Όμοιος ομοίω αεί πελάζει

Πριν από λίγο, με δηλώσεις τους στο χώρο του ελληνικού κοινοβουλίου, ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, και ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας, Παύλος Πολάκης, έδωσαν συνέχεια στη χθεσινή επίθεση του δευτέρου κατά του υποψήφιου ευρωβουλευτή της ΝΔ Στέλιου Κυμπουρόπουλου, μέσω αναρτήσεως στο Facebook.

Ο πρωθυπουργός, μέσα στην αίθουσα συνεδριάσεων της ολομέλειας, ψέλλισε απλώς λίγες λέξεις για το βαθμό ευγενείας και το

αψύ (sic) ύφος του σφακιανού υπουργού του και αμέσως μετά, κατά την προσφιλή του συνήθεια, άρχισε να μιλά για την οικονομία που βγαίνει από την κρίση, για τη Novartis, τα θαλασσοδάνεια κ.λπ.

Ισχυρίστηκε, μάλιστα, ότι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με την πρόταση μομφής που προανήγγειλε ότι θα καταθέσει κατά του κυρίου Πολάκη, προέβη σε μια κίνηση αντιπερισπασμού, προκειμένου να αποφύγει τη συζήτηση για τα κρίσιμα και τα μεγάλα.

Ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας, από το περιστύλιο της Βουλής, υποστήριξε ότι διατύπωσε απλώς μια πολιτική κριτική σε μια δήλωση, ενώ έκανε λόγο για στοχοποίηση του ιδίου από την αξιωματική αντιπολίτευση και διαστρέβλωση των απόψεών του.

Δε νομίζω ότι έχει νόημα οποιοδήποτε σχόλιο για τις δηλώσεις του κυρίου Πολάκη.

Όσον αφορά τις θέσεις που διατύπωσε ο πρωθυπουργός μας, ο οποίος ευαγγελίζεται εδώ και χρόνια το νέο και το διαφορετικό στην πολιτική ζωή της χώρας μας, ένα και μόνον ερώτημα: υπάρχει άραγε κάτι πιο κρίσιμο και πιο μεγάλο από τον ανυπόκριτο σεβασμό της προσωπικότητας οποιουδήποτε ανθρώπου, πολλώ δε μάλλον ενός ανθρώπου όπως ο Κυμπουρόπουλος, που δίνει έναν τιτάνιο αγώνα και αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση;

Θα ήθελα πραγματικά να δω τον πρωθυπουργό της χώρας μας να αντιδρά σήμερα με διαφορετικό τρόπο, να επιδεικνύει το ψυχικό μεγαλείο και την ηθική ανωτερότητα που είχα μνημονεύσει σε ένα πρόσφατο άρθρο μου περί της αξίας και της δύναμης της συγγνώμης.

Δυστυχώς, με τη σημερινή στάση του επιβεβαίωσε απλώς την ορθότητα δύο παλαιότατων γνωμικών: «Όμοιος ομοίω αεί πελάζει», «Ο φίλος τον φίλον εν πόνοις και κινδύνοις ου λείπει».