Κύμα απεργιών στις ΗΠΑ καθώς η εργασία βρίσκεται στη δίνη του κοροναϊού

Απεργίες, στάσεις εργασίας και διαδηλώσεις για καλύτερες συνθήκες εργασίας έχουν ξεσπάσει από άκρη σε άκρη των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια της πανδημίας, καθώς οι «αναγκαίοι» εργαζόμενοι απαιτούν αύξηση μισθών και ασφαλείς συνθήκες εργασίας. Οι επικεφαλής των εργατών ελπίζουν πως οι διαμαρτυρίες τους μπορούν να οδηγήσουν σε

μόνιμες αλλαγές.

Η Νόρμα Κένεντι, εργαζόμενη σε εργοστάσιο γνωστής αλυσίδας ρούχων ανήκει σε αυτά τα άτομα. Στις 23 Απριλίου εγκατέλειψε τη θέση της μαζί με δεκάδες συναδέλφους της στη Σέλμα της Αλαμπάμα, αφού δύο εργάτες βγήκαν θετικοί σε τεστ για κοροναϊό. Το εργοστάσιο παρέμεινε ανοιχτό παρά το lockdown για να κατασκευάσει μάσκες προσώπου για τον αμερικανικό στρατό.

«Μας έχουν αφήσει στην τύχη μας», τονίζει η Κένεντι. «Αρχικά, η διοίκηση μας είχε πει πως αν κάποιος έβγαινε θετικός, το εργοστάσιο θα έκλεινε και θα απολυμαινόταν. Όταν όμως δύο εργάτες βγήκαν όντως θετικοί, δεν ήθελαν να το κλείσουν. Δεν τους νοιάζει η υγεία των εργατών».

Οι συνθήκες εργασίας, οι χαμηλοί μισθοί και η έλλειψη μέσων προστασίας ήταν οι αιτίες που οδήγησαν σε μια σειρά απεργιών κατά τη διάρκεια της πανδημίας καθώς εργάτες σε πολλούς τομείς, όπως οι υπηρεσίες τροφίμων, επεξεργασίας κρέατος, λιανικής, μεταφορών και υγείας έχουν ενώσει τις φωνές τους για να διαμαρτυρηθούν για ζητήματα που συχνά προϋπήρχαν αλλά εντάθηκαν εξαιτίας της πανδημίας.

Κονβόι φορτηγών στο Ελ Πάσο

Ο Ρομπέρτο Εχιβέστε, οδηγός φορτηγού στο Ελ Πάσο του Τέξας, ανήκει στους εκατοντάδες οδηγούς που διαδήλωσαν οδηγώντας τις νταλίκες τους στους δρόμους του Ελ Πάσο την Πρωτομαγιά. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ο ίδιος και οι συνεργάτες του είδαν τους ναύλους τους να μειώνονται από τα 2-2,50 δολάρια ανά μίλι στο 0,50 δολάριο ανά μίλι.

«Χάνω χρήματα για να συνεχίσω να δουλεύω. Την περασμένη εβδομάδα πλήρωσα 200 δολάρια από την τσέπη μου για να καταφέρω να επιστρέψω στο σπίτι μου», τονίζει στον Guardian. «Αναγκάζομαι να πληρώνω για να δουλεύω και οι μεσολαβητές κρατούν το μεγαλύτερο μερίδιο των χρημάτων».

Ο Εχιβέστε αναφέρει ότι η διαδήλωση οργανώθηκε μέσω Facebook, ενώ εκτός από τον ίδιο συμμετείχαν και ο αδερφός, ο πατέρας του και ένας γείτονάς του που εργάζονται στον κλάδο.

Αντίστοιχες διαμαρτυρίες οδηγών φορτηγών έχουν διοργανωθεί στη Νότια Καλιφόρνια, την Αριζόνα, το Σακραμέντο την Καλιφόρνια, το Λάνσινγκ, το Μίσιγκαν, την Ουάσινγκτον και το Σικάγο, εξαιτίας της μείωσης των ναύλων και των συνθηκών εργασίας εν μέσω πανδημίας.

Απεργούν και οι εργαζόμενοι στα fast-food

Οι εργαζόμενοι στα καταστήματα πρόχειρου φαγητού έχουν οργανώσει μέσω των σωματείων τους 24ωρες απεργίες και στάσεις εργασίας, διαμαρτυρόμενοι για την έλλειψη αποζημίωσης για εργασία σε επικίνδυνες συνθήκες, την απουσία κατάλληλου ατομικού προστατευτικού εξοπλισμού, πληρωμένης αναρρωτικής άδειας αλλά και ασφαλιστικής κάλυψης.

Οι εργαζόμενοι αναγκάζονται συχνά να παραμένουν στο πόστο τους ακόμη και αν εκδηλώσουν συμπτώματα ασθένειας, λαμβάνοντας εξαιρετικά χαμηλούς μισθούς και χωρίς να έχουν πρόσβαση σε κατάλληλα μέσα ατομικής προστασίας, τη στιγμή που οι επιχειρήσεις που τους απασχολούν, και οι οποίες συχνά κάνουν τζίρους δισεκατομμυρίων, σημειώνουν αυτή τη στιγμή μεγαλύτερη κερδοφορία από ποτέ.

Μέσα από καραβάνι διαμαρτυρίας μπροστά στα γραφεία της Uber, οι οδηγοί της εταιρείας στο Σαν Φρανσίσκο εξέφρασαν την αγανάκτησή τους για την προσπάθεια της εταιρείας να ανατρέψει νομοθεσία μέσω της οποίας αναγνωρίζονται ως εργαζόμενοι σε εξαρτημένη θέση εργασίας και όχι ως ελεύθεροι επαγγελματίες.

Αμφίβολα τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα των απεργιών

Η Σάρον Μπλοκ, γενική διευθύντρια του Προγράμματος για την Απασχόληση και την Εργασιακή Ζωή της νομικής σχολής του Χάρβαρντ αναφέρει ότι είναι ακόμη πολύ νωρίς για να αντιληφθούμε αν οι δράσεις των εργατών θα αφήσουν το στίγμα τους στην αμερικανική αγορά εργασίας.

«Αυτές οι διαμαρτυρίες δείχνουν ότι οι αναγκαίοι εργαζόμενοι δεν θέλουν να αντιμετωπίζονται πια ως αναλώσιμοι. Απαιτούν να ακουστεί η φωνή τους για τον τρόπο με τον οποίο οι εταιρείες τους αντιδρούν στην πανδημία. Αυτή η φωνή είναι τώρα ζήτημα ζωής και θανάτου, περισσότερο από ποτέ πριν», σημειώνει η Μπλοκ. «Η επιτυχία τους εξαρτάται από το κατά πόσον οι καταναλωτές και οι νομοθέτες θα πάρουν έμπνευση από το θάρρος τους».

Πηγή: www.theguardian.com