Χορεύοντας το «Ζεϊμπέκικο του Μενούση»

«Το Ζεϊμπέκικο του Μενούση» είναι μια μουσική πρόταση από δυο πρωτοεμφανιζόμενους τραγουδοποιούς, τον στιχουργό Χρήστο Καφτεράνη και τον συνθέτη-μουσικό Γιώργο Δούσο. Οι δυο τους καταφέρνουν να παντρέψουν το διαχρονικό λαϊκό τραγούδι με τη μουσική παράδοση και τον ποιητικό-στιχουργικό λόγο, όπως αυτός μας παρουσιάζεται μέσα από τα σύγχρονο ελληνικό τραγούδι των τελευταίων 50 χρόνων.

Γιατί Ζεϊμπέκικο; Οπως αναφέρει ο Χρήστος Καφτεράνης, «γιατί είναι μοναχικός χορός. Είναι χορός της λύπης, της μελαγχολίας, του χαμένου ονείρου. Μπορείς να είσαι ακίνητος σε μια φυλακή, σε

έναν χώρο ένα επί μισό και μέσα σου να χορεύεις την πιο τρελή ζεϊμπεκιά, σαν να βρίσκεσαι σε υψίπεδο των Ιμαλαΐων».

Γιατί του Μενούση; Σύμφωνα πάλι με τον ίδιο τον δημιουργό του, “επειδή ο συμβολισμός του δεν έχει τίποτα το ηρωικό. Λες το «ζεϊμπέκικο του Αρχάγγελου» και ταράζονται οι ουρανοί. Λες το «ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας» και σηκώνονται όλοι οι νταλκαδιασμένοι στην πίστα. Λες «Το ζεϊμπέκικο του Μενούση» και σου λέει ο άλλος «πού πας, ρε Μενούση;». Αυτό, όμως, είναι η φαινομενικότητα. Αν σκάψεις λίγο παρακάτω παθαίνεις οκτώ εγκεφαλικά με αυτό που συναντάς! Ποιο είναι αυτό το σημαντικό; Η μετάνοια! Η βαθιά μετάνοια που οδηγεί στο αίτημα εξιλέωσης και ειλικρινούς στάσης απέναντι στον ίδιο μας τον εαυτό”.

Τα υπόλοιπα τραγούδια της δισκογραφικής δουλειάς περιγράφονται ως «βαθιά ερωτικά, των ανθρωπίνων αντιφάσεων και παθών, της συγχώρεσης και της ανομολόγητης αγάπης, μια πρωτότυπη μουσική συνομιλία-γέφυρα ανάμεσα σε έρωτες-στιγμιότυπα απελθόντων καιρών και ερωτικών συναισθηματικών προβληματισμών και αδιεξόδων των ημερών μας».

Πρόκειται για έντεκα βαθιά ερωτικά τραγούδια των ανθρωπίνων αντιφάσεων και παθών, της συγχώρεσης και της ανομολόγητης αγάπης, της απώλειας και της μοναξιάς, της θυσίας, της μεταμέλειας και της κατανόησης αλλά και της ανθρώπινης ασυνεννοησίας.

Μουσική σύνθεση και ενορχήστρωση μέσω μιας απόλυτα πετυχημένης πλαγιοσκόπησης των σημερινών ακουσμάτων με ζεϊμπέκικες νοσταλγικές νότες και συμφιλιωτικούς ήχους από παραδοσιακά όργανα – χάλκινα, γκάιντα, κλαρίνο.

Είναι ευτυχής συγκυρία ότι σε αυτόν τον κύκλο τραγουδιών -μια φόρμα που τείνει προς εξαφάνιση- εκτός από τους 2 συντελεστές που έχουν τον κύριο λόγο, νέα πρόσωπα (μουσικοί και τραγουδιστές) οι περισσότεροι από τον δημιουργικό κύκλο της Θεσσαλονίκης, κάνουν την πρώτη τους δυναμική παρουσία στην επικαιρότητα του τραγουδιού και της δισκογραφίας.

Tracklist

Βαρδιάνος – Λάμπρος Καυκούλας
Ελασσόνα – Γιάννης Διονυσίου
Φροσύνη – Μαριάννα Πολυχρονίδη
Το ζεϊμπέκικο του Μενούση – Στέλλα Γιαλτζή
Αποτυπώματα της νύχτας – Ολγα Ζορμπά
Χωρισμός τον Σεπτέμβρη – Χρήστος Κεσικιάδης
Υπόσχεση – Γιάννης Διονυσίου
Αννα – Ολγα Ζορμπά
Νυσταγμένη πίστα – Λάμπρος Καυκούλας
Το γεφύρι της καρδιάς – Στέλλα Γιαλτζή
Πυρρίχιος Ερωτας – Χρήστος Κεσικιάδης

The post Χορεύοντας το «Ζεϊμπέκικο του Μενούση» appeared first on Protagon.gr.