Πράσινος μάγκας, άξιος της τύχης του ο Ολυμπιακός

Πάει και αυτό λοιπόν. Τέλος η μάχη του τίτλου. Και για την επόμενη μέρα έχουμε πολλά να πούμε και θα τα πούμε στις επόμενες καυτές μέρες. Ο Παναθηναϊκός πήρε τον τίτλο δίκαια. Οχι ότι θα ήταν άδικο αν τον έπαιρνε ο Ολυμπιακός βέβαια. Και οι δύο ομάδες ήταν κάτω σε επίπεδο και οι τελικοί μέτριοι αλλά είχαν σασπένς και αγωνία.

Διαιτησίες στα ίσα και ας λένε ότι θέλουν αυτοί που πάντα γκρινιάζουν. Δεν είχαμε καλές δηλώσεις και είχαμε και ένταση αλλά ευτυχώς ο κόσμος με μικρές εξαιρέσεις δεν ακολούθησε το ...φυτίλι. Σχετικά καλά δηλαδή είμαστε. Οχι πολιτισμένα, αλλά σχετικά καλά με τα δεδομένα που έχουμε.

Συνολικά ο Παναθηναϊκός έκανε τα δύο μεγάλα του παιχνίδια στα πιο κρίσιμα. Ενα με την πλάτη στον τοίχο στο ΣΕΦ και ένα στο ΟΑΚΑ το 5ο. Ο Ολυμπιακός στο 2ο και 3ο με ένα περίπατο και ένα μεγάλο διπλό (το πρώτο όλων των εποχών σε τελικό πλέι οφ!) στο ΟΑΚΑ που είναι γι αυτόν άβατον.... Και στο πρώτο ματς έιχαμε μοιρασιά με την μπίλια στο πράσινο... Διπλό σπάσιμο της έδρας φέτος και δεν το είχαμε ξαναδεί αλλά έχει εξήγηση. Δεν επικράτησε ο νόμος της ζούγκλας, η διαιτησία δεν έπαιζε έδρα και οι ομάδες δεν είναι τόσο ισχυρές όσο παλιά και ούτε οι ηγέτες τους. Ο Ολυμπιακός έδειξε πιο φρέσκος και με μεγαλύτερη ενέργεια και μεγαλύτερο βάθος. Αλλά δεν του ήταν αρκετά. Και έσπασε και το άβατο του ΟΑΚΑ που πάντως έχει τρομερό σύνδρομο και κόμπλεξ αλλά και αυτό δεν ήταν αρκετό. Άξιος της τύχης του με όλα αυτά και χάνοντας και την μεγάλη ευκαιρία του τίτλου στο 4ο ματς στο ΣΕΦ όταν νόμισε ότι θα πάρει την κούπα επειδή έκανε το 2-1 και όχι κάνοντας το 3-1. Ο Παναθηναϊκός περπάταγε στην σειρά. Ταλαιπωρημένος, με μικρό ροτέισον, με τον Αλβέρτη να ψάχνεται στον πάγκο, ο χειρότερος Παναθηναϊκός της 10ετίας. Και όχι μόνο πήρε τον τίτλο αλλά και μαγκιόρικα . Με σπάσιμο στο σπάσιμο. Και πάνω που λες θα ...πεθάνει στο παρκέ, έβγαλε μεγαλύτερη ενέργεια από όλους και έκανε τρομερή διαχείριση εκεί που λες δεν μπορεί. Και έκανε και το καλυτερό του ημίχρονο στο πιο κρίσιμο παιχνίδι το 5ο! Συνεπώς μάγκας.

