Η Λίβερπουλ χάνει την πίστη της στον γερμανό «Θεό» της;

Παραμονή Πρωτοχρονιάς, η Λίβερπουλ νικούσε (και) τη Μάντσεστερ Σίτι του Γκουαρντιόλα (1-0), και συμπλήρωνε ένα ονειρεμένο τρίμηνο με καλά αποτελέσματα και ωραία μπάλα – με σπάνιες εξαιρέσεις. Επισήμως, κανένας δεν μιλούσε για Πρωτάθλημα. Η Τσέλσι, του Κόντε, είχε ήδη δείξει τα δόντια της, αν και το δικό της παιχνίδι ούτε που πλησίαζε το επιθετικό, κυριαρχικό, θεαματικό ποδόσφαιρο που έπαιζαν τα «παιδιά» του Κλοπ. Το «Ανφιλντ» είχε αρχίσει να πιστεύει ότι τα πέτρινα χρόνια παρήλθαν ανεπιστρεπτί.

Κι αν ο τίτλος δεν ερχόταν εφέτος, θα ερχόταν του χρόνου. Το «ταξίδι» είχε μεγαλύτερη σημασία από τον προορισμό.

Μέχρι τα Χριστούγεννα, η Λίβερπουλ απολάμβανε την πιο επιτυχημένη πορεία της στο πρώτο μισό του Πρωταθλήματος εδώ και 30 χρόνια. Η πίστη στον γερμανό «Θεό», που κάποιος καλός άνεμος τον έφερε για να ξανακάνει την ομάδα περήφανη, άγγιζε το απόλυτο. Ωσπου το ημερολόγιο έγραψε 2017. Μια ισοπαλία με την παραπαίουσα Σάντερλαντ, στις 2 Ιανουαρίου, και μια ήττα – «σοκ» από τη Σουόνσι στο «Ανφιλντ» μερικές μέρες αργότερα, απομάκρυναν τους «Reds» στους -10 βαθμούς από την κορυφή. Τόσο ξαφνικά και τόσο άδοξα, οι όποιες ελπίδες για τίτλο… έκαναν φτερά.

Η ποδοσφαιριστές της Λίβερπουλ κατά τη διάρκεια της καθαριστικής ήττας από την Σουόνσι

Στις 11 Ιανουαρίου η Λίβερπουλ έχασε στην έδρα της Σαουθάμπτον, στον πρώτο αγώνα των δυο ομάδων για τους ημιτελικούς του Λιγκ Καπ. Στη ρεβάνς οι «Αγιοι» νίκησαν και πάλι. Πάει κι αυτό το τρόπαιο. Στις 28 Ιανουαρίου η μικρή Γουλβς ταπείνωσε τη Λίβερπουλ στο «Ανφιλντ», και την πέταξε έξω (και) από το Κύπελλο Αγγλίας. Ολα τα υπόλοιπα φαβορί, προκρίθηκαν. Μέσα σε 72 ώρες χάθηκαν δυο κούπες που η ομάδα θα μπορούσε να διεκδικήσει με καλές πιθανότητες. Σε 26 -τραγικές- μέρες δεν απέμεινε ούτε ένας τίτλος στον οποίο η Λίβερπουλ θα μπορούσε να ελπίζει.

Χθες (Τρίτη), η Λίβερπουλ δεν κατάφερε να νικήσει την Τσέλσι (1-1) και να την πλησιάσει στους επτά βαθμούς, όμως -τουλάχιστον- απέφυγε την τέταρτη σερί ήττα της στο «Ανφιλντ», κάτι που δεν έχει συμβεί εδώ και μισό αιώνα. Θα ήταν αρνητικό ρεκόρ και για τον Κλοπ προσωπικά, ο οποίος, σε ολόκληρη την προπονητική του καριέρα, μόνον άλλη μια φορά είχε υποστεί τρεις διαδοχικές εντός έδρας ήττες: πριν από δέκα χρόνια, όταν ακόμα δούλευε στη Μάιντς.

Ο Κόντε πανηγυρίζει μπροστά από τον προπονητή της Λιβερπουλ

Οι «ειδικοί» αναζητούν τα αίτια της κατάρρευσης, όμως καμία ανάλυση δεν καταφέρνει να εξηγήσει πειστικά, τι συνέβη σε αυτή την ομάδα που μέχρι το τέλος του 2016 έπαιζε το πιο παραγωγικό ποδόσφαιρο στην Αγγλία, και στα εννέα τελευταία της ματς μετράει μόλις μια νίκη – και καμία στο Πρωτάθλημα. Ναι, ο τραυματισμός του Κουτίνιο (τον περασμένο Νοέμβριο) έπαιξε τον ρόλο του. Ο Βραζιλιάνος ήταν το βασικό γρανάζι της ποδοσφαιρικής μηχανής που θαυμάσαμε τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο. Ναι, η απουσία του Μανέ (έπαιζε στο Κόπα Αφρικα με τη Σενεγάλη) κόστισε σε ταχύτητα και έμπνευση, και στέρησε από την ομάδα αρκετά γκολ. Αλλά, μπορούν αυτοί οι δυο λόγοι να εξηγήσουν τέτοια «καθίζηση»;

