Στον δρόμο προς το πρώτο η Φενέρ...

Για δεύτερη συνεχή χρονιά βρίσκεται η Φενέρ στο FinalFour, στην τρίτη σεζόν του Ομπράντοβιτς στον πάγκο, ο οποίος θέλει να πάρει το αίμα του πίσω- μετά τον περσινό αποκλεισμό της ομάδας από τη Ρεάλ Μαδρίτης στον ημιτελικό (96-87), στην παρθενική της εμφάνιση – και να κατακτήσει το 9ο τρόπαιο της προπονητικής του καριέρας. Την Παρασκευή (13/05, 19:00) θα τεθεί αντιμέτωπη με την επίσης «διψασμένη» για τίτλο, Λαμποράλ Κούτσα και αναμένεται μια δυνατή «μονομαχία».

Ιστορία

Η Φενερμπαχτσέ

ιδρύθηκε το 1913 στην Κωνσταντινούπολη. Από το 2006 ως το 2015 είχε μετονομαστεί σε Φενέρ Ούλκερ, λόγω χορηγίας της ομώνυμης βιομηχανίας τροφίμων.

Η Τούρκικη Λίγκα δημιουργήθηκε το 1966, όμως, το πρώτο πρωτάθλημα για την ομάδα ήρθε 25 χρόνια αργότερα, το 1961, νικώντας την Τόφας κι έχοντας στο ρόστερ της παίκτες όπως οι Τοπσακάλ, Λάρρυ και Ρότσαρντ και προπονητή τον Τσετίν Γιλμάζ. Το 1992, 1993 και 1995 ήταν φιναλίστ, ενώ είδε πάλι τίτλο μετά από 16 χρόνια. Συγκεκριμένα, το 2006 συγχωνεύτηκε με την Ούλκερσπορ και βγήκε πρωταθλήτρια Τουρκίας δύο συνεχόμενες φορές (2007, 2008). Την επόμενη χρονιά έχασε από την Εφές στον τελικό των playoffs, αλλά το 2010 «χαμογέλασε» αυτή ενάντια στην ίδια αντίπαλο. Το 2011 νίκησε και τη Γαλατά, όμως, μετά από δύο απογοητευτικές σεζόν, ο Σιμόνε Πιανιτζιάνι «έδωσε» τη θέση του στο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ο οποίος ενίσχυσε το ρόστερ με μεταγραφές και πήρε πάλι το πρωτάθλημα το 2014.

Η Φενέρ έχει ακόμα 5 Κύπελλα Τουρκίας (1967, 2010, 2011, 2013, 2016) και 5 Σούπερ Καπ (1990, 1991, 1994, 2007, 2013).

Έφτασε μέχρι τα προημιτελικά του Κυπέλλου Κόρατς το 1996 και το 2001 και το 2005 κατετάγη στην 4η θέση της FIBAEuropeLeague.

Την παρθενική της εμφάνιση σε FinalFour την πραγματοποίησε μόλις πέρσι, όπου τερμάτισε τέταρτη (έχασε από τη Ρεάλ στον ημιτελικό με 96-87 και στο μικρό τελικό από την ΤΣΣΚΑ με 80-86). Έχει ξαναβρεθεί στη Euroleague το 1960, το 1966, το 1992 και το 1998, όπου έχασε από τη Ρεάλ στα playoffs, ενώ διέθετε μεγάλους παίκτες όπως ο Μαχμούντ Αμπντούλ-Ραούφ, ο Μάρκο Μίλιτς, ο Ζαν Ταμπάκ, ο Ιμπραήμ Κιουτλέι κι ο Κόνραντ ΜακΡέι.

Το καλοκαίρι του 2015 έληξε η συνεργασία της με την Ούλκερ, και επέστρεψε στην αρχική της ονομασία (σκέτο Φενερμπαχτσέ).

Στο δρόμο για Βερολίνο..υπάρχει «εκδίκηση»

Με απολογισμό 22 νίκες και 5 ήττες βρέθηκε η Φενέρ στο FinalFour του Βερολίνου.

Στον σχετικά εύκολο όμιλο, οι Τούρκοι έκαναν 8 νίκες και 2 ήττες. Επικράτησαν της Μπάγερν Μονάχου στον πρώτο αγώνα (74-67), όμως στο δεύτερο έχασαν από το Στρασβούργο με 31 πόντους διαφορά (91-60). Στο επόμενο ματς πήραν «εκδίκηση» από τη Ρεάλ Μαδρίτης, για τον περσινό αποκλεισμό, καθώς επικράτησαν με 77-66, με Ούντο και Ντατόμε να πετυχαίνουν 15 πόντους έκαστος. Έκτοτε ακολούθησαν άλλες 4 σερί νίκες (Ερυθρός Αστέρας, Χίμκι, Μπάγερν Μονάχου, Στρασβούργο), μία ήττα από Ρεάλ και άλλα δύο καλά αποτελέσματα απέναντι σε Ερυθρό Αστέρα και Χίμκι.