Τι έιδαμε στο 5ο παιχνίδι; Ενα περίπατο του Παναθηναϊκού. Μπήκε με τσαμπουκά, απρόσμενα με τρομερή ενέργεια από τον κόσμο, του βγήκαν τα σουτ, τρομερό διάβασμα από το τεχνικό τιμ, μπήκε στο ροτέισον και ο Ράιτ , ο Διαμαντίδης έπαιρνε ανάσες. Τέλειο παιχνίδι και τεχνικά από τον Παναθηναϊκό που έκανε το ματς της χρονιάς στο ημίχρονο και εξασφάλισε τον τίτλο. Η διαφορά ήταν λογικό να πέσει αλλά δεν κινδύνεψε ποτέ ουσιαστικά. Και οι διαφορές μεταξύ τους πέφτουν καθώς δεν έχουν τόσο ισχυρές ομάδες. Ο Ολυμπιακός από την αλλη με κορυφαίο τον Κόλινς και τον Λοζέσκι δεν μπορεί να περιμένει τίτλο. Πάντως ο Μπαρτζώκας αυτή τη φορά ρίσκαρε και δεν φοβήθηκε και οι ευθύνες είναι στους παίκτες του περισσότερο που έχουν σύνδρομο ΟΑΚΑ πράγματι . Ο ίδιος έκανε πάντως λάθος με το μηδέν του Παπαπέτρου και την ελάχιστη συμμετοχή του Σλούκα, αλλά γενικά το πολέμησε. Αλλαξε σχήματα και πάλεψε. Αλλά ο Σπανούλης ήταν το απόλυτο μηδέν καθώς όχι μόνο δεν δημιουργούσε αλλά δεν κυκλοφορούσε και την μπάλα καν. Άφαντος ο Μάντζαρης ειδικά στην άμυνα που όχι απλά δεν ...εξαφάνισε όπως θα περιμέναμε τον Διαμαντίδη λόγω της κόπωσης του αρχηγού του ΠΑΟ, αλλά τον έκανε να φαίνεται 25αρης...! Και άφαντοι και άλλοι όπως Πέτγουει,Σερμαντίνι κτλ. Πάλευε και ο Πρίντεζης(σωστά ο Μπαρτζώκας του έβγαλε πολλά πλέις όπως έδωσε και εντολή για γρήγορη εκτέλεση) αλλά έτσι δεν κερδίζεις με κορυφαίο τον Λοζέσκι που έβγαλε πάντως και ατομικές φάσεις επιτέλους και δικαίως κερδίζει το συμβολαιό του. Και όλα αυτά με τον Παναθηναϊκό να κερδίζει σε υψηλό σκορ που υποτίθεται ότι κερδίζει ο Ολυμπιακός. Αυτό είνα το μπάσκετ. Δεν σημαίνει ότι ότι πράγματι ισχύει , ισχύει για πάντα και παντού!

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΟΣ
Κανονικά με την αποτυχία της ευρωλίγκα κανείς δεν μπορούσε να λέει έκλεισε η σεζόν επιτυχημένα. Θα τα πούμε και αναλυτικά στην συνέχεια τις επόμενες μέρες. Πάντως ο Παναθηναϊκός με δεδομένη την αλλαγή προπονητή, την κούραση και το όλο κλίμα, είναι σαφώς επιτυχημένος με το νταμπλ και παλέυοντας χωρίς να πάει τελικά για το Φάιναλ Φορ της ευρωλίγκα. Και διαχειριζόμενος σωστά το 1-2 και την πλάτη στον τοίχο. Και με τον Διαμαντίδη στα 34 και ...σκοτωμένη την περιφερειά του
Ο Ολυμπιακός μετά από χρόνια μένει χωρίς τίτλο. Πάλεψε με την Ρεάλ να πάει στο Μιλάνο αλλά δεν μπόρεσε. Πάλεψε για τον τίτλο με μειονέκτημα και κέρδισε για πρώτη φορά στο ΟΑΚΑ αλλά και πάλι δεν ήταν αρκετό και στο πιο κρίσιμο ματς στην έδρα του με όλα υπέρ του έχασε δίκαια και καθαρά και μαζί και την μεγάλη ευκαιρία. Για δύο νίκες έχασε την ευκαιρία να πάει Φάιναλ Φορ και να πάρει τον τίτλο με μειονέκτημα και να λέει είμαι ο πρώτος μάγκας αλλά μετράει βασικά το αποτέλεσμα και το γιατί. Και έδειξε ότι χειρίστηκε λάθος πολλές καταστάσεις φέτος (από κρίσιμα ματς, από διαχείριση Σπανούλη, μέχρι την ψυχολογία του και τις αλλαγές αμερικανών)

Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ
Πάμε στην κριτική. Ο Αλβέρτης και το επιτελείο του διαχειρίστηκαν καλά την ενέργεια, την ψυχολογική πίεση στο 1-2 και παίρνουν καλό βαθμό , πολύ καλό. Αλλά έκαναν και λάθη. Ο Αλβέρτης δεν ξέρουμε αν κρίνεται σαν προπονητής καν πάντως. Από τους παίκτες ήρωας ο Διαμαντίδης στα 34του να παίζει 40λεπτα συνεχόμενα και με καλά νούμερα και ηγετική φυσιογνωμία έστω και αν δεν είναι ο παλιός Διαμαντίδης λογικά. Λάσμε και Γκιστ τρομερή ενέργεια. Από κοντά ο Φώτσης με την εμπειρία. Ο Μαυροκεφαλίδης πολύτιμες λύσεις σε κρίσιμα σημεία, έβγαλε την μεταγραφή του. Κάρι και Μπράμος άφαντοι άγνωστο γιατί. Ο Ράιτ λίγα πράματα. Ο Γιάνκοβιτς βοήθησε πολύ στο 4ο ματς. Ο Παππάς εκτός κλίματος δεν πάιζει καθόλου άγνωστο γιατί ακριβώς. Σταθερή πολύτιμη αξία ο Μασιούλις και ο Ούκιτς στον 5ο τελικό αν και παίζει όλη την χρονιά τραυματίας και ήταν απογοητευτικός, πήρε ρεβάνς!

Ο Μπαρτζώκας έχει πρόβλημα στην διαχέιριση των αγώνων με τον ΠΑΟ και ειδικά με τον Σπανούλη αποκλεισμένο από το παιχνίδι. Δεν εκμεταλλεύεται τα μις ματς και ξέχασε παίκτες όπως ο Παπαπέτρου και πολλές φορές ο Σλούκας. Υπερβολικά νευρικός και ο ίδιος, ασχολείται περισσότερα στα ματς αυτά με την διαιτησία και τα παρελκόμενα και όχι με τα καθέκαστα. Πολύ μέτριο βαθμό. Τα ίδια και ο Σπανούλης. Βέβαια αν μπορούσε με τρεις παίκτες, κοντούς -ψηλούς, να βάζει 30 θα έπαιρνε τα 15 μύρια του Πάρκερ στο ΝΒΑ. Αλλά και να μην κάνει ούτε ένα καλό ματς είναι βαρύ. Πάντως δεν τον βοηθά και η ίδια του η ομάδα. Και είναι μάγκας καθώς βγήκε μπροστά και ανέλαβε την ευθύνη αν και δεν είναι δική του ασφαλώς όλη. Ο Λοζέσκι κέρδισε το συμβόλαιο του καθώς πάλεψε και άρχισε να ψάχνει και ατομικές φάσεις. Μια χαρά για τα λεφτά του. Ο Περπέρογλου ντεφορμέ στην σειρά. Ο Πρίντεζης πολύ καλός. Και ο Ντάνστον πάλευε όσο μπορούσε. Ο Πέτγουει μέτριος. Ο Σλούκας και ο Μάντζαρης απογοητευτικοί. Ο Παπαπέτρου δεν πήρε καθόλου χρόνο σχεδόν. Κακώς. Ο Σερμαντίνι αποδείχθηκε μεταγραφή πατάτα έχοντας τον Μπέγκιτς που τον παρόπλισε. Ο Κόλινς για τα λεφτά του καλός αλλά δεν έχει θέση σε ένα μεγάλο Ολυμπιακό όπως και ο Σίμονς(μόνο για 12ος).

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ.....
Από καβάλα στο άλογο ο Ολυμπιακός και πανηγυρισμοί, σχέδια επόμενης μέρας, μάγκας ο Σπανούλης πήγαμε στο άλλο άκρο του αφορισμού. Από προπονητάρα ο Μπαρτζώκας "σήκω φύγε". Οι αφορισμοί δεν κάνουν καλό σε κανένα. Και το μπάσκετ τελειώνει στο ....41'!

ΕΝ ΣΥΝΤΟΜΙΑ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ
Θα τα πούμε αναλυτικά. Ο Παναθηναϊκός έχει πολλά συμβόλαια που λήγουν και το πολύ βαρύ(2εκ) του Διαμαντίδη στα 35 του χρόνου! Θέμα πρώτο ο προπονητής ενώ ακούγεται συμφωνία με Ιβάνοβιτς. Ο Ολυμπιακός έχει το θέμα προπονητή να δει τι θα κάνει, αν υπάρχει θέμα απομάκρυνσης του Σπανούλη(λεφτά, ηλικία, κλίμα) αν έρθει πρόταση καθώς έχει συμβόλαιο και σχεδιασμού ενώ έχει μόνο ένα συμβόλαιο να λήγει(ελεύθερος ο Περπέρογλου)