Η Ευρώπη έδειξε στην ΑΕΚ ότι δεν πρέπει να παίξει με τη θέση του στόπερ

Εκκινώντας τη μεταγραφική προσπάθεια με σκοπό την ενίσχυση της ομάδας ενόψει της τρέχουσας σεζόν -και με σαφή προτεραιότητα στη διατήρηση όλων των κομβικών παικτών του περυσινού ρόστερ, κάτι που επετεύχθη- η ΑΕΚ έριξε μεγάλο βάρος στην προσπάθεια εύρεσης ενός στόπερ υψηλού επιπέδου. Ήταν ομολογημένο και με επίσημο τρόπο, από την ίδια την ομάδα.

Στην πορεία, σκόνταψε σε διάφορα εμπόδια οπότε -εξ ανάγκης περισσότερο στην αρχή και κατ' επιλογήν στην πορεία- λοξοδρόμησε. Η προσπάθεια απόκτησης του Χάβι Σάντσεζ της

Βαγιαδολίδ δεν κατέστη εφικτή, ενώ ο Ματίας Αλμέιδα αμφιταλαντεύονταν για εβδομάδες με την περίπτωση του Μεξικανού Νέστορ Αραούχο, δίχως εν τέλει να ανάψει πράσινο φως για την απόκτησή του.

Εν μέσω δυσκολιών για την εύρεση του κατάλληλου -ας μην ξεχνάμε ότι ο ίδιος ο Αργεντινός αποκάλυψε κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας στην Ολλανδία ότι ''κάποιοι παίκτες επέλεξαν άλλους προορισμούς από την ΑΕΚ''- ο προπονητής πήρε την απόφαση να πορευτεί η ομάδα ως έχει μέχρι την ολοκλήρωση των ευρωπαϊκών προκριματικών γύρων και να δει το θέμα ξανά όταν θα γνωρίζει σε ποια διοργάνωση θα αγωνίζεται.

Ή όταν, όπως εν προκειμένω συμβαίνει, θα έχει ξεκαθαρίσει ότι θα έχει εξασφαλίσει τουλάχιστον τη συμμετοχή της στο Europa Leauge. Όχι για να δει αν θα πάρει παίκτη στη θέση, αλλά για να έχει καλύτερα διαπραγματευτικά ατού από εκείνα που υπήρχαν την περίοδο κατά την οποία η απόκτηση στόπερ αποτελούσε την προτεραιότητά της.

Κακά τα ψέματα, άλλο πράγμα η Ευρώπη και ακόμα περισσότερο το Champions League

Η ΑΕΚ έχει επιλογές στις οποίες έχει κατασταλάξει, υπάρχουν κεντρικοί αμυντικοί στο στόχαστρό της, περιπτώσεις παικτών που καλύπτουν τα θέλω του Αλμέιδα και δεν είναι εύκολες. Η Ένωση δεν αναζητά τον αντικαταστάτη του Τζαβέλλα για να καλύψει τη θέση του ''τριτοτέταρτου'' στόπερ, γι' αυτό υπάρχουν ο Χρυσόπουλος και ο Γεμπόα. Αν έρθει κεντρικός αμυντικός, θα πρέπει να είναι τέτοιος που να μπορεί να αφήσει στον πάγκο τόσο τον Βίντα, όσο και τον Μουκουντί.

Αν η ομάδα καταφέρει να ξεπεράσει το εμπόδιο της Αντβέρπ εξασφαλίζοντας τη συμμετοχή της σε ομίλους του Champions League ύστερα από πέντε χρόνια απουσίας, εξυπακούεται ότι η διαπραγματευτική θέση της θα καταστεί αυτομάτως πολύ πιο ισχυρή. Όπως και η απαίτηση για έναν στόπερ υψηλού επιπέδου, θα είναι πλέον αδιαπραγμάτευτη. Όχι βέβαια ότι είναι τώρα η απόκτηση στόπερ ένα θέμα που πρέπει να χωράει συζήτηση...

Της το έδειξε πολύ ξεκάθαρα η Ντινάμο

Στα παιχνίδια με τους Κροάτες, ο Βίντα ήταν πολύ πιο σταθερός και καθοριστικός σε συγκεκριμένες στιγμές από τον Μουκουντί, ο οποίος είναι αλήθεια ότι δεν έκανε καλά ματς.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, ο εσωτερικός ανταγωνισμός θα πρέπει να είναι υψηλότερος, όπως επίσης η επάρκεια εναλλακτικών λύσεων που θα παρέχουν ασφάλεια, πιστότητα και συνέπεια. Να έχει δηλαδή ο προπονητής την ευχέρεια να αντικαθιστά έναν ποδοσφαιριστή όταν βλέπει ότι διανύει μια περίοδο δυσκολιών ή ντεφορμαρίσματος. Σε όλους άλλωστε συμβαίνει.

Δεν είναι μόνο αριθμητικό το ζήτημα αλλά και ποιοτικό. Η απόφαση μη ανανέωσης της συνεργασίας με τον Γιώργο Τζαβέλλα, πάρθηκε με το σκεπτικό απόκτησης ενός πιο ενεργού στόπερ, νεότερους και καλύτερου επιπέδου, ώστε να ενισχυθεί η προσπάθεια για τη διατήρηση των σκήπτρων και μιας καλής πορείας στα ευρωπαϊκά σαλόνια.

Οτιδήποτε διαφορετικό άλλωστε, θα αποτελούσε ένα αδιανόητο ρίσκο, ένα λάθος που η ΑΕΚ συνήθιζε να κάνει σε παλαιότερες, μη λειτουργικές (αγωνιστικές) εκδόσεις της και το οποίο θα το βρει μπροστά της.