Δύο άσπονδες φίλες

Αθήνα-Θεσσαλονίκη, Θεσσαλονίκη-Αθήνα, ποια υπερτερεί; Ποια είναι πιο όμορφη; Ποια έχει πιο ωραίο φαγητό; Ποια μιλάει πιο σωστά ελληνικά; Ποια έχει πιο όμορφες γυναίκες, πιο λεβέντες άντρες, πιο νόστιμη τυρόπιτα; Η κότα κάνει το αυγό ή το αυγό την κότα;

Δύο πόλεις, χιλιάδες αναπάντητα ερωτήματα. Από πού ξεκίνησε αυτή η άτυπη και αιώνια κόντρα

Οι απορίες πολλές και οι απαντήσεις περισσότερες, αφού εκατέρωθεν καταναλώνεται καθημερινά πολύ μελάνι αλλά και σάλιο για να δωθούν απαντήσεις στα ερωτήματα που ταλανίζουν χρόνια τώρα την ανθρωπότητα ‒ εντός των ελληνικών τειχών βεβαίως και μιας οριοθετημένης απόστασης 500 περίπου χιλιομέτρων και εξαιρουμένων φυσικά των ενδιάμεσων πόλεων. Κοινώς, who cares!

Συνήθως οι κόντρες αυτές ξεκινούν από τους πιο αδικημένους για να μην πούμε από τους κατώτερους γιατί δεν θα ήταν κομψό. Η Αθήνα, ως πρωτεύουσα, σίγουρα δεν θα είχε κανένα μα κανένα λόγο να ξεκινήσει μια κόντρα με τη μοναδική συμπρωτεύουσα του κόσμου. Διότι ποια άλλη πρωτεύουσα βρίσκεται στην προνομιακή θέση να διαθέτει συμπρωτεύουσα; Πού αλλού στον κόσμο υπάρχει αντικαταστάτης της πρωτεύουσας; Σε περίπτωση λοιπόν που κάτι συμβαίνει στο Λονδίνο ή το Παρίσι, γιατί άνθρωποι είμαστε, όλα μέσα στη ζωή είναι, ποιος θα αντικαταστήσει αυτές τις σπουδαίες πόλεις σε μια ανάγκη; Μάλλον κανείς. Ενώ αν η Αθήνα ξαφνικά αισθανθεί αδιάθετη ή αν θέλει να πιει τα ουζάκια της στην παραλία, υπάρχει η Θεσσαλονίκη να κάτσει επάξια στο πόδι της. Κάτι σαν τη Σταρ Ελλάς και τη Μις Ελλάς ή τον πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο. Athens, the capital of Greece. Thessalonica, the co-capital of Greece, δεν έγραψε ποτέ κανένα βιβλίο γεωγραφίας.

Το άλλο μεγάλο θέμα είναι ο ανταγωνισμός για το ποια πόλη έχει τις ωραιότερες γυναίκες, λες και ξαφνικά ανέλαβε παρουσίαση καλλιστείων ο Αντ1 και ψάχνουμε εστεμμένους και αναπληρωματικούς. Εντάξει, μπορεί οι Θεσσαλονικές να είναι πιο κοκέτες και να κυκλοφορούν με το 12ποντο και το κόκκινο κραγιόν στην Αριστοτέλους 11 το πρωί, είναι και πρακτικό άλλωστε, day to night outfit. Η κίνηση στην Πανεπιστημίου και το πρωινό στρίμωγμα στο αττικό μετρό, δεν επιτρέπει τέτοιες πολυτέλειες στις Αθηναίες που αλλάζουν πέντε μεταφορικά μέσα, αυτοκίνητο, μετρό, τραμ, τρόλεϊ, λεωφορείο, για να φτάσουν ξεμαλλιαμένες και ιδρωμένες στη δουλειά τους και μάλιστα με μια μικρή καθύστερηση που σίγουρα μπορεί να τους στοιχίσει μακροπρόθεσμα.

