Η ιστορία του τελευταίου ανθρώπου που πάτησε τη Σελήνη

Στις 3 Ιουνίου 1966, ο αμερικανός αστροναύτης Ευγένιος Σέρναν έγινε ο 27ος άνθρωπος που είδε τη Γη από μακριά και ο 12ος που έφτασε στη Σελήνη. Στην πραγματικότητα έχει αισθανθεί τρεις φορές τη λευκή θερμότητα της επανεισόδου στη γήινη ατμόσφαιρα.

«Η προσγείωση», αναθυμάται, «είναι σαν να βυθίζεσαι σε μια φωτιά ή σε ένα κομήτη ή σε ένα ανερχόμενο αστέρι». Είναι ο άνθρωπος που μαζί με τους Τόμας Στάφορντ και τον Τζον Γιάνγκ (τα άλλα μέλη του πληρώματος του Apollo

10) ταξίδευσε γρηγορότερα από οποιονδήποτε άλλο ανθρώπινο ον στην ιστορία (24.791 μίλια/ώρα), επίδοση που έχει καταγραφεί ως ρεκόρ Γκίνες.

Ο Σέρναν, στα 82 του πλέον, διηγείται την ιστορία του σε ένα νέο ντοκιμαντέρ «The Last Man on the Moon» (σ.σ.: «Ο τελευταίος άνθρωπος στη Σελήνη») και σίγουρα έχει πάρα πολλά να πει. Η βρετανική εφημερίδα Guardian αναφέρεται σε αυτό το ντοκιμαντέρ και δίνει και μια άλλη πλευρά του ανδρός – τηλιγότερη φανταχτερή.

Γεννήθηκε στο Σικάγο το 1934 από τσέχα μητέρα και σλοβάκο πατέρα. Πριν επιλεγεί από τη NASA για την εκπαίδευση αστροναυτών, ήταν αεροπόρος. Πήρε μέρος σε τρεις διαστημικές αποστολές: τον Ιούνιο του 1966 στο πρόγραμμα «Δίδυμοι-9», τον Μάιο του 1969 στο Apollo 10, ενώ τον Δεκέμβριο του 1972 επελέγη να είναι ο κυβερνήτης του Apollo 17, η οποία πραγματοποίησε την πιο πρόσφατη προσελήνωση. Ηταν ο 12ος και τελευταίος άνθρωπος που περπάτησε στο φεγγάρι.

Σύμφωνα με το ντοκιμαντέρ του Μαρκ Κρέιγκ, ο Σέρναν δεν είναι τίποτα από ένας επιζών από μια μεγάλη περιπέτεια. Δεν καταλήφθηκε από αυτήν όπως ο αστροναύτης Μπαζ Ολντριν, ο οποίος κατέφυγε στο αλκοόλ, ούτε απομονώθηκε στον εαυτό του όπως συνέβη με τον Νιλ Αρμστρονγκ. Οπως πάρα πολλοί άλλοι αστροναύτες, ο Σέρναν βίωσε μια ήσυχη αυθεντία, δίχως όμως να της προσδίδει μεγαλύτερο βάρος από αυτό που πραγματικά είχε. Κατά τον ίδιο: «Κάναμε απλώς μια δουλειά».

Ο Ευγένιος Σέρναν με τη γυναίκα του και τις κόρες του

Ναι, αλλά όχι μια τυχαία δουλειά. Εξ ου και οι πρώτες κουβέντες του στο ντοκιμαντέρ είναι οι εξής: «Είμαι ο πιο τυχερός άνθρωπος στον κόσμο». Μπορεί να το λέει, αλλά κατ’ ουσίαν δεν το πιστεύει, καθώς πολλά άτυχα πράγματα του συνέβησαν στη ζωή του. Ο πρώτος του διαστημικός περίπατος ήταν δύσκολος λόγω τεχνικών ζητημάτων. Γι’ αυτό και εκ των υστέρων τον χαρακτήρισε ως «διαστημικό περπάτημα στην κόλαση».

