Ερωτήματα

Δύο γυναίκες, μια μητέρα και η κόρη της, εντοπίστηκαν χθες νεκρές σε χαράδρα της Πιερίας βάθους περίπου 120 μ., πλησίον του οχήματος στο οποίο επέβαιναν.

Αυτή είναι η άκρως δυσάρεστη είδηση, ο τραγικός επίλογος της εξαφάνισης των δύο γυναικών, που αναζητούνταν επί ματαίω από τις 8 Νοεμβρίου μέχρι χθες το απόγευμα.

Ιδού και τα συμπαρομαρτούντα, όπως δημοσιεύονται σήμερα στα μέσα μαζικής ενημέρωσης:

Ο σύζυγος και πατέρας προέβη σε ανάρτηση συγκινητικού αποχαιρετιστήριου μηνύματος στην προσωπική του σελίδα στο Facebook.

Το

Πυροσβεστικό Σώμα Ελλάδας προέβη σε δημοσίευση βίντεο από τη χθεσινή επιχείρηση ανάσυρσης του 17χρονου κοριτσιού και της 45χρονης μητέρας του.

Μέσα από τη δική μου τουλάχιστον οπτική, ευλόγως γεννώνται τα ακόλουθα ερωτήματα σε σχέση με τα ανωτέρω:

Το πένθος είναι κατ’ αρχήν ιδιωτική ή δημόσια υπόθεση;

Στο πλαίσιο των πολυπληθών και απρόσωπων κοινωνικών συνόλων τού σήμερα, τα οποία πόρρω απέχουν από τις απομονωμένες τοπικές κοινωνίες τού χθες, ποιο νόημα (θα μπορούσε να) έχει η διοχέτευση του άφατου πόνου στη δημόσια σφαίρα, η εξωτερίκευση της οδύνης, ο θρήνος με την παραδοσιακή για τη χώρα μας μορφή του;

Τι είναι αυτό που ωθεί εν προκειμένω το σύζυγο και πατέρα να αντιμετωπίσει σε δημόσια θέα ένα ιδιωτικό ζήτημα, να δημοσιοποιήσει δηλαδή τη θλίψη του για το τέλος των αγαπημένων του προσώπων σε ένα μέσο κοινωνικής δικτύωσης;

Πόσο ουσιαστικό και ψυχωφελές για τον πάσχοντα ή την πάσχουσα μπορεί να είναι το όποιο «ψηφιακό» μοιρολόγι, τα όποια λόγια ή σύμβολα «ψηφιακής» συμπαράστασης και υποστήριξης, όταν απουσιάζουν η εκ του σύνεγγυς επαφή, μια ζεστή αγκαλιά, μια εγκάρδια χειραψία, ένα βλέμμα γεμάτο αγάπη και στοργή;

Επιπροσθέτως, σε τι χρησιμεύει η δημοσιοποίηση του συγκεκριμένου οπτικού υλικού από πλευράς του Πυροσβεστικού Σώματος;

Γιατί θεωρείται σκόπιμη η απεικόνιση της σκληρής πραγματικότητας που εκλήθησαν να βιώσουν και να διαχειριστούν, άλλη μια φορά, οι άνδρες της ΕΜΑΚ, της ΕΛ.ΑΣ. και του ΕΚΑΒ;

Μήπως (και) με αυτόν τον τρόπο γίνονται απλώς βορά των αδηφάγων ΜΜΕ συνάνθρωποί μας που τους έλαχε μεγάλη συμφορά;