Κλασική Εποχή: τα ποιητικά είδη πλην της αττικής τραγωδίας (Μέρος Β’)

Δυναμική ήταν κατά τους Κλασικούς Χρόνους η εξέλιξη ενός ακόμη ποιητικού είδους, συγγενικού με την ελεγεία, του επιγράμματος.

Μεγάλοι ποιητές όπως ο Ευριπίδης, αναγνωρισμένοι τεχνίτες του επιγράμματος όπως ο Σιμωνίδης, καθώς και αναρίθμητοι ανώνυμοι, κόσμησαν τάφους, τιμητικά μνημεία και αφιερώματα με τους στίχους τους.

Η φιλολογική παράδοση και οι επιγραφές μάς επιτρέπουν να αντιληφθούμε τη συνοχή της μορφής και τη δύναμη της έκφρασης που χαρακτήριζαν σε γενικές γραμμές την επιγραμματική ποίηση τον 5ο αιώνα π.Χ.

Έχοντας ως πηγή έμπνευσης τους Περσικούς Πολέμους, τα αττικά

επιγράμματα του 5ου αιώνα π.Χ. αναφέρονται με αξιομνημόνευτη αξιοπρέπεια και μοναδικό βάθος στη θυσία των πεσόντων για τους συμπολίτες τους.

Τα επιγράμματα είναι στην πλειονότητά τους δίστιχα, η δε γλώσσα είναι η τοπική, με λιγότερο ή περισσότερο ισχυρά δάνεια από το έπος.

Σε αντίθεση με τον ίαμβο, που δεν παρουσίασε καμία αυτόνομη εξέλιξη κατά τους Κλασικούς Χρόνους, η επική ποίηση έκανε αισθητή την παρουσία της στον 5ο αιώνα π.Χ. κυρίως χάρη στον Χοιρίλο από τη Σάμο και τον Αντίμαχο από την Κολοφώνα.

Από τον Λύσανδρο του Πλουτάρχου πληροφορούμαστε ότι ο σπαρτιάτης πολιτικός και στρατηγός είχε μονίμως στο πλευρό του τον ονομαστό Χοιρίλο, καθώς ανέμενε απ’ αυτόν εγκώμια για τα κατορθώματά του.

Σύμφωνα πάλι με το σχετικό άρθρο της Σούδας, ο Χοιρίλος ήταν σκλάβος στη Σάμο, δραπέτευσε και προσκολλήθηκε στον Ηρόδοτο.

Ο τελευταίος, σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας από τα λιγοστά σωζόμενα αποσπάσματα, αποτέλεσε πιθανώς πρότυπο για τον Χοιρίλο.

Αρχαίες πηγές αναφέρουν το κύριο έργο του Χοιρίλου με τον τίτλο Περσικά ή Περσηίς, αλλά σε έναν πάπυρο απαντά και ο τίτλος Χοιρίλου ποιήματα βαρβαρικά, μηδικά, περσ(ικά).

Σύγχρονος του Χοιρίλου ήταν ο Αντίμαχος ο Κολοφώνιος, ο οποίος ακολούθησε στην επική ποίησή του άλλους, νέους δρόμους.

Από τα έργα του σημαντικού αυτού ποιητή και μελετητή του Ομήρου ξεχωρίζουν η επική Θηβαΐς, η Λυδή, μια ελεγειακή σύνθεση ερωτικών ιστοριών, και το έπος Λυσάνδρεια, που το έγραψε ενόσω ήταν καλεσμένος τού ανωτέρω μνημονευθέντος σπαρτιάτη πολιτικού και στρατηγού.

Κλασική Εποχή: τα ποιητικά είδη πλην της αττικής τραγωδίας (Μέρος Α’)