Η αγωνία να κρατήσεις τη δουλειά σου αλλά και να βγεις αλώβητη από το πρωινό έπταθλο δεν αφήνει περιθώρια για μαλλί, γυαλί και παντελόνι Λι. Συγχωρείστε λοιπόν τις ατημέλητες Αθηναίες, θέλουν απλώς να επιβιώσουν. Το βράδυ όμως μπορείτε να τις δείτε να κυκλοφορούν ινκόγκνιτο στα μπαράκια του Κεραμεικού και τα σοκάκια της Πλάκας ακροβατώντας σε υπερυψωμένες πλατφόρμες, τακούνια στιλέτο και αρχαίους κοθόρνους, πολύ μόδα στην Αθήνα των χίπστερς. Bring it on λοιπόν Σαλόνικα, αρκεί να είναι μεταμεσονύχτια ώρα.

Ακολουθεί φυσικά η αιώνια διαμάχη της γλώσσας. Καλαμάκι ή σουβλάκι; Πολύ πόλεμο έχουν δεχτεί οι Αθηναίοι για το καλαμάκι το οποίο οι Θεσσαλονικείς πολύ έξυπνα χρησιμοποιούν μόνο στον καφέ τους, ενώ οι Αθηναίοι γουστάρουν να αράζουν στις καφετέριες βουτώντας… κομματάκια χοιρινού στο φρεντοτσίνο τους. Όπως θα συνεννοηθείς σε μια σουβλακερί στη Σαλονίκη όταν ζητήσεις σουβλάκια, έτσι θα συνεννοηθείς και στην Αθήνα όταν ζητήσεις καλαμάκια. Τόσο απλό!

Το θέμα εδώ βέβαια είναι ότι στην Αθήνα, που έχουν μάθει να αποδέχονται τη διαφορετικότητα θα βρει άκρη ο Θεσσαλονικιός που θα ζητήσει σουβλάκια, γιατί η προφορά δεν κρύβεται, οπότε αμέσως θα γίνει κατανοητός, ενώ ο Αθηναίος για να το φάει το ρημαδοπιτόγυρο στη συμπρωτεύουσα, θα περάσει από ατέλειωτη καζούρα και χλευαστικά σχόλια και θα τον λούσει κρύος ιδρώτας όταν τους ακούσει έντρομος να λένε ο ένας στον άλλο να τον κάνουν σουβλάκια με πίτα. You like tomato and I like tomahto. Potato, potahto, tomato, tamahto. Let’s call the whole thing off.

Οι βόρειοι θεωρούν τους νότιους παιδιά ενός κατώτερου θεού. Η άρια φυλή άλλωστε είναι η βόρεια. Είναι πιο όμορφη, πιο έξυπνη και έχει και Χαλκιδική. Άλλο τεράστιο χτύπημα αυτό! Γιατί τι ωραίο έχει η Θεσσαλονίκη; Τη Χαλκιδική φυσικά, γιατί σαν τη Χαλκιδική δεν έχει. Ενώ Ναύπλια, Πάτρες, Κόρινθοι υπάρχουν άπειρα. Κακομοίρα Αθήνα, είσαι ακριβώς σαν τη σταρ Ελλάς, πάντα η Μις κάνει λαμπρή καριέρα!

Εν ολίγοις και συνοψίζοντας, όλες αυτές οι διαφορές είναι ανούσιες και μόνο γέλιο προκαλούν. Ελάχιστοι τις παίρνουν σοβαρά και ποσώς απασχολούν όλη την υπόλοιπη Ελλάδα που είναι πανέμορφη και το ξέρει και το βροντοφωνάζει, γιατί ένα από τα πολλά πράγματα από τα οποία πάσχουν οι Έλληνες είναι ο τοπικισμός που ξεπερνά την απλή αγάπη για τον τόπο τους και αγγίζει τα όρια της εμμονής.

Το γεγονός ότι στην Αθήνα είναι μαζεμένοι όλοι οι τοπικιστές της Ελλάδας την κάνει τη λιγότερο αγαπημένη πόλη με τους πιο αδιάφορους κατοίκους. Η Αθήνα λοιπόν και όμορφη είναι και ωραίους κατοίκους έχει, αυτό που της λείπει είναι η αγάπη αυτών που την κατοικούν αλλά ίσως αυτό είναι που την κάνει αξεπέραστα ακαταμάχητη.

Έχει την αγάπη και τον θαυμασμό αυτών που ζουν μακριά της και που ονειρεύονται μια μέρα να την επισκεφτούν.

The post Δύο άσπονδες φίλες appeared first on Protagon.gr.