Θουκυδίδης: «Πελοποννησιακός πόλεμος» την Κυριακή με «Το Βήμα»

Θουκυδίδης – Πελοποννησιακός Πόλεμος

Το εμβληματικό έργο, που αποτελεί μέχρι σήμερα οδηγό σκέψης για τους διεθνείς αναλυτές.

Η σύγκρουση κυριαρχίας -ανάμεσα στη δημοκρατική Αθήνα και την ολιγαρχική Σπάρτη- στην οποία είχε εµπλακεί ολόκληρος ο τότε ελληνικός κόσμος.

Αυθεντικά κείμενα και η μετάφρασή τους, επεξηγηματικά σχόλια και αναλύσεις, σε πολυτελείς σκληρόδετες εκδόσεις.

Αυτή την εβδομάδα ο τέταρτος τόμος:

· Η αποστασία της Μυτιλήνης

· Οι δημηγορίες πολιτικών ηγετών και

· Αθηναϊκά οικονομικά μέτρα

· Συνθηκολόγηση της Μυτιλήνης

· Ανάκληση της απόφασης για την εκτέλεση των Μυτιληναίων

· Τα Κερκυραϊκά – η μεγάλη στάσις

· Εκστρατείες των Αθηναίων στη Σικελία, γύρω από την Πελοπόννησο και στη Λευκάδα

· Εκστρατεία και ήττα των Λακεδαιμονίων στην Ακαρνανία

· Η παθολογία του πολέμου

Την εξιστόρηση του Πελοποννησιακού Πολέμου αναλαμβάνει ο Θουκυδίδης, επειδή θεωρεί ότι η περιγραφή του πολέμου θα αποτελέσει για τις ερχόμενες γενιές μόνιμη πηγή πολιτικής διδαχής: η γνώση του παρελθόντος μπορεί να γίνει αφετηρία για την κατανόηση του παρόντος και για την πρόγνωση του μέλλοντος.

Η επιστημονική αντικειμενικότητα του Θουκυδίδη, τού επιτρέπει να διαγνώσει ως κύριο υπαίτιο του καταστροφικού εμφύλιου πολέμου τον αθηναϊκό ιμπεριαλισμό. Στην εποχή του η Αθηναϊκή Συμμαχία είχε μετατραπεί σε Ηγεμονία απολύτως καταπιεστική για τους λεγόμενους συμμάχους. Πολλοί από αυτούς είχαν ήδη γνωρίσει τη βιαιότητα των Αθηναίων στην πιο σκαιή εκδοχή της. Ο Θουκυδίδης δεν διστάζει να καταδείξει τον άδικο και εντέλει αυτοκαταστροφικό για την Αθήνα χαρακτήρα της ηγεμονικής της συμπεριφοράς.

Με τους ρητορικούς λόγους πρωταγωνιστών του πολέμου, τις περίφημες δημηγορίες που παρεμβάλλονται στην αφήγηση των γεγονότων, προβαίνει ο ιστορικός σε επισήμανση απώτερων αιτίων και ψυχολογικών παραγόντων που κινούν τις ανθρώπινες ενέργειες. Ανάμεσα σε αυτά κυριαρχούν η φιλοδοξία, η αμοραλιστική επιδίωξη του συμφέροντος, ο φόβος, η πρόταξη του ατομικού έναντι του συλλογικού, ο λαϊκισμός που υπερισχύει έναντι της νουνεχούς μετριοπαθούς πολιτικής. Με τέτοιες αφετηρίες, οι συνέπειες των ανθρώπινων επιλογών εμφανίζονται ως τραγικά αυτονόητες. Και ο πόλεμος προβάλλει ως βίαιος διδάσκαλος. Στην παθολογία του (εμφυλίου) πολέμου εντρυφεί ο Θουκυδίδης, λειτουργώντας κατ’ ουσίαν ως συγγραφέας αντιπολεμικός.

Τον έξοχο θουκυδίδειο λόγο μάς μεταφέρουν σε σύγχρονη γλώσσα, ο Α. Ι. Γιαγκόπουλος και οι συνεργάτες του (Θ. Τσιόγκας, Ζ. Μαλαθούνη). Μαζί με τις κατατοπιστικές Εισαγωγές και τα διευκρινιστικά Σχόλια ο αναγνώστης μπορεί να εμβαθύνει στη μελέτη ενός κορυφαίου έργου της Αρχαιοελληνικής Γραμματείας.

Και ΒΗΜΑgazino