Το παραμύθι και η προσπάθεια για το καλύτερο

Είναι λυτρωτικό να διαβάζει κανείς παραμύθια.

Θαρρείς πως είναι για παιδιά τυλιγμένα με αθωότητα, μα κάθε άλλο. Είναι τα προβλήματα των μεγάλων, οι σκέψεις και τα πάθη όλα χρυσοστολισμένα ικανά να πλανέψουν τον περιπατητή. Σε κάθε τι και μια αλληγορία. Σύμβολα μαγείας και εργαλεία πλάνης για να ξεγελάσουν τον αφελή και να οδηγήσουν τον μυημένο. Σε κάθε ένα υπάρχει και μια αλληγορία. Αλλα λέει και άλλα εννοεί δηλαδή. Τα περισσότερα παραμύθια παγκοσμίως σώζονται προφορικά ώσπου κάποιος παραμυθάς να τα γράψει

στο χαρτί και έχουν χαρακτήρα δημώδη, λαϊκής βάσεως παρουσιάζοντας τις εκάστοτε νόρμες συμπεριφοράς, ήθη και έθιμα αλλά και διαστροφές της εποχής, καθώς διασχίζει κανείς το νήμα του χωροχρονικού συνεχούς.

Μια αλληγορία είναι μια φανταστική ιστορία που παρουσιάζει μια πνευματική αλήθεια. Μια αλληγορία χρησιμοποιεί τεχνικές όπως ο συμβολισμός μέσω αντικειμένων για να προσωποποιήσει ιδέες όπως η αγάπη, η τιμή, ο φθόνος πράγμα που σημαίνει ότι οι ιδέες εκπροσωπούνται από ανθρώπους ή ζώα με προσωπικότητες και εμφανίσεις. Είναι σαν μια μικρογραφία του θεάτρου, όπου οι ιδέες είναι οι ρόλοι και οι χαρακτήρες είναι οι ηθοποιοί που παίζουν τους ρόλους.

Ξέρουμε όλοι πως ο Jack δεν ανέβηκε ποτέ καμία φασολιά, αλλά αισθανόμαστε ότι υπάρχει κάτι ψηλά ανώτερο από εμάς που μπορεί να κάνει καλύτερες τις ζωές μας, μόνο αν εμείς έχουμε το σθένος να το κλέψουμε

Οταν είμαστε παιδιά παίρνουμε κάποια πράγματα δεδομένα. Για παράδειγμα, περιμένουμε μια ιστορία να έχει αίσιο τέλος. Δεχόμαστε επίσης ότι ένας ήρωας μπορεί πάντα να ξεπεράσει τα εμπόδιά του μόνο και μόνο επειδή αυτός είναι ο ήρωας. Γνωρίζουμε ότι το αδύνατο μπορεί να συμβεί. Και είμαστε πάντα φοβισμένοι από το πλαστό φως. Οι παιδικές εντυπώσεις στοιχειώνουν τις πεποιθήσεις μας και ίσως αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο όλο το υπόλοιπο της ζωής μας υποσυνείδητα αναμένουμε τους κακοποιούς να είναι άσχημοι και το κακό να είναι πράσινο ή κόκκινο. Ισως αυτός είναι ο λόγος, αφού έχουμε ξεπεράσει τα παραμύθια, που ακόμα θεωρούμε δεδομένα κάποια πράγματα για τον κόσμο.

Ξέρουμε όλοι πως ο Jack δεν ανέβηκε ποτέ καμία φασολιά, αλλά αισθανόμαστε ότι υπάρχει κάτι ψηλά ανώτερο από εμάς που μπορεί να κάνει καλύτερες τις ζωές μας, μόνο αν εμείς έχουμε το σθένος να το κλέψουμε, γιατί κάτι τέτοιο απαιτεί μεγάλη επιμονή και θάρρος, όπως να σκοτώσουμε τον γίγαντα.

Είμαστε βέβαιοι ότι η Σταχτοπούτα δεν πήγε ποτέ στον χορό, δεν έχασε το γοβάκι της, αλλά ούτε παντρεύτηκε έναν πρίγκιπα, αλλά είμαστε εξίσου βέβαιοι ότι η πραγματική αξία είναι εκεί πάντα και αιώνια έτοιμη να ανακαλυφθεί στο τέλος, ακόμη και μέσα από κάτι τόσο ασήμαντο όσο ένα γοβάκι.

Θα είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς στα αλήθεια το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας της Πεντάμορφης και του Τέρατος, αλλά δεν είναι καθόλου δύσκολο να πάρει κανείς κυριολεκτικά το μέρος που λέει πως η Ομορφιά αγάπησε κάτι άσχημο και το μεταμόρφωσε σε όμορφο με την αγάπη.

Ο άνθρωπος οφείλει να παράγει σαν αστέρι φως όσο μπορεί, ώσπου να καταστραφεί και το φως του να συνεχίσει την πορεία του για πάντα.

The post Το παραμύθι και η προσπάθεια για το καλύτερο appeared first on Protagon.gr.