Η παράσταση της εβδομάδας: «Πήρε τη ζωή της στα χέρια της»

Το έργο "Πήρε τη ζωή της στα χέρια της", είναι η παράσταση της εβδομάδας από τον Αθήνα 984.  Η Φωτεινή, μια μεσήλικη γυναίκα, αντιμετωπίζει ένα διαζύγιο και την κακή διαχείριση της πραγματικότητας στον καναπέ ενός ψυχαναλυτή. Ο μονόπλευρος έρωτάς της, γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης για την συγγραφή ενός θεατρικού έργου. Θα καταφέρει να πάρει τη ζωή της στα χέρια της;

Είσοδος στο Κέντρο Πολιτισμού Ελληνικός Κόσμος, Πέμπτη απόγευμα. Ο καιρός επέτρεπε

να βγει κανείς στο αίθριο του υπερ-σύγχρονου κτιρίου και να καθίσει στα τραπεζάκια μέχρι να ανακοινωθεί η έναρξη του έργου. Ομολογώ ότι ο κόσμος που περίμενε να δει την παράσταση ήταν αρκετός, δημιουργώντας μια πολύ ωραία εικόνα.

Μπαίνοντας στην αίθουσα αναμονής, συνειδητοποίησα ότι ήταν ακόμη περισσότερος, για να συμπληρώσει η υπεύθυνη στο ταμείο ότι «Σχεδόν κάθε μέρα έτσι είμαστε».

Λίγα λεπτά πριν αρχίσει η παράσταση τα καθίσματα είχαν γεμίσει, γεγονός  που απογοήτευσε τα δέκα άτομα που περίμεναν μήπως και κάποιος είχε αργοπορήσει ή αναβάλει την έξοδό του. Κοιτώντας γύρω μου διέκρινα σχεδόν όλο το ηλικιακό φάσμα: από 15 χρονών έφηβοι μέχρι 70 και βάλε.

Η μελωδία που εμπνεύστηκε ο Σταμάτης Κραουνάκης σηματοδοτώντας την αρχή της παράστασης σε έβαζε στο κλίμα, μέχρι να ανάψουν τα φώτα. Το μοντέρνο και ακριβό - κατά τα φαινόμενα - σκηνικό σε παρέπεμπε σε άλλες εποχές,  προ Ολυμπιακών Αγώνων και χωρίς καμία υποψία κρίσης.  Πειράζει; Όχι τόσο, μέχρι που συμπληρώθηκε η εικόνα, με τα κοστούμια: Και τί κοστούμια έπρεπε να ταιριάξουν με αυτό το σκηνικό, θα μου πεις. Σωστά, αλλά ο νεοπλουτισμός ειδικά όταν αποτυπώνεται στο θέατρο και μάλιστα αυτές τις εποχές, μοιάζει απόκοσμος σχεδόν προκλητικός.

Ο Βασίλης Κατσικονούρης, μας έχει χαρίσει καλύτερα έργα (το Γάλα ή το Καλιφόρνια Ντρίμινγκ). Το "Πήρε τη ζωή της στα χέρια της", θα μπορούσε κάλλιστα να προβάλλεται ως "trendy" σίριαλ στην τηλεόραση καθώς εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα περισσότερο τηλεοπτικό κείμενο παρά θεατρικό το οποίο μάλιστα δεν δικαιολογεί την διάρκειά του (120 λεπτά).

Ο τίτλος του κειμένου που διαβάζετε θα μπορούσε να είναι "Πήρε την παράσταση στα χέρια της". Ο λόγος για την Ηρώ Μανέ, η οποία καθόλου δεν μας απογοήτευσε (γνωρίζουμε φυσικά τις δυνατότητές της) και μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι ρόλους τέτοιου τύπου, τους έχει για πρωινό - ας μην ξεχνάμε το ρεσιτάλ που έδωσε στην προηγούμενη παράσταση "Ο Συμβολαιογράφος". Κατά τα άλλα, μιλάμε για ένα έργο που δεν απαιτεί ιδιαίτερα υποκριτικά προσόντα όπως επίσης, δεν προσφέρει την κορύφωση που θα περίμενε κανείς.

Οι υπόλοιποι χαρακτήρες του έργου: Ένας ψυχαναλυτής ο οποίος τελικά δεν κάνει ακριβώς ψυχανάλυση - ωστόσο ο ίδιος την χρειάζεται -, μια νευρική διαφημίστρια (εξαδέλφη της κεντρικής ηρωίδας) που αποκαλύπτει τις γραπτές ερωτικές εξομολογήσεις της Φωτεινής στον συγγραφέα σύζυγό της και ένας συγγραφέας ο οποίος δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να παρουσιάσει στη σκηνή τον καημό του ανεκπλήρωτου έρωτα ενός συγγενικού του προσώπου. Το αποτέλεσμα;