Παναθηναϊκός: Ο Νίκας ήταν η πρώτη απ’ τις επόμενες "ελληνικές" κινήσεις του τριφυλλιού

Η ολοκλήρωση της μεταγραφής του Γιώργου Νίκα απ’ τον Λεβαδειακό, στο... 90’ του θερινού "παραθύρου" ήταν η πιο αθόρυβη απ’ όλες τις κινήσεις που έκανε ο Παναθηναϊκός σ’ αυτή τη μεταγραφική περίοδο και ίσως εξελιχθεί σε μία επιλογή τύπου-Ιωαννίδη απ’ την επόμενη σεζόν, διότι σαφώς κι έχει ένα πολύ ενδιαφέρον αγωνιστικό "πακέτο" και χαρακτηριστικά που δεν συναντά κανείς εύκολα στις μέρες μας στην εγχώρια αγορά, σε Έλληνα παίκτη.

Επιπλέον, η απόκτηση του 24χρονου (τα κλείνει

στις 17 του μήνα) κεντρικού μέσου -την οποία είχε ουσιαστικά "καπαρώσει" εδώ και μήνες ο Παναθηναϊκός όπως είχε καταγράψει το SPORT24 απ’ τις 12 Μαΐου- σηματοδοτεί και κάτι άλλο πολύ σημαντικό το οποίο θα φανεί μέσα στις επόμενες, μεταγραφικές περιόδους.

Την επιθυμία των πράσινων να ενισχύσουν στοχευμένα (και) το ελληνικό στοιχείο της ομάδας, μέσα απ’ τη διατήρηση της εσωτερικής παραγωγικής διαδικασίας, αλλά και την σταθερή ενίσχυση κι αναβάθμιση του ρόστερ τους με ότι καλύτερο κυκλοφορεί στην εγχώρια αγορά.

Είναι αλήθεια πως τα τελευταία χρόνια η ελληνική αγορά δεν "ξεχειλίζει" πλέον από πολλούς Έλληνες ποδοσφαιριστές οι οποίοι μπορούν να σταθούν και να ξεχωρίσουν σε επίπεδο ανταγωνισμού της Big-4. Η πλειοψηφία των νεαρών Ελλήνων παικτών που έχουν ξεπηδήσει τα τελευταία χρόνια είτε προέρχεται απ’ τις Ακαδημίες των "μεγάλων" ομάδων, είτε φεύγουν σε πολύ νεαρή ηλικία σε κλαμπ του εξωτερικού.

Μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού είναι οι ποδοσφαιριστές που προέρχονται από ομάδες της περιφέρειας (π.χ. σαν τον Ιωαννίδη) και δείχνουν "έτοιμοι" και ικανοί για το επόμενο βήμα.

Αυτός ήταν κι ο βασικός λόγος που στο "τριφύλλι" αποφάσισαν να αλλάξουν από φέτος την προσέγγιση και τον τρόπο λειτουργίας της Β’ ομάδας του Παναθηναϊκού.

Αυτό το ανάμεικτο μοντέλο με παίκτες 23-26 ετών δεν είχε να προσφέρει κάτι στον οργανισμό του "τριφυλλιού" και πολύ περισσότερο (μακροπρόθεσμα) στην πρώτη ομάδα και γι’ αυτό κι ο Γιάννης Παπαδημητρίου -σε συνεργασία με τη διοίκηση και τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς- αποφάσισε να αλλάξει στρατηγικά ο σχεδιασμός της δεύτερης ομάδας του "τριφυλλιού".

Στόχος να βγαίνει ένας παίκτης το χρόνο

Ήδη ο μέσος όρος ηλικίας της Β’ ομάδας "έπεσε" πάρα πολύ και το δυναμικό της απαρτίζεται κατά 90% από ποδοσφαιριστές που προέρχονται απ’ την Ακαδημία του Παναθηναϊκού ως φυσική συνέχεια της Κ19.

Με κεντρική στόχευση την εξέλιξη αυτής της εσωτερικής παραγωγικής διαδικασίας με μεγάλη υπομονή και την δυνατότητα να μπορεί να προετοιμάζει σωστά και να "βγάζει" το κλαμπ τουλάχιστον έναν παίκτη κάθε σεζόν, εντάσσοντάς τον σταδιακά στο δυναμικό της πρώτης ομάδας.

Κι αυτό δεν είναι κάτι που θα μείνει τούτη τη φορά στα... λόγια, αλλά είναι ξεκάθαρη η επιθυμία όλου του οργανισμού να γίνει πράξη, διότι η όλη διαδικασία έχει ήδη αρχίσει να γίνεται πολύ πιο οργανωμένα.

Παράλληλα, στο "τριφύλλι" τόσο μέσω του τμήματος σκάουτινγκ (το οποίο ήδη αναδιοργανώνεται) σε μικρές ηλικίες ανά την Ελλάδα, όσο και μέσα απ’ την τον έλεγχο της αγοράς, θα αρχίσει να δίνει πολύ μεγαλύτερο βάρος και στην εγχώρια παραγωγή.

Ακόμη πιο δυνατά στην ελληνική αγορά

Ο Παναθηναϊκός έχει πλέον τη δυνατότητα να αρχίσει να "μπαίνει" πλέον σε μεταγραφικές συζητήσεις και διαπραγματεύσεις και για ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται και ξεχωρίζουν στην Stoiximan Super League. Είτε αφορά (και) περιπτώσεις τύπου Μαντσίνι, είτε ακόμη περισσότερο Έλληνες παίκτες. Κάτι που δεν γινόταν τα προηγούμενα χρόνια, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων (π.χ. Κουρμπέλης).

Διότι ναι μεν οι μεταγραφές επιπέδου Βιλένα, Τζούριτσιτς και Αράο, είναι εκείνες που θα φέρουν την ποιοτική αναβάθμιση του δυναμικού της ομάδας, όμως συν τω χρόνω είναι απαραίτητο να μπορεί να δυναμώσει ο σύλλογος και το ελληνικό στοιχείο του κλαμπ, εντάσσοντας στο δυναμικό του όσους Έλληνες παίκτες ξεχωρίζουν στην Super League.

Κι αυτό είναι κάτι που έχει ήδη αρχίσει να αφουγκράζεται και η αγορά και πολύ περισσότερο οι ελληνικές ομάδες της περιφέρειας κι όχι μόνο...