα σε πολλούς πόλους. Είναι πολυπολική. Και το πολιτικό σύστημα, όπως έχει διαμορφωθεί, μας έχει κάνει πλέον να εγκαταλείψουμε αυτό που παλιότερα λέγαμε ότι είναι το κέντρο, η δεξιά ή η αριστερά. Πλέον, το πολιτικό σύστημα εκφράζεται μέσα από πολλούς πόλους. Να σταματήσει λοιπόν αυτή η καταστρεπτική για τη δημοκρατία θεωρία των δύο άκρων. Και τέλος, λένε να αφήσουμε ανεμπόδιστη τη δικαιοσύνη. Δηλαδή, μέχρι τώρα, υπήρχαν εμπόδια; Ή κάποιοι παρεμπόδιζαν τους μηχανισμούς που εντάσσονται λειτουργικά στο υπουργείο δημόσιας τάξης να φέρουν γρηγορότερο αποτέλεσμα; Είναι ερωτήματα αυτά. Όχι για να ανατρέξουμε στο παρελθόν, αλλά για να δούμε το μέλλον και να μην διαπράξουμε ξανά τα ίδια λάθη και παραλείψεις».

Δημοσιογράφος: Εκτιμάτε ότι ένα νέο νομοθετικό πλαίσιο, το οποίο συζητείται από ό,τι φαίνεται και θα κατατεθεί, θα πρέπει να ορίζει ρητώς ως παρεπόμενη ποινή για αδίκημα ρατσιστικού περιεχομένου τη στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων;

Α. Ρουπακιώτης: «Νομίζω ότι είναι μέσα στις δυνατότητες και στις επιλογές που πρέπει να κάνει η συγκροτημένη -με όρους δημοκρατίας- κοινωνία, ώστε να αποτρέψει εγκληματικές συμπεριφορές, από εκείνους που ένα κομμάτι του λαού τους έχει αναδείξει στα βουλευτικά έδρανα. Αλλά, είτε το νομοσχέδιο που είχαμε ετοιμάσει στο υπουργείο δικαιοσύνης -και κάποιοι το έκοψαν γιατί δεν θέλησαν, γιατί τότε δεν τους συνέφερε-, είτε η οποιαδήποτε άλλη ρύθμιση δεν είναι αρκετή να πολεμήσεις έναν κίνδυνο. Χρειάζεται να υπάρχει το πολιτικό πλαίσιο και η συνευθύνη κομμάτων πάνω από την πολιτική τους προοπτική για οφέλη. Ή για να μη βλαφτούν. Είναι ορθή η σκέψη σας, να μην αρκεστούμε όμως σε αυτή, γιατί βρισκόμαστε σε μια εποχή που η κοινωνία πορεύεται σκυμμένη και στην απόγνωσή της βρίσκει αποκούμπι οπουδήποτε. Να σταματήσουμε όμως να συγκαλύπτουμε τους αιωνίως αθώους και να σκεφτούμε όλοι ότι ο θάνατος μπορεί να χτυπήσει και την πόρτα μας».

Δημοσιογράφος: Εκτιμάτε δηλαδή, ότι αυτή η λογική των παραπλανημένων ψηφοφόρων έχει φτάσει πια στα όριά της;

Α. Ρουπακιώτης: «Ναι, όντως, έχει φτάσει στα όριά της. Να σκεφτούν ότι στόχος την επόμενη φορά μπορεί να είναι ο γείτονας ή το παιδί τους...».

«ΑΘΗΝΑ 9.84» - ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