Υπάρχουν κι άλλοι. Πρώτα απ’ όλα, το ταυτόχρονο ντεφορμάρισμα πέντε σημαντικών ποδοσφαιριστών της εφετινής Λίβερπουλ: του Λαλάνα (μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου ήταν -με διαφορά- ο κορυφαίος της παίκτης), του Χέντερσον, του Φιρμίνο (χθες έκανε το χειρότερο πλασέ της καριέρας του), του Μίλνερ (που επί Κλοπ έχει πρωταγωνιστικό ρόλο) και του Τσαν. Επειτα, η κακή κατάσταση του Σταριτζ, που κάνει τη χειρότερη σεζόν του. Αλλά, όπως σημειώνει ο Independent, υπάρχει κάτι που μπορεί να μην κάνει καλά και ο ίδιος ο Κλοπ.

Σε όλα της τα παιχνίδια μέσα στον Ιανουάριο, η Λίβερπουλ είναι στατική. Οι παίκτες της δεν κινούνται χωρίς την μπάλα -απλώς την περιμένουν στα πόδια τους- δεν αναπτύσσονται από τα πλάγια, δεν πρεσάρουν τον αντίπαλο στην περιοχή του, δεν μπορούν να «βγάλουν» τους αυτοματισμούς που, μέχρι πρότινος, έκαναν την ομάδα απολαυστική. Οι «Κόκκινοι» εξακολουθούν να έχουν κατοχή μπάλας, που φτάνει το 75%, όμως σε αυτές τις καταστροφικές ήττες (από τη Σουόνσι, τη Σαουθάμπτον και τη Γουλβς) δεν απείλησαν παρά μόνο με σέντρες και μακρινά σουτ. Μήπως κουράστηκαν; Μήπως κορέστηκαν; Μήπως ο Κλοπ έπρεπε να έχει μοιράσει χρόνο συμμετοχής σε περισσότερους ποδοσφαιριστές του, από την αρχή της σεζόν, ώστε η ομάδα να μην ξεμείνει από δυνάμεις στο πιο κρίσιμο σημείο της χρονιάς;

Ο Κλοπ με τον Λούκας Λέιβα

Υπάρχει ακόμη ένα «μήπως»: Μήπως το βάρος των προσδοκιών «λύγισε» τους παίκτες, όταν βρέθηκαν πιο κοντά τους στόχους τους; Η Λίβερπουλ των τελευταίων εβδομάδων έχει χάσει όλους τους αγώνες στους οποίους έμεινε πίσω στο σκορ. Αυτό δείχνει χαμηλό ηθικό, για το οποίο μπορεί να ευθύνεται ο προπονητής, ή το έλλειμμα προσωπικότητας των ποδοσφαιριστών. Πάντως, το γεγονός ότι σε αυτόν τον «καταραμένο» μήνα η ομάδα έκανε την καλύτερή της εμφάνιση στο πιο δύσκολο ματς του προγράμματος, στο «Ολντ Τράφορντ» απέναντι στη Γιουνάιτεντ, αποτελεί -ακόμη ένα- μυστήριο.

Εάν οι απογοητευτικές εμφανίσεις της Λίβερπουλ συνεχιστούν, η συζήτηση για τις τυχόν ευθύνες του Κλοπ -ο οποίος μέχρι τώρα βρισκόταν στο απυρόβλητο- δεν θα αργήσει να ανοίξει. Τα πρώτα επικριτικά σχόλια «ανέβηκαν» στον λογαριασμό της ομάδας στο Facebook μετά την ήττα από τη Γουλβς:

«Τραγωδία. Πέρασαν τρεις μεταγραφικοί περίοδοι και ακόμη να κάνει ανταγωνιστική την ομάδα ο Κλοπ. Είναι ντροπή».«Μη μας πει, μόνο, ότι θα διορθωθεί η κατάσταση. Πάει, τελείωσε. Μείναμε κι εκτός Κυπέλλου. Αν δεν τερματίσουμε στην πρώτη τετράδα, καλύτερα να φύγει».«Αρχίζω να έχω τις αμφιβολίες μου για τον Κλοπ».