Στη φάση των 16, η Φενέρ αντιμετώπισε τους Παναθηναϊκό, Ερυθρό Αστέρα, Λοκομοτίβ Κουμπάν, Νταρουσάφακα, Τσεντεβίτα, Αναντολού Εφές και Ουνικάχα Μάλαγα. Ξεκίνησε με 7 συνεχόμενες νίκες, ενώ στο τρίτο παιχνίδι με τη Λοκομοτίβ, ο Μπογκντάνοβιτς σημείωσε 20 πόντους. Η Λόκο ήταν μπροστά με +9 στην τέταρτη περίοδο, όμως τα τρίποντα των Μπογκντάνοβιτς και Ντατόμε άλλαξαν το τελικό σκορ σε 85-79. Στο δέκατο ματς, εναντίον πάλι των παικτών του Γιώργου Μπαρτζώκα, στη Ρωσία, επικράτησε με 55-52, το δεύτερο χαμηλότερο σκορ στην ιστορία της Euroleague για νικήτρια ομάδα. Με τη νίκη κι επί της Νταρουσάφακ (77-69), πέρασε πρώτη στην κατάταξη, με τον Ντατόμε να πετυχαίνει 18 πόντους και τον Ούντο 18.

Αν μια φορά η Φενέρ πήρε «εκδίκηση» που κέρδισε στους ομίλους τη Ρεάλ, τότε τι να πει για τα playoffs, όπου και «δοκιμάστηκε» με την απουσία του Βέσελι, που είχε τραυματιστεί στο Top16. Οι Τούρκοι πήγαν με πλεονέκτημα έδρας, κι ήταν η σειρά τους να αποκλείσουν αυτή τη φορά τους περσινούς πρωταθλητές, και δεν άφησαν πολλά περιθώρια, καθώς τους «σκούπισαν» (75-69, 100-78, 63-75).

«Ο παλιός είναι αλλιώς»

Είναι αναμφίβολα ο πιο πετυχημένος προπονητής στην ιστορία της Euroleague, και όχι μόνο. Ο λόγος φυσικά για τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ο οποίος έχει κατακτήσει 4 παραπάνω Κύπελλα στη διοργάνωση από οποιονδήποτε άλλον, σύνολο 8, με τέσσερις διαφορετικές ομάδες (1992 με Παρτιζάν, 1994 με Μπανταλόνα, 1995 με Ρεάλ Μαδρίτης, 2000-2002-2007-2009-2011 με Παναθηναϊκό).

Επιπροσθέτως, ο Σέρβος έχει πάρει (ως προπονητής) 2 Σαπόρτα (με Ρεάλ το 1997 και Μπένετον το 1999), 13 Πρωταθλήματα με συλλόγους (τα 11 στον Παναθηναϊκό, ένα με Φενέρ κι ένα με Παρτιζάν) και 9 Κύπελλα (7 με το «τριφύλλι», ένα με την ομάδα του Βελιγραδίου και ένα φέτος με Φενέρ).

Με τα χρόνια έχει καταφέρει να «βγάλει» τον καλύτερο εαυτό των παικτών που έχει κοουτσάρει, χρησιμοποιώντας ένα ευρύ φάσμα στρατηγικών. Μερικές από τις «εστεμμένες» ομάδες του «διέπρεψαν» επιθετικά, ενώ άλλες αμυντικά. Όμως, όλες υπερτερούσαν και στα δύο σκέλη.

Ακόμη, είναι εντυπωσιακό το πόσοι μπασκετμπολίστες θέλουν να παίξουν υπό τις οδηγίες του, έστω κι αν ο ρόλος τους στην ομάδα είναι μικρός.

Έχει τη φήμη ότι βοηθάει στην εξέλιξη των νέων παιδιών, ενώ, επίσης, κάνει τους ήδη φτασμένους παίκτες ακόμα καλύτερους και τους προσαρμόζει όλους στα δικά του μέτρα.

Ρόστερ

Μετά τις μεταγραφικές κινήσεις που έγιναν, αλλά και την εξέλιξη παικτών, το ρόστερ της Φενέρ είναι από τα πιο αξιόλογα. Σ’ αυτό βρίσκονται και δύο γνώριμοι στο ελληνικό κοινό, από το πέρασμα τους στον Ολυμπιακό, ο Πέρο Άντιτς κι ο Κώστας Σλούκας. Επίσης, είναι πολλοί αυτοί που ξεχωρίζουν, ανάμεσα τους ο Γιαν Βέσελι, ο Λουίτζι Ντατόμε και Έκπε Ούντο.