Επίσης, καίτοι έχει στο βιογραφικό του πάνω από 200 πτήσεις ως πιλότος, το 1971 συνετρίβη με ένα ελικόπτερο – μόλις δύο εβδομάδες πριν το Apollo 14 ξεκινήσει την αποστολή του. Ψήγματα θυμού από εκείνο το περιστατικό του έχουν μείνει ακόμη («πώς μπορεί κάποιος να κάνει μια τέτοια βλακεία;», αναρωτιέται), καθώς διέβλεπε ότι μπορούσε να του διακόψει βίαια την καριέρα του. Ωστόσο, η πόρτα του Διαστήματος δεν έκλεισε γι’ αυτόν.

Η συμμετοχή του στην αποστολή του Apollo 17, ως κυβερνήτης πλέον, ήταν το απόγειο της καριέρα του και δικαίως την αναθυμάται και τώρα, έπειτα από τόσα χρόνια.

Ο Ευγένιος Σέρμαν επί τω έργω, ως κυβερνήτης του Apollo 17

Μαζί με τον Χάρισον Σμιτ πέρασαν τρεις ημέρες στην επιφάνεια της Σελήνης. «Με ρωτούσαν ‘’πώς είναι να βρίσκεσαι εκεί πάνω;’’, ή ‘’μήπως είδες το Θεό;’’, αυτό που μπορώ να πω είναι ότι εκεί πάνω ένιωσα σαν να σχηματιζόμουν ξανά. Είδαμε κάποια εκτυφλωτικά πράγματα, εικόνες που σε ζαλίζουν. Δεν μπορούν πολλοί άνθρωποι να δουν τη Γη από εκεί ψηλά. Τη στιγμή που ετοιμαζόμασταν να αποχωρήσουμε, γύρισα και κοίταξα το χνάρι μου. Ηξερα πως δεν θα επιστρέψω ποτέ. Εκείνη τη στιγμή ήθελα να σταματήσω το χρόνο».

Σε αντίθεση με τον πρώτο άνθρωπο που περπάτησε στο φεγγάρι, τον Νιλ Αρμστρονγκ, ο Σέρναν δεν κλείστηκε στον εαυτό του. Αντίθετα, ακόμη και τώρα συναντάει ανθρώπους, μετέχει σε εκδηλώσεις. «Μου αρέσει να συναντάω ανθρώπους. Θέλω να τους ευχαριστήσω για την πίστη που μου έδειξαν».

Πάντως, η δημοσιότητα δεν έρχεται ποτέ δίχως κόστος. Ο Σέρναν το βίωσε μέσω της πρώτη του γυναίκας, της Μπάρμπαρα. Θυμάται επ’ αυτού: «Αν πιστεύετε ότι η Σελήνη είναι μια δύσκολη υπόθεση, πού να δείτε τι μπορεί να συμβεί σε ένα σπιτικό». Ο γάμος του δεν ευδοκίμησε. Εκείνος είχε ως προτεραιότητα την αποστολή του και λιγότερα τα τετριμμένα ζητήματα της καθημερινότητας. Είχε μέσα του καλά φυτρωμένη την αίσθηση της πειθαρχίας και του καθήκοντος. «Ημασταν τόσο βαθιά μέσα στην αποστολή μας που δεν γινόταν να ξεκαβαλικέψουμε από το μεγάλο λευκό άλογο που ιππεύαμε και όταν αυτό συνέβη ήταν πολύ αργά. Κάποια στιγμή πρέπει να αναλογιστείς με το τι είσαι και τι είναι σημαντικό στη ζωή».

Πλέον δείχνει να το έχει αντιληφθεί. Στην ερώτηση αν συναντάει ακόμη τους άλλους αστροναύτες με τους οποίους είχε συνεργαστεί, λέει: «Φυσικά, δεν γινόμαστε οι καλύτεροι φίλοι όπως θα περίμενε κανείς. Τουλάχιστον δεν ήταν αυτό η δική του πρόθεση. Εγώ ήθελα μόνο να πετάω. Για μεγάλο διάστημα δεν υπήρχε τίποτα άλλο εκτός από αυτό».

The post Η ιστορία του τελευταίου ανθρώπου που πάτησε τη Σελήνη appeared first on Protagon.gr.