Κάποιοι τα έβαλαν με τους παίκτες: «Εκτός από το Λιγκ Καπ, έξω και από το Κύπελλο… Ευχαριστούμε, παιδιά. Βεβαίως, εσείς θα συνεχίσετε να πληρώνεστε έως το τέλος της σεζόν». Κάποιοι άλλοι, με τη διοίκηση: «Φτάνει, πια, με τις φτηνές επιλογές. Η Λίβερπουλ χρειάζεται ηγέτη»… «Οταν έχεις δαπανήσει 0 λίρες, αυτά είναι τα αποτελέσματα. Δεν υπάρχει βάθος στην ομάδα, οι μισοί παίκτες που έχουμε δεν έχουν ιδέα ποια φανέλα φοράνε». Προς το παρόν, πάντως, οι περισσότεροι εκφράζουν -απλώς- την απογοήτευσή τους: «Πείτε στον Κόντε να μην μπει στον κόπο να έρθει την Τρίτη (χθες). Δώστε του από τώρα τους τρεις βαθμούς»… «Είναι η πρώτη φορά που ντρέπομαι που είμαι Λίβερπουλ».

Επειτα από έναν χρόνο και τρεις μήνες στον πάγκο, ο Κλοπ στέκεται μπροστά στην πρώτη πραγματική κρίση της θητείας του στο «Ανφιλντ». Εχει τις λύσεις; Αμφίβολο, αν κρίνει κανείς από τις δικαιολογίες του. Στον αποκλεισμό από τη Σαουθάμπτον, στο ένα παιχνίδι του έφταιξε ο… άνεμος. «Στο πρώτο μισό δεν ξέρω αν το νιώσατε, όμως ο άνεμος έπαιξε ρόλο στο ματς. Ηταν δύσκολο να αλλάξουμε δυο μπαλιές». Στο άλλο, το βράδυ της Τετάρτης 25/1, η διαιτησία: «Ηταν χέρι 100%. Ισως να μην είναι ενδιαφέρον, όμως είναι πραγματικά δύσκολο να το δεχτούμε, όταν συμβαίνει κάθε εβδομάδα. Αλλά και στο «Τράφορντ», η Γιουνάιτεντ πέτυχε γκολ που ήταν ένα μέτρο οφσάιντ… Αν μας είχαν δοθεί τα πέναλτι που έπρεπε, κανείς δεν θα μιλούσε για τις επιδόσεις μας σε αυτά τα παιχνίδια».

Αυτό είναι το χειρότερο απ’ όλα: το ότι ο ίδιος ο Κλοπ δείχνει να έχει χάσει την πίστη του στην ομάδα, για πρώτη φορά από τότε που πάτησε το πόδι του στο Λίβερπουλ. Πριν από έναν χρόνο, στις 20 Δεκεμβρίου 2015, η Λίβερπουλ δέχτηκε τρία γκολ από τη Γουότφορντ. Ο Γερμανός διέταξε να μην ακυρωθεί το χριστουγεννιάτικο πάρτι, στο οποίο χόρεψε και γέλασε με την καρδιά του. Ούτε η «τεσσάρα» από τη Σίτι, ούτε η «εξάρα» από τη Σαουθάμπτον τον είχαν πτοήσει. «Τhe sky is the limit», φώναζε στους παίκτες του μέχρι πριν από δυο μήνες, όταν πετούσαν από νίκη σε νίκη. Σήμερα, όμως, δείχνει εγκλωβισμένος σε ένα αδιέξοδο. Η ομάδα του έχει αδειάσει από το πάθος που τη διέκρινε, και ο ίδιος φαίνεται απογοητευμένος.

Από ποιούς; Ισως από τα «αφεντικά» του, υποθέτει ο Independent. Οπως αποκάλυψε προ ημερών, ο γερμανός τεχνικός είχε ενημερώσει τη διοίκηση της Λίβερπουλ πως «όταν ο Μανέ φύγει για το Κόπα Αφρικα, δεν θα έχουμε καθαρόαιμο εξτρέμ». Της παρέδωσε, μάλιστα, και μια λίστα με έξι ονόματα παικτών που θα μπορούσαν να καλύψουν το κενό. Κανένας απ’ αυτούς δεν αποκτήθηκε.

Και τώρα; Σε πρώτη φάση, η Λίβερπουλ πρέπει να εξασφαλίσει την έξοδό της στο επόμενο Champions League. Σε δεύτερη -το καλοκαίρι- να κάνει τις μετεγγραφές που όλοι έβλεπαν, ακόμη και στα «ντουζένια» της, ότι χρειάζεται. Με την ελπίδα πως, μέχρι τότε, δεν θα έχει χαθεί το momentum: ο άνεμος του ενθουσιασμού που φυσούσε στο «Ανφιλντ» από την άφιξη του Κλοπ μέχρι τη δεύτερη μέρα του 2017.

The post Η Λίβερπουλ χάνει την πίστη της στον γερμανό «Θεό» της; appeared first on Protagon.gr.