Αναλυτικά το ρόστερ :

#PlayerPos.H.3HICKMAN, RICKYG1.895HERSEK, BARISF2.078UDOH, EKPEC2.0810MAHMUTOGLU, MELIHG1.9112ANTIC, PEROC2.1013BOGDANOVIC, BOGDANG1.9714YURTSEVEN, OMERF2.0816SLOUKAS, KOSTASG1.9018ARNA, EGEHANF2.0322BAYRAK, ERCANF2.0823UGURLU, BERKG1.9224VESELY, JANF2.1033KALINIC, NIKOLAF2.0235DIXON, BOBBYG1.7870DATOME, LUIGIF2.03Head coach: OBRADOVIC, ZELJKO

Με Τσέχο «οδηγό»

Παρά το νεαρό της ηλικίας του, ο Γιαν Βέσελι είναι αναμφίβολα ένας από τους παίκτες που οδηγούν τη Φενέρ στην κορυφή της Ευρώπης, και για την ακρίβεια, ο πιο παραγωγικός της. Είναι πρώτος τη τάξει όσον αφορά τα ριμπάουντ και τα λεπτά συμμετοχής στη Euroleague και τρίτος σκόρερ για τους Τούρκους.

Το πιο σημαντικό στοιχείο που διαθέτει είναι ότι τονώνει την αυτοπεποίθηση της ομάδας του κι όταν υπάρχουν κρίσιμα παιχνίδια, αυτός είναι εκεί.

Είναι ηγέτης εντός κι εκτός γηπέδου κι έπαιξε σημαντικό ρόλο στην κούρσα της Φενέρ στη διοργάνωση, τη δεύτερη χρονιά παρουσίας της. Επίσης, έχει βρεθεί στο NBA για 3 χρόνια, παίζοντας για τους Ουάσινγκτον Ουίζαρντς. Είναι ο αγαπημένος της κερκίδας, είναι εκρηκτικός και τα δίνει όλα για όλα μέσα στο γήπεδο. Επανέρχεται μετά τον τραυματισμό του στο Top16, που του στοίχισε τη συμμετοχή του στα playoffs εναντίον της Ρεάλ.

Ο Αμερικάνος Έκπε Ούντο (ή Γιούντο) μπορεί να μην είχε απολύτως καμία εμπειρία από Ευρωπαϊκό μπάσκετ, όμως δε δυσκολεύτηκε καθόλου να προσαρμοστεί. Στην πρώτη του χρονιά στην ομάδα της Κωνσταντινούπολης, την οδήγησε στο FinalFour. Ειδικά στα playoffs με τη Ρεάλ Μαδρίτης είχε καταλυτικό ρόλο, καθώς έπρεπε να καλύψει την απουσία του Βέσελι, και με το κυρίαρχο παιχνίδι του, ήρθε το «σκούπισμα». Είναι δεύτερος στα ριμπάουντ και βγήκε και MVP Απριλίου. Στα playoffs είχε μέσο όρο 23,7 πόντους, ο υψηλότερος αυτή τη σεζόν, αλλά και τα τελευταία 4 χρόνια. Το πόσο πολύτιμος είναι, φαίνεται κι από το γεγονός ότι έχει μείνει περισσότερα λεπτά στο παρκέ, σε σχέση με τους συμπαίκτες του κι είναι από τους κύριους λόγους που βρίσκεται η ομάδα στα τελικά του θεσμού.

Άλλος ένας που ξεχωρίζει είναι ο Λουίτζι Ντατόμε. O Ιταλός είναι δεινός σκόρερ και τα κάνει όλα μέσα στο γήπεδο. Είχε δηλώσει πως όταν υπέγραφε στη Φενέρ φανταζόταν μια χρονιά σαν και τη φετινή, σίγουρα όμως δεν μπορούσε να σκεφτεί την τρελή πορεία που κάνει η ομάδα της Τουρκίας κι ότι θα ήταν ένας από τους πρωταγωνιστές στη διαδρομή για το FinalFour.

Τέλος, ο Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς είναι ένα από τα ανερχόμενα αστέρια του Ευρωπαϊκού μπάσκετ. Έχει κερδίσει ήδη δύο φορές το βραβείο της Euroleague «RisingStar» (καλύτερος νέος παίκτης), ισοφαρίζοντας το ρεκόρ του Νίκολα Μίροτιτς. Αποτελεί προσωπική επιλογή του Ομπράντοβιτς, κι από ότι φαίνεται με τις εμφανίσεις του, δεν τον έχει απογοητεύσει. Παρά το γεγονός ότι είναι μόλις 23 χρονών, το παιχνίδι του είναι πολύ ώριμο.

FinalFour

Σίγουρα η Φενερμπαχτσέ αποτελεί ένα από τα φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου. Στη δεύτερη παρουσία της σε FinalFour, με τον Ζοτς στο «τιμόνι», θέλει επιτέλους να ανέβει στην κορυφή. Η πίεση για το Σέρβο προπονητή είναι σαφώς μεγάλη, καθώς εδώ και δύο χρόνια, παρά το μεγάλο μπάτζετ που διατέθηκε, δεν έχει καταφέρει να φτάσει στο διακαή στόχο που είναι το Κύπελλο. Ο 56χρονος τεχνικός έδιωξε παίκτες που θεώρησε ότι δε του κάνουν και πήρε αυτούς που ταιριάζουν στη φιλοσοφία του κι έχει φτιάξει ένα πολύ δυνατό σύνολο. Θα τα καταφέρει φέτος;

Κάτια Πετροπούλου